Στίχοι από ένα τραγούδι του αείμνηστου Άκη Πάνου, συνθέτη και στιχουργού. Τους θυμήθηκα μόλις ο φίλτατος Κημήτρης μας ανακοίνωσε τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών. Από το ΡΙΚ, που επιμένει πως έχει μόνο ραδιόφωνο. Λες και δεν είναι σίγουροι, αν έχουν τηλεόραση. Μάλλον δεν είναι έτσι. Απλά στην Κύπρο δεν αλλάζει τίποτα.
Ο ΔΗΣΥ (ΔΗμοκρατικός ΣΥμφεροντολόγος) πανηγυρίζει. Η σοβαρότητα του νίκησε. Μετά το «δεσμεύομαι», η «σοβαρότητα» αποτελεί το δεύτερο πιο σύντομο πολιτικό ανέκδοτο.
Το ΑΚΕΛ (Ανορθωτικό Κόμμα Εγκαταλειμμένου Λαού) κλαίει και οδύρεται. Ας όψεται ο Τζιοβάνης. Και ο Άντρος; Αυτό, σύντροφοι, θα το πει η Κεντρική Επιτροπή, όχι εσύ και εγώ.
Το ΔΗΚΟ (ΔΗμοκρατικός ΚΟλοσσός) κρυφοχαμογελά. Και 9 έδρες και άλλες 4 οι πρώην συναγωνιστές. Μόνο ο Πρίγκηπας είναι θυμωμένος που θα βλέπει τον Καρογιάν στη Βουλή, δίπλα στον Αβέρωφ. Ας όψεται η τενέκκα!
Ο Χρ. Χρ., το αδέλφι της Χρυσής Αυγής, όπως καυχώταν μέχρι πρόπερσι, αφού ήρθε τέταρτος, πήρε φόρα. Θα βάλει υποψηφιότητα για Πρόεδρος (της Βουλής προς το παρόν).
Η ΕΔΕΚ (Ενιαία Δημοκρατική Ένωση Καταδρομών), που ξεκίνησε για την Κερύνεια, δεν κατάφερε να ξεπεράσει το Μέτωπο, που την κέρδισε στο νήμα. Δε βαριέσαι, το Προεδριλίκι, δεν της ξεφεύγει. Ας είναι καλά ο Νεοφύτου, μπορεί και ο Χρ. Χρ.
Η ΔΗΠΑ (ΔΗμοκρατική Παραφωνία, κατά Νικόλαν Ευαγγέλιον) μια χαρά τα κατάφερε. Έτοιμοι για όλα και με όλους. Τέλος, ο φίλος μου ο Πάμπος των Οικολόγων, που τον έπεμψε ο Θεός να πρασινίζει την Κύπρο, έπιασε τρεις καρέκλες στο δωμά.
Τώρα πώς θα τα καταφέρουν εφτά νομά σε ένα δωμά, ένας Θεός το ξέρει. Άντρο, συγνώμη, ένας Λένιν το ξέρει. Είπαμε, η θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Θα κάτσουν τώρα να βγάλουν Πρόεδρο. Και από εδώ και μπρος, όλοι μαζί αγαπημένοι, θα λύνουν τα προβλήματα του κόσμου. Και το Κυπριακό. Εδώ γελάμε!