Ο Adriano Marinazzo, ιστορικός τέχνης και επιμελητής στο Μουσείο Τέχνης Muscarelle του Κολεγίου William & Mary, στο Γουίλιαμσμπεργκ της Βιρτζίνια, υποστηρίζει ότι στη «Δημιουργία του Αδάμ», τη διάσημη νωπογραφία που κοσμεί μέρος του θόλου της Καπέλα Σιστίνα, ο Μιχαήλ Άγγελος απεικόνισε τον εαυτό του στο πρόσωπο του Θεού.
Ο κορυφαίος καλλιτέχνης της Αναγέννησης ολοκλήρωσε το σύνθετο έργο στο παρεκκλήσι του Βατικανού σε διάστημα τεσσάρων ετών (μεταξύ 1508 και 1512), ενώ η συγκεκριμένη σκηνή που αναπαριστά τη Γένεση, στην οποία ο Θεός, που απεικονίζεται ως ηλικιωμένος άνδρας με μακριά γκρίζα γενειάδα, ο οποίος απλώνει το δεξί του χέρι στον Αδάμ, παραμένει μία από τις πιο εμβληματικές στην Ιστορία της Τέχνης.
Ο Marinazzo εξηγεί ότι κατέληξε στη θεωρία πως η μορφή του Θεού είναι αυτοπροσωπογραφία του καλλιτέχνη, μετά από έρευνα σε σχέδιο του Μιχαήλ Άγγελου, καθώς ανακάλυψε μια «εντυπωσιακή ομοιότητα».
«Ο Μιχαήλ Άγγελος έβλεπε τον εαυτό του ως τον μεσσία της τέχνης, οπότε είναι λογικό», δήλωσε στη Wall Street Journal. Σύμφωνα με τον Marinazzo, το σχέδιο που επικαλείται βρίσκεται στο περιθώριο ενός σονέτου που έγραψε ο Μιχαήλ Άγγελος σε έναν φίλο του την εποχή που ζωγράφιζε την οροφή της Καπέλα Σιστίνα. Στο σχέδιο απεικονίζεται ένας όρθιος άνδρας -πιθανότατα ο ίδιος- με το δεξί του χέρι τεντωμένο στο ταβάνι.
Πριν από έναν χρόνο, σε μία στιγμή «έμπνευσης», ο Marinazzo περιέστρεψε την εικόνα και ανακάλυψε ότι η αυτοπροσωπογραφία ήταν σχεδόν ταυτόσημη με τον Θεό στην οροφή του παρεκκλησίου.
«Έκρυψε τον εαυτό του στο ταβάνι. Το πρόσωπό του είναι εξωραϊσμένο, επειδή ο Μιχαήλ Άγγελος είχε συνείδηση της σπασμένης μύτης του, αλλά αυτό είναι το πιο κοντινό που έφτασε ποτέ παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως θεϊκό».
Ο Marinazzo δημοσίευσε για πρώτη φορά τη θεωρία του στα τέλη του περασμένου έτους στο επιστημονικό περιοδικό Critica d’Arte, πυροδοτώντας από την πρώτη στιγμή συζητήσεις τον κόσμο της τέχνης.
Ο Gary Radke, Ιταλός ειδικός της Αναγέννησης στο Πανεπιστήμιο των Συρακουσών, σχολίασε στη Wall Street Journal ότι παρότι δεν είναι απολύτως πεπεισμένος ότι το σχέδιο στο περιθώριο του σονέτου του Μιχαήλ Άγγελου είναι αυτοπροσωπογραφία, «ο Μιχαήλ Aγγελος είχε έναν εγωισμό πέρα από κάθε φαντασία. Oλη η τέχνη του ήταν αυτοβιογραφική. Υπό αυτή την έννοια, ήταν ένας μοντέρνος καλλιτέχνης».
Με πληροφορίες από New York Post