Εγώ χθες το Έθνος των Γάλλων δεν το είδα. Αυτό που είδα, ήταν μία Γαλλία να δίνει ”φωνή” στην ιστορία της αποικιοκρατίας της και τη σεξουαλική διαφορετικότητα παρερμηνεύοντας τεχνηέντως το σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης ”ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα”.
Χθες, στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, σε καμία περίπτωση οι Γάλλοι δεν έφεραν στο σήμερα ένα από τα ισχυρά μηνύματα του Διαφωτισμού που ενέπνευσε τότε τους λαούς και εννοώ το ”ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα” γιατί πολύ απλά για να εκφράσει ένα Κράτος αυτές τις μεγαλειώδεις ιδέες σήμερα, πρέπει όπως και τότε να ”σκέφτεται” το στοιχείο της επιγένεσής του, που είναι η παραδοσιακή κληρονομιά του, η οποία προέρχεται από το Έθνος/λαό με κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα.
Η Γαλλία χθες ξέφυγε από αυτό που τη νοηματοδοτούσε και φαινόταν ακόμη και στην πολιτική διαχείριση των εξωτερικών θεμάτων της, ότι είναι ένα εθνικό Κράτος, ότι βάζει το Γαλλικό Έθνος πάνω από όλα, ότι είναι περήφανο για την εθνική κληρονομιά του...
Και εθνική κληρονομιά δεν είναι μόνο τα μνημεία, εθνική κληρονομιά είναι η πολιτισμική (κι όχι μόνο πολιτιστική) κουλτούρα ενός λαού, είναι η ιδιαιτερότητα αυτή που αισθάνεται ως κοινωνία, για να συγκροτήσει την πολιτική και πολιτειακή οντότητά του, για να κατασκευάσει εντέλει αυτά τα μνημεία, που αποτελούν τον δίαυλο που ενώνει το παρελθόν με το παρόν του και οικοδομεί το μέλλον του.
Η Γαλλία χθες, επειδή για αιώνες και δεκαετίες ολόκληρες πρέσβευε τον εθνισμό της, ακόμα και με ανορθόδοξο τρόπο, λχ ο τρόπος που εγκλιμάτισε τους πληθυσμούς των πρώην αποικιών/προτεκτοράτων της στο εσωτερικό της, πλέον φοβισμένη από τον ισλαμικό φονταμενταλισμό και κυρίως παραποιώντας την εξέλιξη του κοινωνικού συμπεριφορισμού των ομάδων της κατέδειξε ότι θέλει να απαγκιστρωθεί από όλα τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν την εννοιολογική διάσταση των Γάλλων (είτε αυτά τα γνωρίσματα είναι αρνητικά, είτε θετικά).
Η Γαλλία χθες απαγκιστρώθηκε από τον εθνισμό της και ”μετατράπηκε” σε μία χώρα που απλά το μόνο επίθετο που την αντιπροσωπεύει είναι ”πλουραλιστική”, όχι πολυπολιτισμική, ούτε πολυεθνική, αλλά ένα επίθετο με έννοια ουσιαστικά ”του λίγο από όλα” και ό,τι εκφράζει τον καθένα που κατοικεί στη Γαλλία (χωρίς αυτός ο καθένας να νοιάζεται εάν η οποιαδήποτε ενέργειά του προσβάλλει τον συμπολίτη του).
Πλήρης παρερμηνεία του συνθήματος ”ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα”. Γιατί το ”κάνω ό,τι θέλω”, το κάνω ό,τι πρεσβεύει η κοινωνική ομάδα μου, κάνω αυτό που μέχρι χθες δεν μπορούσα να κάνω κτλ, αυτομάτως σταματούν να ενυπάρχουν σε ένα περιβάλλον οι έννοιες της ελευθερίας, της ισότητας και της αδελφότητας.
Δυστυχώς, το γαλλικό Κράτος αυτήν την ”αλλαγή” με ανορθόδοξο τρόπο, την έκανε σε μία κρίσιμη καμπή σε διεθνές επίπεδο, σε μία περίοδο που οι γεωπολιτικές εξελίξεις επιτάσσουν τα Κράτη να συμπεριφερθούν ρεαλιστικά για να επιβιώσουν...
Η Γαλλία χθες έδειξε ότι ζει σε μία ανασφάλεια για αυτό και προτιμά να ”ξεφύγει” από τον εθνισμό της.
Καληνύχτα, Γαλλία, Καληνύχτα Γαλλικό Έθνος
Η Γαλλία γιόρτασε την ανασφάλειά της και την εγκατάλειψη του εθνισμού της