Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάνθηκε πως Ρωσία είναι «υπεύθυνη» για την δολοφονία του πρώην πράκτορα και αξιωματικού της KGB, Αλεξάντρ Λιτβινένκο, ο οποίος δηλητηριάσθηκε στη Βρετανία το 2006 με το σπάνιο ραδιενεργό ισότοπο, πολώνιο 210.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι «υπάρχει ισχυρό τεκμήριο» ότι οι αυτουργοί της δηλητηρίασης, οι οποίοι εντοπίσθηκαν στο πλαίσιο της έρευνας των βρετανικών αρχών «έδρασαν ως πράκτορες του ρωσικού Κράτους».
Το Δικαστήριο έκρινε επίσης ότι η Μόσχα δεν παρείχε «εναλλακτική εξήγηση», «ικανοποιητική και πειστική», «ούτε απέκρουσε τα συμπεράσματα της δημόσιας βρετανικής έρευνας».
O 43χρονος το 2006, σφοδρός επικριτής του Κρεμλίνου πέθανε λίγες εβδομάδες μετά την κατανάλωση πράσινου τσαγιού με πολώνιο-210 που κατανάλωσε σε πολυτελές ξενοδοχείο Millennium του Λονδίνου.
Οι έρευνες των βρετανικών αρχών από την αρχή ”έδειχναν” πως πίσω από την επίθεση βρίσκεται η Ρωσία.
Η Ρωσία πάντα αρνιόταν οποιαδήποτε εμπλοκή στη δολοφονία του Λιτβινένκο, η οποία μάλιστα προκάλεσε την σοβαρότερη ίσως κρίση στις σχέσεις Λονδίνου-Μόσχας μετά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.
Η πολυετής βρετανική έρευνα κατέληξε το 2016 ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πιθανότατα ενέκρινε τη δολοφονία του πρώην πράκτορα από μια ρωσική υπηρεσία πληροφοριών.
Διαπιστώθηκε επίσης ότι ο πρώην σωματοφύλακας της KGB, Αντρέι Λουγκοβόι και ένας άλλος Ρώσος, ο Νμίτρι Κοβτούν έφεραν σε πέρας τη δολοφονία στο πλαίσιο επιχείρησης που πιθανότατα οργανώθηκε από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας της Ρωσίας (FSB), και ”διάδοχο” της σοβιετικής KGB της
Το Δικαστήριο συμφώνησε ενώ οι δύο άνδρες συνεχίζουν βέβαια να αρνούνται τη συμμετοχή τους.
″Το δικαστήριο διαπίστωσε, πέρα από κάθε λογική αμφιβολία, ότι η δολοφονία είχε πραγματοποιηθεί από τον κ. Λουγκοβόι και τον Κοβτούν”, αναφέρεται χαρακτηριστικά στην απόφαση του ΕΔΑΔ.
″Η προγραμματισμένη και σύνθετη επιχείρηση που περιλάμβανε την προμήθεια ενός σπάνιου θανατηφόρου δηλητηρίου, τις ταξιδιωτικές ρυθμίσεις για τους δύο άνδρες και τις επανειλημμένες και συνεχείς προσπάθειες για τη χορήγηση του δηλητηρίου έδειξαν ότι ο Λιτβινένκο ήταν ο στόχος της επιχείρησης”.
Επίσης καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το ρωσικό κράτος είναι υπεύθυνο και ότι εάν οι δύο άνδρες είχαν ενεργήσει σε βάρος των υπηρεσιών της χώρας, η Μόσχα θα μπορούσε να συλλέξει και να παρουσιάσει τις απαραίτητες πληροφορίες και τα στοιχεία για να αποδείξει αυτή τη θεωρία.
″Ωστόσο, η κυβέρνηση δεν έκανε καμία σοβαρή προσπάθεια να παράσχει τέτοιες πληροφορίες ή να αντικρούσει τα ευρήματα των βρετανικών αρχών”.