Tαμειακό απόθεμα 37 δις ευρώ, πρόθεση να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις και ταυτόχρονα ρυθμοί ανάπτυξης που αποτελούν εξαίρεση σε μια Ευρώπη η οποία φλερτάρει με την ύφεση. Αυτό το τρίπτυχο σε συνδιασμό με την ευνοϊκή συγκυρία στην αγορά ομολόγων, οδήγησε πριν από μερικές ημέρες τους επενδυτές να δανείσουν την Ελλάδα με το επιτόκιο του δεκαετούς ομολόγου να καταγράφει ιστορικό χαμηλό και μόλις την Τετάρτη με αρνητικό επιτόκιο στα έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου.
Η Ελλάδα μετά από 10 χρόνια κρίσης και 8 και πλέον χρόνο δημοσιονομικά προγράμματα αυστηρής λιτότητας, έφτασε οι επενδυτές να την πληρώνουν για να τους δανείσει. Η συνθήκη αυτή ήταν προνόμιο μόνο ισχυρών οικονομιών, όπως για παράδειγμα της Γερμανίας. Τα χρόνια της οικονομικής κρίσης οι επενδυτές αναζητούσαν «ασφαλή καταφύγια» προκειμένου να αποφύγουν τα αποτελέσματα της κατάρρευσης του χρηματοοικονομικού συστήματος.
Σε εκείνα τα χρόνια η Ελλάδα ήταν η αρνητική πρωταγωνίστρια, με τα επιτόκια της να έχουν εκτοξευτεί σε απαγορευτικά ύψη, το ΑΕΠ της να διολισθαίνει και το χρέος της να μοιάζει αδύνατο να εξυπηρετηθεί, ενώ η πρόσβαση στις διεθνείς αγορές δανεισμού είχε ουσιαστικά κλείσει. Από εκείνο το σημείο που το επιτόκιο δανεισμού για τα ελληνικά ομόλογα ήταν απαγορευτικό, έως και το αρνητικό επιτόκιο δανεισμού της περασμένης Τετάρτης, η ελληνική οικονομία πέρασε μια τεράστια περιπέτεια με πολύ μεγάλες απώλειες, πλέον όμως δείχνει σημάδια ότι μπορεί να ανακάμψει.
Κλειστό κλαμπ
Από την περασμένη Τετάρτη η Ελλάδα ανήκει στην ομάδα των χωρών που οι επενδυτές πληρώνουν κάτι σαν «φύλακτρα» στο Δημόσιο προκειμένου αυτό να κρατήσει τα χρήματα τους. Μετά τις επίμονες προσπάθειες του «σούπερ Μάριο της Ευρωπαϊκής Οικονομίας», δηλαδή του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Μάριο Ντράγκι, την Γερμανία και η Ελβετία που άνοιξαν πρώτες τον δρόμο των αρνητικών αποδόσεων, πλέον ακολουθούν πλέον πολλές χώρες της Ευρωζώνης.
Οι επενδυτές δανείζουν τις χώρες (μεταξύ αυτών πλέον και την Ελλάδα) με αρνητικά επιτόκια όχι μόνο στα δεκαετή ομόλογα, αλλά ακόμα και στις εκδόσεις εντόκων γραμματίων. Ακριβώς αυτή τη συγκυρία εκμεταλλεύτηκε η Ελλάδα, με τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) να σχεδιάζει, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ένα διπλό χτύπημα. Από την μια η επανέκδοση του δεκαετούς ομολόγου, προκειμένου να ξεκινήσει τη σταδιακή μείωση της εξυπηρέτησης του χρέους και ταυτόχρονα να καταγράψει δανεισμό με πολϋ χαμηλά επιτόκια και από την άλλη η αξιοποίηση της θετικής συγκυρίας στις αγορές δανεισμού με τις ιδιαίτερα χαμηλές αποδόσεις σε συνδυασμό με το αυξημένο ενδιαφέρον των επενδυτών.
Το εγχείρημα στέφθηκε με επιτυχία κατατάσσοντας την Ελλάδα μεταξύ των χωρών που οι επενδυτές, στην πραγματικότητα, τις πληρώνουν για να τους δανείσουν. Και όλα αυτά σε περίπου εννέα χρόνια μετά τον αποκλεισμό της χώρας από τις αγορές και τέσσερα χρόνια μετά τον κίνδυνο η Ελλάδα να βρεθεί εκτός Ευρωζώνης.
Επόμενα βήματα
Τα αποτελέσματα της δημοπρασίας της περασμένης Τετάρτης δημιουργούν προσδοκίες για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Ακόμα έχει δρόμο να διανύσει μέχρι να ξεκολλήσει από την επενδυτική βαθμίδα «non investment» στην οποία την κατατάσσουν οι Οίκοι Αξιολόγησης. Σημαντικότερο ίσως είναι το γεγονός ότι το αρνητικό επιτόκιο δανεισμού, στέλνει θετικό σήμα για το δανεισμό του ιδιωτικού τομέα. Οι εξελίξεις θα φανούν το επόμενο διάστημα, σε συνδυασμό με την κατάληξη των διαπραγματεύσεων για τον προϋπολογισμό και την έκθεση της τέταρτης μεταμνημονιακής αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας.
Μένει βέβαια η Ευρωπαϊκή Οικονομία να αντέξει στους κλυδωνισμούς προκειμένου να διαψεύσει τα σημάδια της οικονομικής επιβράδυνσης, γεγονός που περιορίζει τις κερδοφόρες επενδύσεις και καθιστά τα ομόλογα διεθνώς μια από τις τελευταίες «σανίδες σωτηρίας» για τους επενδυτές που αναζητούν έστω και ελάχιστες αποδόσεις.