Το 2018 έχει ανακηρυχθεί, στην Τήνο, Έτος Γιαννούλη Χαλεπά. Συμπληρώνονται φέτος 80 χρόνια από το θάνατό του. «Έφυγε» από τη ζωή το 1938. Διαβάζεις τη χρονιά. 1938. Λίγο πριν από τη δύσκολη, τη μαρτυρική για τη χώρα μας, δεκαετία του ’40. Και συλλογίζεσαι (κάτι το οποίο ισχύει τόσο για τον μεγαλύτερο γλύπτη του νέου ελληνικού κράτους, όσο και για οποιονδήποτε άλλον, ”έφυγε” λόγω γήρατος, εκεί γύρω στα τέλη του ’30)...
«Έφυγε» αρκετά νωρίς...
...ώστε να μπορέσει να δει το ιταλικό, φασιστικό καθεστώς να μη σέβεται τη Μητέρα όλων των Χριστιανών, και να βυθίζει την ”Έλλη”, που είχε πάει στο νησί του, για να Την τιμήσει.
...ώστε να μπορέσει να δει τους ηττημένους Ιταλούς του Αλβανικού Μετώπου, να παρελαύνουν ως νικητές στην Αθήνα.
...ώστε να μπορέσει να δει τους εγγονούς και τους δισεγγονούς των Γερμανών καθηγητών του και συμμαθητών του από την Σχολή Καλών Τεχνών του Μονάχου (όπου είχε πάει να σπουδάσει με υποτροφία, η οποία κάποια στιγμή διακόπηκε, από την Παναγία της Τήνου), να κάνουν παρέλαση κάτω από την Ακρόπολη.
...ώστε να μπορέσει να δει ότι ήταν δύσκολο να φύγει από την Αθήνα για να πάει στο νησί του, γιατί οι (νόμιμες) συγκοινωνίες, ανάμεσα στη Γερμανοκρατούμενη Αθήνα και την Ιταλοκρατούμενη Τήνο, είχαν σχεδόν διακοπεί.
...ώστε να μπορέσει να δει μια ολόκληρη γενιά ελληνόπουλων να χάνεται από την πείνα.
...ώστε να μπορέσει να δει μια ολόκληρη γενιά ελληνόπουλων να μην γεννιέται καν, γιατί και η πτώση των γεννήσεων, απώλεια είναι.
...ώστε να μπορέσει να δει τα συνεργεία του Δήμου της Αθήνας, να μαζεύουν με τα καρότσια, από τους δρόμους, τους χιλιάδες των πολιτών που πέθαιναν από το κρύο και την πείνα.
...ώστε να μπορέσει να δει περί το 1/25 των Τηνίων (ή το 1/9 περίπου των κατοίκων της κοινότητας Πανόρμου από όπου ο ίδιος καταγόταν) να πεθαίνουν από την έλλειψη τροφής, από το 1941 ως το 1944.
...ώστε να μπορέσει να δει τον Γέρο της Δημοκρατίας (αλλά και τον Κ.Καραμανλή), προτού υψώσει την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη, να περνάει από τον Πάνορμο της Τήνου, σαν σταθμό, στο επικίνδυνο ταξίδι για τη Μέση Ανατολή.
...ώστε να μπορέσει να δει ότι θα ήταν επικίνδυνο να βγει έξω από το σπίτι που έμενε (τα τελευταία χρόνια της ζωής του, τον φιλοξενούσαν τα ανήψια του στην Αθήνα), εκείνον τον δύσκολο Δεκέμβριο του 1944.
...ώστε να μπορέσει να δει την αποτυχία της Συμφωνίας της Βάρκιζας, τη Λευκή Τρομοκρατία, τον Εμφύλιο Πόλεμο του 1946-1949, όπου την Αθήνα και την Τήνο δεν επηρέασαν άμεσα τόσο πολύ, αλλά αποτέλειωσαν ότι είχε μείνει όρθιο στην ελληνική επαρχία από την περίοδο της Κατοχής.
«Έφυγε» αρκετά νωρίς...
...μας άφησε όμως την Κοιμωμένη του, τον Σάτυρο που παίζει με τον Έρωτα και πολλά άλλα έργα του, που εκτίθενται σε μουσεία στην Αθήνα και στην Τήνο.
«Έφυγε» αρκετά νωρίς...
...με τα έργα του όμως θα «ζήσει» αιώνια.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Τα στοιχεία για την Τήνο κατά την περίοδο της Κατοχής, έχουν αντληθεί από τα βιβλία ”Η Νέα Τήνος” του Γεωργίου Δώριζα, 1981, έκδοση ιδιωτική, και ”Τήνος Ιστορία και Πολιτισμός - Τόμος Α′ Ιστορία”, επιμέλεια π.Μάρκος Φώσκολος, 2005, έκδοση του Δήμου Εξωμβούργου Τήνου.