Η Κίνα μετά τα εγκαίνια του Pivot to Asia από την κυβέρνηση Ομπάμα, δημιούργησε το δικό της σχέδιο. Σαν σχέδιο είναι το μεγαλύτερο εμπορικό project όλων των εποχών γνωστό ως One Belt-One Road. Για λόγους κινεζικής πολιτικής ορθότητας (ναι υπάρχει και τέτοια, όπως το σλόγκαν που προωθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας οτι είναι το Πεκίνο ″η ειρηνική οικονομική δύναμη του κόσμου″) μετονομάστηκε σε Belt and Road Initiative. Από το 2013 και μετά η Κίνα του Σι επιθυμεί να στρέψει τον Δρόμο του Μεταξιού από την αντίθετη φορά από αυτή που είχε.
Η Κίνα δεν έπαψε να έχει το δικό της Σύνδρομο Σεβρών (που έχει η δική μας εδώ, Τουρκία) και να μην ξεχνά τις ταπεινώσεις που έζησε από τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ιαπωνία, τη Ρωσία και τη Γερμανία όπου έγιναν ουσιαστικά οι δυνάμεις κατοχής της από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα.
Όλες οι αναλύσεις του καθεστώτος Σι, καταλήγουν στο ότι ″οι δυτικοί και οι ξεστρατισμένοι ξάδελφοι (Ιάπωνες) μας ταπείνωσαν γιατί είχαν τεχνολογία″.
“Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας γνωρίζει ότι η ανάπτυξη θα φέρει άνοδο βιοτικού επιπέδου και επομένως, αιτήματα για ελευθερία. Η Κίνα προσπαθεί την τεχνολογία να την καταστήσει και βραχίονα προόδου αλλά και όπλο καταστολής ταυτόχρονα. Για την Κίνα η πανδημία ήταν μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να δείξει τη μελλοντική ″Τιεν Αν Μεν″.”
Ο Τεχνολογικός Εθνικισμός (έχει κάνει μια έξοχη μελέτη το Forbes για αυτό όπου μελετάται ταυτόχρονα η ιδεολογία με βάση την 4η Βιομηχανική Επανάσταση) έχει γίνει δόγμα στην Κίνα.
Στο lockdown η Κίνα δε διστάζει να επιτρέπει να διαρρέουν οι εικόνες με drones τα οποία κυνηγούν και αστυνομεύουν το πλήθος που δεν επιθυμεί τον εγκλεισμό. Προφανώς το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας γνωρίζει ότι η ανάπτυξη θα φέρει άνοδο βιοτικού επιπέδου και επομένως, αιτήματα για ελευθερία. Η Κίνα προσπαθεί την τεχνολογία να την καταστήσει και βραχίονα προόδου αλλά και όπλο καταστολής ταυτόχρονα. Για την Κίνα η πανδημία ήταν μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να δείξει τη μελλοντική ″Τιεν Αν Μεν″.
Παρόλο που η Κίνα έχει μεγάλο πολιτισμό, ως σύγχρονη Κίνα είναι δημιούργημα δυτικό. Πιο συγκεκριμένα, η Κίνα μεγάλωσε μέσα στο αφελές δυτικό σύστημα το οποίο δεν κατανόησε ότι υπάρχουν πάντα χώρες που φιλτράρουν την ανάπτυξη από τη δημοκρατία.
Μια προσεκτική μελέτη του OBOR θα μας δείξει πως οι ΗΠΑ και μια συνεκτική Δύση (μακάρι Ε.Ε-ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο) έχουν κάθε λόγο να μη θέλουν σταθερά φιλοσινικά καθεστώτα στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας αλλά και της Ρωσίας.
“Η Δύση που θα προκύψει, επίσης ξέρει ότι η Ρωσία, με ή χωρίς την Ουκρανία, δεν είναι αυτοκρατορία όπως υποστήριζε ο Μπρεζίνσκι. Αυτοκρατορία, θα είναι η Κίνα αν ελέγχει την- πάμπλουτη σε ποσότητες και είδη πόρων - Κεντρική Ασία, από την οποία εξαρτάται και η Ευρώπη.”
Ειδικά για τη Ρωσία, να μην ξεχνάμε ότι για την κομμουνιστική και εθνικιστική Κίνα, η Ρωσία αποτελεί χώρα που κατέχει κινεζικά εδάφη στην Βορειοανατολική Ασία. Οι χερσαίοι διάδρομοι του OBOR ( όλοι συνολικά είναι 6) περνούν από τη Ρωσία. Από την πλευρά της, η Μόσχα έχει κάθε συμφέρον στο να μην πέσει στην κινεζική αγκαλιά, όσο και αν δείχνει για λόγους τακτικής το αντίθετο.
“Μακροπρόθεσμα η Δύση με τη Ρωσία έχουν κάθε λόγο να έρθουν κοντά προκειμένου να πραγματοποιήσουν μια νέα τριγωνική σχέση...Το πιο πιθανό στο μέλλον είναι η Ρωσία να είναι πιο κοντά με τις ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι αυτό σήμερα, μας φαίνεται αδύνατο.”
Η Δύση που θα προκύψει, επίσης ξέρει ότι η Ρωσία, με ή χωρίς την Ουκρανία, δεν είναι αυτοκρατορία όπως υποστήριζε ο Μπρεζίνσκι. Αυτοκρατορία, θα είναι η Κίνα αν ελέγχει την- πάμπλουτη σε ποσότητες και είδη πόρων - Κεντρική Ασία, από την οποία εξαρτάται και η Ευρώπη.
Επομένως, η Κίνα θέλει να ελέγχει και την Αφρική που είναι επίσης πάμπλουτη σε φυσικούς πόρους και έτσι η Δύση να καταστεί καταναλωτής από περιοχές που θα ελέγχονται από το Πεκίνο. Ο καταναλωτής έχει μια διαφορά από τον παραγωγό. Δεν είναι ελεύθερος.
“Το δάσος είναι η Κίνα η οποία πραγματικά θα προσπαθήσει να κάνει το απίθανο: Να μεταλλάξει ακόμη και την ίδια την ανθρώπινη φύση προκειμένου αυτή να ταιριάζει στο σύστημά της. Το έχει κάνει και με τον καπιταλισμό.”
Μακροπρόθεσμα επομένως, η Δύση με τη Ρωσία έχουν κάθε λόγο να έρθουν κοντά προκειμένου να πραγματοποιήσουν μια νέα τριγωνική σχέση αντίστοιχη με αυτήν της δεκαετίας του 70′ όπου ο Νίξον προσέγγισε τότε την Κίνα για να μην διεισδύσει η ΕΣΣΔ περαιτέρω στον ″Τρίτο Κόσμο″. Το πιο πιθανό στο μέλλον είναι η Ρωσία να είναι πιο κοντά με τις ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι αυτό σήμερα, μας φαίνεται αδύνατο.
Ολόκληρος ο ιστορικός ρους μας διδάσκει όμως ότι δεν πρέπει να επικαιροποιούμε το μέλλον. Το δάσος είναι η Κίνα η οποία πραγματικά θα προσπαθήσει να κάνει το απίθανο: Να μεταλλάξει ακόμη και την ίδια την ανθρώπινη φύση προκειμένου αυτή να ταιριάζει στο σύστημά της. Το έχει κάνει και με τον καπιταλισμό.