Η Ουκρανική αντεπίθεση στην περιοχή του Χάρκοβο έχει δημιουργήσει ένα κύμα αισιοδοξίας για την εξέλιξη του πολέμου με την Ρωσία. Η απελευθέρωση της πόλης Ιζιούμ είναι εξαιρετικής σημασίας όχι μόνο διότι αποτελούσε ένα από τα πιο σημαντικά οχυρά του Ρωσικού στρατού αλλά και λόγω της κομβικής θέσης της πόλης. Ωστόσο, η ουκρανική αντεπίθεση δεν σημαίνει απαραίτητα το τέλος του πολέμου.
Αποτελεί σίγουρα μια σημαντική επιτυχία της ουκρανικής πλευράς δεδομένης της ταχύτητας προέλασης. Η Ουκρανική διοίκηση κατάφερε να «πείσει» την Ρωσία πως η αντεπίθεση θα ξεκινούσε από την πόλη της Χερσώνας μιας πόλης με ιδιαίτερη στρατηγική σημασία διότι αποτελεί σημαντική πηγή για την παροχή γλυκού νερού στην περιοχή.
Αναμένοντας την αντεπίθεση, η Ρωσία μετέφερε σημαντικό αριθμό δυνάμεων από το Χάρκοβο για να ενισχύσει την Χερσώνα. Το κενό που δημιουργήθηκε έσπευσε να εκμεταλλευτεί η ουκρανική διοίκηση πετυχαίνοντας μια σειρά από σημαντικές νίκες. Το Ρωσικό Υπουργείο Άμυνας υποστηρίζει πως η αντεπίθεση προσωρινή και με την άφιξη των Ρωσικών ενισχύσεων το Χάρκοβο θα περιέλθει ξανά σε ρωσικά χέρια.
Η Ουκρανική αντεπίθεση για μια ακόμη φορά αναδεικνύει τις αδυναμίες του Ρωσικού στρατού όσον αφορά τα δίκτυα ανεφοδιασμού και την παροχή αεροπορικής κάλυψης. Ωστόσο, το δεδομένο είναι πως ένα αρκετά μεγάλο μέρος της Ουκρανίας βρίσκεται ακόμη υπό Ρωσική κατοχή. Είναι σχεδόν αδύνατο να προβλεφθεί με επιτυχία η εξέλιξη ενός πολεμικού μετώπου διότι είναι εξαιρετικά μεγάλος ο αριθμός αστάθμητων παραγόντων που μπορούν να επηρεάσουν την έκβαση.
Αυτή τη στιγμή οι Ουκρανικές δυνάμεις έχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων στην περιοχή του Χάρκοβο. Επιπλέον, στην Ρωσική πλευρά έχουν δημιουργηθεί ανασφάλειες όσον αφορά την επιχειρησιακή ικανότητα των δυνάμεων τους. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την πραγματική αντίδραση του Ρώσου προέδρου σε σχέση με την Ουκρανική αντεπίθεση. Άρα η λογική επιτάσσει πως πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι στα σενάρια που προβλέπουν ένα άμεσο τέλος στον πόλεμο.
Τέλος, ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα του πολέμου, που αφορά κυρίως την Δύση, είναι το ολοένα αυξανόμενο κόστος των καταστροφών και της ανοικοδόμησης. Σε πρόσφατες ανακοινώσεις τους, τόσο η Παγκόσμια Τράπεζα όσο και η Ευρωπαϊκή επιτροπή αποτιμούν το κόστος των καταστροφών που έχει προξενήσει η Ρωσία σε 97 δισ. δολάρια. Επιπλέον, το κόστος για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας υπολογίζεται στα 350 δισ. δολάρια. Όσο ο πόλεμος μαίνεται και το κόστος ανοικοδόμησης θα αυξάνεται τόσο θα γίνεται πιο πολύπλοκο το ζήτημα της διάθεσης των πόρων, της διαχείρισης τους και της δημιουργίας του απαραίτητου ελεγκτικού μηχανισμού. Δεδομένης της δεινής οικονομικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η Ευρωζώνη ως αποτέλεσμα της ενεργειακής κρίσης και του πληθωρισμού είναι ιδιαίτερα πιθανό το ζήτημα της ανοικοδόμησης της Ουκρανίας να προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων.