Η Ευρωπαϊκή Άμυνα είναι αντικείμενο συζήτησης ανάμεσα στα διάφορα όργανα της ΕΕ, με καθοριστικό ρόλο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όπου οι αρχηγοί των κρατών-μελών αποφασίζουν με ομοφωνία. Με βάση τα πρόσφατα ομόφωνα «Συμπεράσματα» του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και το σχετικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου (που δεν είναι δεσμευτικό), ο αρμόδιος Επίτροπος Άμυνας θα διαμορφώσει την «Λευκή Βίβλο» με τις παραμέτρους της Ευρωπαϊκής Άμυνας, την οποία θα υποβάλει στα όργανα της ΕΕ, με αποφασιστικό ρόλο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Ως το μοναδικό μέλος από Κύπρο στην Επιτροπή Άμυνα και Ασφάλειας του Ευρωκοινοβουλίου, διαπιστώνω άγνοια, υπερβολές κι ένα «κυνηγητό» για εντυπωσιασμό του εσωτερικού ακροατηρίου στην Κύπρο, που αν δεν είχα αντίληψη της πραγματικότητας, θα είχα κι ο ίδιος παραπλανηθεί. Για παράδειγμα, διάφοροι εγχώριοι θεωρούν ότι δεν μπορεί ένα κράτος, όπως η Πολωνία, να αξιολογεί τις απειλές εις βάρος της, αλλά μόνο εμείς έχουμε τέτοιο δικαίωμα! Άλλοι νομίζουν ότι ένα ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου διασφάλισε την προστασία της Κύπρου και αγνοούν ή σκόπιμα παραβλέπουν ότι οι ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ λαμβάνονται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το οποίο άφησε ανοιχτή την πόρτα στην Τουρκία.
Ενόψει των εξελίξεων, το πρώτο ερώτημα που πρέπει καθένας να απαντήσει είναι το εξής: Είναι προτιμότερο να είμαστε εντός της Ευρωπαϊκής Άμυνας ή εκτός; Η Τουρκία μας θέλει εκτός και επειδή καθένας προωθεί τα δικά του συμφέροντα, πολλά κράτη και επικεφαλείς οργάνων της ΕΕ, προωθούν την Τουρκία ως εταίρο στην Ευρωπαϊκή Άμυνα.
Πώς αντιμετωπίζουμε ορθολογικά αυτή την θέση τους; Το πλέον στέρεο επιχείρημα είναι ότι το σημερινό «κενό ασφαλείας» στην Ευρώπη προέκυψε λόγω εξάρτησης από τρίτους και δεν νοείται Ευρωπαϊκή Άμυνα με εξάρτηση από τρίτους, όπως η Τουρκία, που σημαίνει στρατηγική εξάρτηση κι όχι αυτονομία. Ειδικά, η νεο-οθωμανική Τουρκία, που κατέχει έδαφος της ΕΕ στην Κύπρο και ασκεί δική της επεκτατική πολιτική εναντίον Κύπρου, Ελλάδας κι αλλού, αποδυναμώνει την αυτονομία της Ευρωπαϊκής Άμυνας και μας διχάζει την ώρα που πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Αν άλλα κράτη-μέλη δεν το συμμερίζονται έτσι, είναι επειδή δεν έχουν προτεραιότητα την συλλογική Ευρωπαϊκή Άμυνα, αλλά τα δικά τους συμφέροντα. Για αυτό, οι σωστές θέσεις για την Ευρωπαϊκή Άμυνα σε συνδυασμό με την πρόταξη βέτο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αποτελούν την ορθολογική στάση για να διασφαλιστούν τα δικά μας ζωτικά κι εθνικά συμφέροντα.
Ο ρόλος της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Άμυνα εξαρτάται καθοριστικά από την στάση των Κυβερνήσεων Κύπρου κι Ελλάδας. Αν δύο κράτη-μέλη της ΕΕ με δικαίωμα βέτο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, μετά και την κάθετη στήριξή μας στο Διεθνές Δίκαιο στην Ουκρανία, αδυνατούν να προασπιστούν τα ζωτικά μας συμφέροντα στην ΕΕ απέναντι στην νεο-οθωμανική Τουρκία, αυτό συνιστά μέγιστη αποτυχία η οποία δεν εξηγείται με ορθολογισμό, αλλά από φοβία ή λόγους που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε. Καταληκτικά, δεν μπορούμε να αλλάξουμε την στάση της Τουρκίας, αλλά μπορούμε να αλλάξουμε την στάση μας στην ΕΕ, χτίζοντας μεθοδικά αξιοπιστία για σωστή Ευρωπαϊκή Άμυνα προτού καταστεί ανεπανόρθωτο..
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ-S&D
costas.mavrides@europarl.europa.eu