Στους 7.500 ανέρχονται οι content moderators του Facebook, που δουλεύουν ανά τον κόσμο 24 ώρες το 24ωρο, ελέγχοντας το υλικό που ανεβαίνει στο κοινωνικό δίκτυο για να εντοπίζουν και να «κόβουν» το ακατάλληλο περιεχόμενο. Μεταξύ αυτών που είναι δουλειά τους να βλέπουν αρκετές φορές είναι και αποκρουστικές εικόνες, από κακοποίηση παιδιών μέχρι κτηνοβασίες, αποκεφαλισμούς, βασανιστήρια κ.α.- και πλέον έχει αρχίσει να τίθεται το θέμα κατά πόσον αυτοί οι άνθρωποι λαμβάνουν τη στήριξη που χρειάζονται προκειμένου να αντέξουν την ψυχική φθορά που συνεπάγεται αυτή η δουλειά.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του BBC, μια εξ αυτών, η Σελίνα Σκόλα, κατηγορεί το Facebook και την Pro Unlimited (εταιρεία στην οποία το Facebook απευθύνθηκε για το συγκεκριμένο έργο) ότι απέτυχαν να την κρατήσουν συναισθηματικά ασφαλή, υποστηρίζοντας ότι πλέον πάσχει από διαταραχή μετατραυματικού άγχους, ως αποτέλεσμα αυτών που έχει δει online.
Άλλη μια moderator, η Ροζ Μπάουντεν, η οποία εργάστηκε στο MySpace, λέει πως όταν έφυγε από τη δουλειά, δεν έκανε χειραψία με κανέναν για τρία χρόνια. «Είχα δει τι κάνουν οι άνθρωποι και πόσο αηδιαστικοί είναι. Δεν ήθελα να αγγίζω κανέναν. Σιχαινόμουν την ανθρωπότητα».
Υποθέσεις όπως της Σόλα φέρνουν στο φως της δημοσιότητας τον σκοτεινό κόσμο του comment moderation (έλεγχος σχολίων/ υλικού), θέτοντας ερωτήματα για τη συγκεκριμένη δουλειά. Ειδικοί όπως η Σάρα Ρόμπερτς, επίκουρος καθηγήτρια που έχει ασχοληθεί με το θέμα, μιλούν ακόμα και για επερχόμενη κρίση ψυχικής υγείας. «Δεν υπάρχουν δημόσιες μελέτες που να εξετάζουν τις μακροπρόθεσμες συνέπειες αυτής της δουλειάς» είπε στο BBC. «Βλέπουμε έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων- που αυξάνεται σημαντικά- και συλλογικά θα έπρεπε να μας προβληματίζουν πολύ οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Δεν υπάρχει μακροπρόθεσμο σχέδιο υποστήριξης όταν αυτοί οι moderators φεύγουν. Απλά αναμένεται να ενταχθούν ξανά στη δομή της κοινωνίας».
Η Μπάουντεν ήταν στα χρηματοοικονομικά πριν αρχίσει να δουλεύει στο MySpace από το 2005 ως το 2008- και επέστρεψε πρόθυμα στον τομέα. «Κοιτώ πλέον μόνο αριθμούς» είπε σε συνδιάσκεψη πέρυσι. Ωστόσο, αναρωτιέται τι συνέβη στα μέλη της ομάδας της, τότε, στα πρώτα βήματα της κοινωνικής δικτύωσης: «Τι συνέβη σε όλους αυτούς που έβλεπαν να ανατινάζονται κεφάλια στη μέση της νύχτας;».
«Έπρεπε να σκεφτούμε τους κανόνες. Παρακολουθούσαμε πορνό και θέταμε το ερώτημα εάν το να φοράνε ένα μικροσκοπικό μπικίνι ήταν γυμνό. Ρωτούσαμε πόσο σεξ είναι υπερβολικό σεξ για το MySpace. Φτιάχναμε τους κανόνες καθώς προχωρούσαμε. Θα έπρεπε να επιτρέπουμε αποκεφαλισμούς σε βίντεο; Όχι, αλλά αν είναι καρτούν;».
Όσον αφορά στη συναισθηματική υποστήριξη, λέει πως δεν υπήρχε κάτι. Όπως έλεγε στην ομάδα της, «είναι εντάξει να βγείτε έξω, είναι εντάξει να κλάψετε. Αλλά μην κάνετε εμετό στο πάτωμά μου».
Σχετικά με το περιεχόμενο, η συμβουλή της ήταν «θολώστε τα μάτια σας, και τότε στην πραγματικότητα δεν το βλέπετε».
Σε blogpost για το συγκεκριμένο θέμα πέρυσι, το Facebook έχει χαρακτηρίσει τους content moderators του ως τους «αφανείς ήρωες που κρατούν το Facebook ασφαλές για εμάς τους υπόλοιπους». Ωστόσο, παραδεχόταν πως «δεν είναι δουλειά για όλους» και ότι προσλαμβάνει μόνο αυτούς που μπορούν να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις της. Επίσης, συνεχίζει να κάνει outsourcing μεγάλο μέρος της δουλειάς- κρατώντας απόσταση, σύμφωνα με την καθηγήτρια Ρόμπερτς. Επίσης, όπως λέει ο Πίτερ Φρίντμαν, ιδιοκτήτης της LiveWorld, η οποία παρέχει content moderatorw σε εταιρείες όπως η AOL, το eBay και η Apple, οι εργαζόμενοι σπανίως χρησιμοποιούν τις διαθέσιμες υπηρεσίες βοήθειας, καθώς νιώθουν «στιγματισμένοι» αν το κάνουν.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, το Facebook παραδέχεται πως το content review σε τέτοια κλίμακα που γίνεται τώρα είναι «αχαρτογράφητη περιοχή».
«Σε έναν βαθμό, πρέπει να αυτοσχεδιάζουμε στην πορεία» αναφερόταν στο συγκεκριμένο blogpost.