Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας ιδρύθηκε την 1η Ιουλίου 1921, πριν από 100 χρόνια. Την περίοδο 1921-1949 συμμετείχε σε όλους τους αντιαποικιακούς και εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες της Κίνας.
Την περίοδο 1949-1976 πραγματοποίησε την επανάσταση στην Κίνα και τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.
Από το 1976 και μέχρι σήμερα βρίσκεται επικεφαλής του εκσυγχρονισμού της Κίνας και της μετατροπής της σε μεγάλη δύναμη.
Η έκφραση του Μάο είναι «η πολιτική στο τιμόνι για την οικονομία» αλλά χρησιμοποιείται γενικότερα για να δείξει την προτεραιότητα της πολιτικής σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μίας χώρας.
Μετά την Κινεζική Επανάσταση του 1949, η Κίνα βρέθηκε επικεφαλής των κινημάτων των χωρών του Τρίτου Κόσμου.
Από το 1953 και μετά δεν θέλησε να έχει ιδιαίτερες σχέσεις με τις χώρες του Δεύτερου Κόσμου, δηλαδή τις χώρες του Υπαρκτού Σοσιαλισμού που καθοδηγούνταν από την ΕΣΣΔ.
Οι χώρες του Πρώτου Κόσμου, δηλαδή ο αναπτυγμένος Βορράς, δεν υπολόγιζαν ιδιαίτερα στην δυναμική της Κίνας και απέβλεπαν κυρίως στην χρησιμοποίηση της ενάντια στο σοσιαλιστικό μπλοκ.
Η κατάρρευση, ή η ανατροπή για κάποιους του Υπαρκτού Σοσιαλισμού το 1991 δεν επηρέασε την ανάπτυξη της Κίνας, η οποία μέσα σε 30 χρόνια έκανε άλματα και μετατράπηκε σε παγκόσμια υπερδύναμη.
Η Κίνα και η παγκόσμια οικονομία
Η ιστορία του καπιταλισμού χαρακτηρίζεται από περιοδικές συγκρούσεις για την ηγεμονία στην παγκόσμια οικονομία που συνοδεύονται από πολέμους, πολλές φορές παγκόσμιους.
Τον 21ο αιώνα όλα τα σημάδια δείχνουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μία περίοδο ηγεμονικής σύγκρουσης, αυτή την φορά μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας.
Το ιδιαίτερο στοιχείο είναι ότι η Κίνα είναι μία κοινωνία ούτε εντελώς καπιταλιστική, ούτε εντελώς σοσιαλιστική.
Η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικανών αναλυτών θεωρεί ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μία αντιπαράθεση μεταξύ μίας κατεστημένης δύναμης, των ΗΠΑ, και μίας ανερχόμενης δύναμης, της Κίνας, για τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας.
Επομένως, ο νέος Ψυχρός Πόλεμος που έχει ξεκινήσει θεωρείται απόλυτα φυσιολογικός.
Αυτός ο Ψυχρός Πόλεμος συνοδεύει τον εμπορικό πόλεμο που έχει ξεκινήσει επί προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ και έχει ως στόχο να υποχρεώσει τις αμερικανικές πολυεθνικές εταιρείες να σταματήσουν τις οικονομικές τους δραστηριότητες στην Κίνα και να τις μεταφέρουν σε πιο ελεγχόμενες από την Δύση χώρες, όπως η Ινδία, το Μεξικό και κάποιες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Με αυτόν τον τρόπο θεωρούν ότι θα αποδυναμώσουν οικονομικά την Κίνα και θα επαναφέρουν την αμερικανική ηγεμονία στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Αλλιώς, ο «Αμερικανικός Αιώνας» θα αντικατασταθεί από τον «Κινεζικό Αιώνα».
Η Κίνα δεν μπορεί να κατακτηθεί, να διαμελιστεί και να απομονωθεί
Με την σύγχρονη στρατιωτική τεχνολογία δεν υπάρχει τρόπος κατάκτησης της Κίνας. Επιπρόσθετα το 1,3 δισεκατομμύρια κατοίκων δεν είναι ένας παράγοντας που αντιμετωπίζεται στρατιωτικά.
Στις αρχές του 20ου αιώνα η Κίνα διαμελίστηκε από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της εποχής. Σήμερα, το μεγάλο μέρος του πληθυσμού της είναι εθνοτικά συμπαγές και οι διάφορες μειονότητες που υπάρχουν δεν έχουν ιδιαίτερες δυναμικές. Ταυτόχρονα, ο πλήρης έλεγχος που επιβάλλει το Πεκίνο δεν αφήνει κανένα περιθώριο εκδήλωσης αποσχιστικών τάσεων.
Ωστόσο η Κίνα αισθάνεται διαμελισμένη χωρίς την Ταϊβάν. Προσπαθεί να την επανενσωματώσει, αλλά χωρίς επιτυχία. Το θέμα, λόγω των γεωπολιτικών συμφερόντων που εμπλέκονται, παραμένει ανοικτό.
Κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ενάντια στην ΕΣΣΔ, η Δύση εφάρμοσε τη «στρατηγική της ανάσχεσης». Μία σειρά χωρών συγκρότησαν το Rimland, τον δακτύλιο για να ελέγξουν την Heartland, την καρδιά του κόσμου, δηλαδή τα εδάφη της ΕΣΣΔ. Ο στόχος ήταν η απομόνωση της ΕΣΣΔ και αυτό επιτεύχθηκε.
Στην περίπτωση της Κίνας δεν μπορεί να υπάρξει περικύκλωση και απομόνωση, γιατί ήδη η Κίνα βρίσκεται μέσα στα οικονομικά σύνορα της Δύσης.
Η κινεζική παραγωγή, οι εφοδιαστικές αλυσίδες, η υψηλή τεχνολογία, οι επενδύσεις του Δρόμου του Μεταξιού κλπ, βρίσκονται παντού, σε όλες τις ηπείρους. Πρόκειται για μια διαδικασία που είναι δύσκολο να ανασχεθεί.
Πώς θα αντιμετωπιστεί η Κίνα;
Η Κίνα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με στρατιωτικά μέσα, εκτός και η ανθρωπότητα ανοίξει την πόρτα του πυρηνικού φρενοκομείου.
Η πολυεπίπεδη συμφωνία της Κίνας με την Ρωσία που υπογράφηκε πριν από 20 χρόνια, ανανεώθηκε στις 21 Ιουνίου και ως απάντηση στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ που ανακήρυξε τις δύο χώρες ως Μεγάλες Δυνάμεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Επομένως, η Κίνα δεν είναι μόνη.
Αυτό που υλοποιούν τώρα οι χώρες της Δύσης είναι μία μορφή υβριδικού πολέμου. Αυτός ο πόλεμος συντίθεται από πολιτικές, ιδεολογικές, τεχνολογικές και χρηματοπιστωτικές παρεμβάσεις, καθώς και από στρατιωτικές πιέσεις που έχουν ως στόχο να επιβραδύνουν ή να σταματήσουν την εξέλιξη της Κίνας.
Ποιος είναι ο κύριος στόχος στον οποίον επικεντρώνεται αυτός ο υβριδικός πόλεμος; Το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας
Ο ρόλος του ΚΚ Κίνας και η Πολιτική στο Τιμόνι
Ο στόχος του υβριδικού πολέμου είναι να πληγεί η αξιοπιστία του ΚΚΚ, να γίνει εκμετάλλευση των εσωτερικών και εξωτερικών του αντιφάσεων και να αποδυναμωθεί το κεντρικό κράτος.
Μια τέτοια εξέλιξη θα επέτρεπε στους μηχανισμούς της Δύσης και στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο να υποστηρίξουν συγκεκριμένα συμφέροντα στο εσωτερικό της Κίνας και να και να αναδιαρθρώσουν την οικονομία της με τρόπους που θα διασφάλιζαν την συνέχιση της αμερικανικής ηγεμονίας στην παγκόσμια οικονομία.
Στο εσωτερικό της χώρας η Κινεζική Επανάσταση εξακολουθεί να διατηρεί την αίγλη της. Η άποψη που επικρατεί στην κοινωνία είναι ότι ο Μάο έκανε τα 2/3 σωστά και το 1/3 λάθος.
Το ΚΚΚ εξακολουθεί να έχει μεγάλη λαϊκή στήριξη και παρά την ανάπτυξη διαφόρων ομάδων κεφαλαιοκρατών στο εσωτερικό της χώρας που συνδέονται με το ξένο κεφάλαιο ή όχι, το κράτος εξακολουθεί να ελέγχει ένα μεγάλο μέρος της οικονομίας, το τραπεζικό σύστημα και τη γη.
Αν γίνει εφικτή η άρση του κρατικού ελέγχου στην οικονομία και κυρίως στο τραπεζικό σύστημα, τότε η εξέλιξη της Κίνας θα μπορέσει να ελεγχθεί από εξωτερικούς παράγοντες.
Στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξαν τάσεις μέσα στο ΚΚΚ οι οποίες υποστήριζαν την χαλάρωση του κρατικού ελέγχου στο τραπεζικό σύστημα, καθώς και την μείωση του μεγέθους της κρατικής οικονομίας.
Όμως, οι πρόσφατες τοποθετήσεις του προέδρου της Κίνας Σι Τζινπίνγκ, δείχνουν ότι εξακολουθεί να ισχύει «η πολιτική στο τιμόνι».
Το ερώτημα που απασχολεί πολλούς είναι να η Κίνα μπορεί να ηγηθεί της παγκόσμιας οικονομίας, σε περίπτωση που κερδίσει στην αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ. Η απάντηση των ειδικών είναι όχι και αυτό φαίνεται ότι το συμμερίζεται και ένα μέρος του ΚΚΚ.
Θα μπορέσει να το κάνει μετά από 10-20 χρόνια; Η απάντηση είναι ότι δεν υπάρχουν γραμμικές προβλέψεις στην ιστορία.
Θα μπορέσει το ΚΚΚ να κάνει πολιτικές μεταρρυθμίσεις που θα βοηθήσουν στην επίτευξη αυτού του στόχου; Η απάντηση είναι ότι μπορεί να το αποτολμήσει, αλλά η πολιτική θα είναι πάντα στο τιμόνι”.
***
Του Βαγγέλη Χωραφά, διευθυντή της ιστοσελίδας γεωπολιτικής https://www.geoeurope.org/. Δείτε περισσότερα στην προσωπική του σελίδα στο facebook (https://www.facebook.com/vangelis.chorafas).