Η συντριπτική ήττα του Εμμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία και ο θρίαμβος της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν, που οδηγεί σε πρόωρες εκλογές τη χώρα, αποτυπώνει ξεκάθαρα το κλίμα που θα επικρατήσει την επόμενη ημέρα στην Ευρώπη.
Χώρες όπως η Γερμανία, η Αυστρία, η Ολλανδία, η Ουγγαρία και η Ιταλία, που στήριξαν ακροδεξιά κόμματα πανυγηρίζουν για την μεγάλη στροφή που παίρνει η ΕΕ μετά τις κρίσιμες χθεσινές εκλογές. Μια στροφή, που θα γίνει σύντομα αισθητή στους πολίτες της Ευρωπαικής Ένωσης καθώς η άλλη πλευρά της ΕΕ ίσως δεν θα μπορεί να κάνει πολλά για να εμποδίσει ακραίες πολιτικές σε κρίσιμα ζητήματα όπως το μεταναστευτικό, η γεωργία και η οικονομία.
Γερμανία
Στην Γερμανία, τα σκάνδαλα των επικεφαλής της ακροδεξιάς, Μαξιμίλιαν Κρα και Πέτερ Μπίστρον, Νο 1 και 2 αντιστοίχως στο ευρωψηφοδέλτιο του κόμματος (οι οποίοι και απομακρύνθηκαν προσωρινά από τον προεκλογικό αγώνα) δεν σταμάτησαν την άνοδο του κόμματος Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) που κατέλαβε την δεύτερη θέση, πίσω από τον συνασπισμό των Χριστιανοδημοκρατικών CDU-CSU.
Μεγάλος χαμένος ο καγκελάριος Όλαφ Σόλτς και το κόμμα του (SPD), που ήρθε τρίτο με πολιτικούς αναλυτές να εκφράζουν φόβους ότι θα αναγκαστεί να ακολουθήσει τον Μακρόν στην προκύρηξη πρόωρων εκλογών.
Το ακροδεξιό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) είναι ασφαλώς από τους κερδισμένους σε αυτές τις ευρωεκλογές καθώς συγκεντρώνει ποσοστό γύρω στο 16%, το καλύτερο στην ιστορία του. Μόλις πριν λίγες εβδομάδες η AfD είχε φτάσει το 20% στις δημοσκοπήσεις.
Ιταλία
Η Ιταλίδα πρωθυπουργός έχει κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα των χθεσινών ευρωεκλογών καθώς οι Ιταλοί ανέδειξαν και πάλι πρώτο κόμμα τα «Αδέλφια της Ιταλίας» της Μελόνι με ποσοστό 28,8% ενισχυμένο από το 26% που είχε λάβει στις βουλευτικές εκλογές του 2022.
Η δεξιά, η Φόρτσα Ιτάλια που ίδρυσε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι έλαβε 10,5% και η Λέγκα του Βορά του Ματέο Σαλβίνι 8%.
Η συνεργασία της Μελόνι με την νικήτρια Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία αλλά και άλλων ακροδεξιών ηγετών που ενισχύθηκαν σημαντικά, όπως το ακροδεξιό κόμμα του Γκερτ Βίλντερς στην Ολλανδία, θα καθορ’ίσει σημαντικά την νέ;α ηγεσία της ΕΕ αλλά και την πορεία της στο μέλλον.
Ολλανδία
Στην Ολλανδία, το ακροδεξιό Κόμμα Ελευθερίας (Partij voor de Vrijheid, PVV) του νυν πρωθυπουργού της Ολλανδίας Γκέερτ Βίλντερς κερδίζει 7 έδρες στο νέο Ευρωκοινοβούλιο, όταν είχε μόλις 1 στις προηγούμενες Ευρωεκλογές.
Παρόλ′ αυτά, το PVV δεν κατάφερε να νικήσει τον συνασπισμό μεταξύ Πράσινων και Σοσιαλιστών, ο οποίος κατάφερε να κερδίσει 8 έδρες, 1 μόλις παραπάνω από το κόμμα του Βίλντερς.
Πολωνία
Στην Πολωνία, αν και το κεντρώο φιλοευρωπαϊκό κόμμα του πρωθυπουργού Ντόναλντ Τουσκ είναι ο νικητής των εκλογών, το εθνικιστικό, λαϊκιστικό Κόμμα του Δικαίου και της Δικαιοσύνης (PiS), διατήρησε το υψηλό ποσοστό του, ενώ η ακροδεξιά Konfederacja στέλνει 6 ευρωβουλευτές στο Στρασβούργο.
Ουγγαρία
Παρόμοια η εικόνα και στην Ουγγαρία, όπου το κόμμα του εθνικιστή Βίκτορ Όρμπαν, που είχε χαρακτηρίσει «ιστορικές» τις Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου ήρθε πρώτο αν και είχε απώλειες.
Το κόμμα «Fidesz», έλαβε περισσότερο από το 43% των ψήφων στις χθεσινές Ευρωεκλογές, με καταμετρημένο το 60% των ψηφοδελτίων, σε σχέση με 52,2% που είχε λάβει στις προηγούμενες το 2019.
Αν και είναι η χειρότερη επίδοση του «Fidesz», μετά την επάνοδο του ’Ορμπαν στην ηγεσία της Ουγγαρίας το 2010, κατάφερε να διατηρήσει τη δύναμή του γεγονός που θα επιτρέψει στον Όρμπαν να κάνει και πάλι δύσκολη τη συνεργασία του με τις Βρυξέλλες.
Αυστρία
Στην Αυστρία, το ακροδεξιό κόμμα FPÖ κατέλαβε την πρώτη θέση διεκδικόντας την πρωτιά και στις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Έλαβε 25,7% των ψήφων, με βάση τα σχεδόν τελικά αποτελέσματα.
Ακολούθησαν σε μικρή απόσταση η παράταξη της δεξιάς ÖVP (24,7%), στην κυβέρνηση αυτό το στάδιο, και οι Σοσιαλδημοκράτες του SPÖ (23,2%). Οι Πράσινοι συγκέντρωσαν το 10,7% των ψήφων.
Μετά το πολύκροτο σκάνδαλο Ibiza-gate, το Αυστριακό Κόμμα της Ελευθερίας (FPÖ) δεν είχε εξασφαλίσει παρά μόλις τρεις έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2019, ωστόσο πλέον θα διπλασιάσει τις έδρες του υπό την ηγεσία του ριζοσπαστικού ηγέτη του Χέρμπερτ Κικλ.
«Οι ψηφοφόροι (...) έγραψαν ιστορία», είπε με ικανοποίηση σε οπαδούς του στη Βιέννη, έδειξαν «τη βούληση να εγκαινιάσουν νέα πολιτική εποχή στην Αυστρία και στην Ευρώπη».
Ο κ. Κικλ, ο οποίος ανέλαβε την προεδρία του κόμματος το 2021, κατέκτησε πολλούς ψηφοφόρους χάρη ιδίως στον «αντιεμβολιαστικό» του λόγο, εν μέσω πανδημίας του νέου κορονοϊού, σε μια χώρα που ασφυκτιούσε εξαιτίας των δρακόντειων περιοριστικών μέτρων, τα οποία έφθαναν ως τον εγκλεισμό των ανεμβολίαστων.
«Αγκάθι» η στήριξη στην Ουκρανία
Για τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο 55χρονος ηγέτης του κόμματος της άκρας δεξιάς, δηλώνει πως θέλει η Αυστρία να τηρήσει «ουδετερότητα» και καταγγέλλει την ευρωπαϊκή υποστήριξη στο Κίεβο και τις κυρώσεις της ΕΕ στη Μόσχα.
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, το κόμμα τοποθέτησε παντού αφίσες που έδειχναν την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να αγκαλιάζει τον ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Μετά την επιτυχία του στις ευρωεκλογές, το FPÖ θέλει πλέον να κερδίσει και στις βουλευτικές εκλογές, που θα διεξαχθούν στα τέλη Σεπτεμβρίου, αν και δεν υπάρχει καμιά εγγύηση ότι θα βρει εταίρους που θα του επιτρέψουν να κυβερνήσει.
Ο Χέρμπερτ Κικλ ξεκαθάρισε χθες πως επιδιώκει να περάσει σε «νέο στάδιο», που δεν είναι άλλο από «την ομοσπονδιακή καγκελαρία»: «Αυτή η χώρα έχει ανάγκη επικεφαλής της κυβέρνησης που θα ανήκει στο FPÖ», πέταξε. Ήταν μάλλον χαρακτηριστικό το ότι επιτράπηκε αποκλειστικά και μόνο σε αυστριακά ΜΜΕ να καλύψουν την εκλογική βραδιά της παράταξης.
Στην Αυστρία η άκρα δεξιά είναι εδραιωμένη στο πολιτικό σκηνικό από τα χρόνια του 1980.
Σε αυτή τη χώρα κυβέρνησε για πρώτη φορά σε εθνικό επίπεδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το 2000: κάπου 250.000 άνθρωποι είχαν βγει τότε στους δρόμους για να διαδηλώσουν εναντίον της επιτυχίας του δημαγωγού Γεργκ Χάιντερ.
Το FPÖ, το οποίο ίδρυσαν πρώην ναζί τα χρόνια του 1950, είχε κυβερνήσει εκ νέου μεταξύ του 2017 και του 2019, πάντα μαζί με τους συντηρητικούς.
Στη χώρα των Άλπεων είχαν δικαίωμα ψήφου 6,4 εκατομμύρια πολίτες· καλούνταν να αναδείξουν τα 20 από τα 720 νέα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.