Πλησιάζει η δύση αυτής της χρονιάς και η ανατολή της νέας.
Θα κληθούμε ή θα... αυτο-κληθούμε να εκφράσουμε ευχές. Εξαιρώντας την υγεία, που αυτονοήτως είναι η πρώτιστη ευχή για όλους, το νόημα των υπολοίπων ευχών, αντευχών, λόγων και σχολίων είναι προσωπική επιλογή.
Αγάπη, ευτυχία, χαρά, χρήμα, προσωπική ισορροπία, οικογενειακή γαλήνη και ευρύτερα ειρήνη, οικονομική άνθηση, εθνική ανεξαρτησία και αυτογνωσία γεμίζουν στόματα, σελίδες και ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας.
Με αυτό το σημείωμα δεν θέλω να σταθώ στη γενικότητα των ευχών, αλλά στο τι νομίζω ότι έχει ιδιαίτερη αξία. Αυτό είναι ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα. Είναι η προσέγγιση στον άλλο, τον άγνωστο, τον τυχαίο, τον σε μειονεκτική θέση έναντι ημών. Αυτήν κι αυτόν που καλείται σερβιτόρος, ταμίας, τηλεφωνήτρια.
Επίτηδες επιλέγω αυτά τα επαγγέλματα και δεν αναφέρομαι σε αστέγους, απόρους, αδύναμους ανθρώπους και αδέσποτα ζώα. Στους αναξιοπαθούντες συχνά φερόμαστε με προσχεδιασμένη συμπόνια διότι αυτό επιτάσσει η κοινωνική νόρμα και οι ”ρολόι” που τυχαία έχουμε εκείνοι κι εμείς. Για χίλιους δυο λόγους τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν αλλιώς. Αυτό όμως επιλέγουμε να μην το εξετάζουμε διότι έτσι τονώνεται η αυτοπεποίθησή μας και ο ρόλος μας έναντι του εκ των πραγμάτων αδυνάμου, ενώ τακτοποιείται και η συνείδησή μας μέσω μίας πιθανής καλής πράξης της ημέρας.
Όμως σε ανθρώπους που εργάζονται στην εξυπηρέτησή μας τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οφείλουμε το ευχαριστώ και δεν το λέμε πάντα. Υπάρχει μία εντελώς εσφαλμένη αντίληψη σε πολλούς ότι οι άνθρωποι του δίσκου, του ταμείου, του τιμονιού, του τηλεφώνου, του ποστολακίου, του καφασιού και γενικά της μη ”πνευματικής” εργασίας είναι κάτι σαν υπάλληλοί μας για τα 2-3 λεπτά που ασχολούνται με τις επιθυμίες μας. Δεν είναι έτσι. Ο νέος τρόπος αντιμετώπισης των πραγμάτων τη νέα χρονιά ας είναι μία καλύτερη συμπεριφορά απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους.
Ας είναι η νέα χρονιά μία ευκαιρία εσωτερικής αλλαγής απέναντι στο δύσκολο, το απρόσμενο εξωτερικό περιβάλλον. Ας μη χάνουμε από τη ζωή μας ανθρώπους που αξίζουν όταν τους βρίσκουμε.
Περαιτέρω, ας βρίσκουμε ευκαιρίες για μικρές δόσεις ποιότητας στην καθημερινότητα. Ένα ωραίο χρώμα πάνω σ′ ένα δροσερό κορίτσι είναι αφορμή κοπλιμέντου. Μία καλημέρα παραπάνω, ένα αστείο και ένας έντονος αυτοσαρκασμός χρειάζονται. Ένας ωραίος καφές με έναν μόνο καλό φίλο, μία λέξη ευγενική, ένα βαθύ κείμενο με λέξεις επιλεγμένες για την ουσία του νοήματός τους και όχι για τη μωροφιλοδοξία του συντάκτη.
Άνθρωπος σημαίνει ”άνω θρώσκω”, δηλαδή κοιτάζω ψηλά προς τον ουρανό.
Καταλήγοντας, θέλω να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως όσους μου έκαναν την τεράστια προσωπική τιμή το 2024 να διαβάσουν έστω και λίγο από τα κείμενά μου. Είναι κάτι εξαιρετικά σημαντικό και προσωπικά ανεκτίμητο διότι προϋποθέτει την εκχώρηση της μοναδικής μετρήσιμης αξίας που δεν αναπληρώνεται με κανέναν τρόπο: Του χρόνου. Σας ευχαριστώ από καρδιάς λοιπόν που δώσατε λίγο από τον χρόνο σας στα κείμενά μου.
Εύχομαι το 2025 να χαρίσει υγεία και να ορθώσει ενώπιόν μας αφορμές, ανθρώπους και περιστάσεις για να κοιτάξουμε περισσότερο προς τα πάνω.
Είναι ένας βέβαιος τρόπος για να ξαναδούμε την αλήθεια μέσα μας.
Καλή και ευλογημένη χρονιά!