Η Βραζιλία είναι από τις χώρες που μεριμνά συστηματικά για την παροχή μητρικού γάλακτος σε όλα τα βρέφη. Έχει περισσότερες από 200 τράπεζες για τη συλλογή του, πολύ περισσότερες από αυτές που έχουν τα πιο πολλά κράτη στον κόσμο. Χαρακτηριστικό είναι πως οι ΗΠΑ που είναι και μεγαλύτερες πληθυσμιακά, λειτουργούν μόνο 24 αντίστοιχες τράπεζες. Κι αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, αν κανείς αναλογιστεί πως μόνο στις μονάδες εντατικής θεραπείας βρεφών χρειάζονται πάνω από 63 εκατομμύρια ουγγιές ετησίως. Εξαιτίας όμως της έλλειψης αυτής, πολλοί γονείς αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους ώστε να ταΐσουν τα μωρά τους απευθυνόμενοι πολλές φορές σε φορείς που σε καμία περίπτωση δεν διασφαλίζουν την ποιότητα του προϊόντος.
Κι όλα αυτά δεδομένου ότι πολλές νέες μητέρες για διάφορους λόγους αδυνατούν να θηλάσουν τα μωρά τους. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με δημοσίευμα του Business Insider, μόνο το 26% των γυναικών στη βόρεια Αμερική θηλάζει. Επομένως, είναι λογικό πολλοί γονείς να απευθύνονται στη Human Milk 4 Human Babies -μια υπηρεσία που φέρνει σε επαφή τους δωρητές γάλακτος με τους αιτούντες- ώστε να βρίσκουν λύση στο πρόβλημά τους. Η υπηρεσία βοηθά περισσότερα από 20.000 μέλη σε 52 χώρες στον πλανήτη.
Η διαδικασία αυτή όμως επιφυλάσσει και πολλούς κινδύνους. Στις πιο γνωστές οργανώσεις, όπως οι «Only The Breast» και «Breast Feeding Moms Unite» οι γυναίκες πουλούν το γάλα τους για περίπου δύο δολάρια την ουγγιά την ώρα που οι τράπεζες γάλακτος χρεώνουν περίπου τέσσερα δολάρια το ίδιο ποσό. Το πρόβλημα όμως έγκειται στο γεγονός πως πιθανότατα το γάλα που αγοράζουν οι γονείς να μην είναι 100% ανθρώπινο.
Μελέτη που εκπονήθηκε το 2015 για παράδειγμα κατέληξε στο συμπέρασμα πως ένα από τα δέκα δείγματα που μελετήθηκαν ήταν αναμεμειγμένο με αγελαδινό γάλα. Τα «μολυσμένα» γάλατα περιείχαν για την ακρίβεια 10% αγελαδινό γάλα. Άλλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2013 από την άλλη αποκάλυψε πως το 74% του γάλακτος που προμηθεύονταν οι γονείς από το διαδίκτυο περιείχε επιβλαβή βακτήρια τα οποία πιθανόν προέρχονταν από λάθη που έγιναν κατά τη διαδικασία συλλογής του.
Στον απόηχο των περιστατικών αυτών γεννάται λοιπόν το ερώτημα του κατά πόσο οι γονείς πρέπει να ψάχνουν το γάλα μέσω του διαδικτύου ή αν πρέπει να επιλέγουν τη λύση της φόρμουλας -στις περιπτώσεις φυσικά που το μητρικό γάλα δεν μπορεί να διατεθεί. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως η κυβέρνηση της Βραζιλίας πληρώνει εταιρείες μεταφορών ώστε να συλλέγουν μητρικό γάλα απευθείας από τα σπίτια των ανθρώπων καταπολεμώντας ένα επικίνδυνο φαινόμενο που έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις κυρίως τα τελευταία χρόνια.