Η Μαρίκε Βέρβουτ, Βελγίδα παραολυμπιονίκης, στους αγώνες του Λονδίνου το 2012 και του Ρίο το 2016, έβαλε τέλος στην ζωή της, με ευθανασία, σε ηλικία 40 ετών, την Τρίτη, 22 Οκτωβρίου.
Η Βέρβουτ, υπέφερε από μία εκφυλιστική ασθένεια των μυών, η οποία προκαλούσε επιληπτικές κρίσεις καθώς και παράλυση των ποδιών με αφόρητους πόνους.
Το 2008, η Μαρίκε Βέρβουτ είχε υπογράψει τα σχετικά έγγραφα, που εξουσιοδοτούσαν τους γιατρούς, να την «βοηθήσουν», να πεθάνει όταν κατά την γνώμη της είχε έρθει η κατάλληλη ώρα.
Η Βελγίδα παραολυμπιονίκης είχε κερδίσει χρυσό μετάλλιο στο άθλημα T52, στα 100 μέτρα και ασημένιο στα 200 μέτρα στην παραολυμπιάδα του Λονδίνου το 2012. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στην παραολυμπιάδα του Ρίο, στην Βραζιλία θα κερδίσει χάλκινο μετάλλιο στα 100 μέτρα και ασημένιο στα 400 μέτρα, ενώ στο παγκόσμιο στην Ντόχα το 2012, κέρδισε χρυσά μετάλλια στα 100, 200 και 400 μέτρα αντίστοιχα.
Να επισημάνουμε πως το αγώνισμα Τ52, αφορά αθλητές με πρόβλημα στην σπονδυλική στήλη και μερική ή ολική ανικανότητα στα κάτω άκρα.
Μετά τους αγώνες στο Ρίο, η Μαρίκε Βέρβουτ είχε αναφερθεί για πρώτη φορά στο ευαίσθητο θέμα της ευθανασίας.
«Οταν έρθει αυτή η μέρα, όταν θα έχω περισσότερες κακές και λιγότερες καλές μέρες, τότε θα έχω τα χαρτιά μου της ευθανασίας. Αν δεν τα είχα, θα μου ήταν αδύνατον να συμμετέχω στους Παραολυμπιακούς αγώνες.
Κατά καιρούς είχε αναγκαστεί να βγεί και να διαψεύσει δημοσιεύματα πως είχε σκοπό να βάλει τέλος στην ζωή της λέγοντα πως, «Δεν έχει έρθει ακόμα αυτή η ώρα. Πρέπει να ζεις κάθε μέρα ξεχωριστά έως ότου έρθει αυτή η στιγμή».
Η είδηση του θανάτου της έγινε γνωστή από τον τόπο καταγωγής της, την πόλη Ντιστ, του Βελγίου.
Ο δήμαρχος Κριστόφ Ντε Γκραφ, έκανε λόγο για μία αθλήτρια η οποία «Υπήρξε παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα».
Το Βέλγιο νομιμοποίησε την ευθανασία το 2002, με την Βέρβουτ, να προτρέπει και άλλες χώρες να ακολουθήσουν.
Πηγή: Independent