Η πλαδαρή πολιτική δεκαετιών Αθηνών-Λευκωσίας για αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού με υποχωρήσεις έχει συντριβεί. Οι θεωρίες δεκαετιών βούλιαξαν κάτω από τον ορυμαγδό απειλών και παρανομιών του Ερντογάν, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών σε Ελλάδα-Κύπρο έχει πλέον αντιληφθεί τις πραγματικότητες και την ανάγκη πολιτικής αποτροπής.
Εδώ μας έφεραν οι πλαδαρές θεωρίες, αλλά είμαστε σήμερα ενώπιον των πλέον ευνοϊκών συγκυριών στην Ευρ. Ένωση (ΕΕ) για επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία. Πρώτα όμως πρέπει με ειλικρίνεια να επισημάνουμε κάτι ουσιαστικό. Η πολιτική επιβολής κυρώσεων αντιμετωπίζει σοβαρά εμπόδια και για αυτό προϋποθέτει μεθοδικότητα και επιμονή.
Τέτοια μεθοδικότητα και συνέπεια δεν υπήρξε, αλλά υπήρξαν παλινδρομήσεις και φαιδρότητες. Η επιβολή κυρώσεων προϋποθέτει ότι Αθήνα και Λευκωσία πιστεύουν και παλεύουν νυχθημερόν ενάντια σε περιχαρακωμένα συμφέροντα εντός ΕΕ και με αποφασιστικότητα είναι έτοιμες να αξιοποιήσουν όλα τα εργαλεία ενός κράτους-μέλους.
Όμως, ένας επικεφαλής κράτους που μένει «απόλυτα ικανοποιημένος» σε φραστική αλληλεγγύη, ενώ η Τουρκία κατέχει το μισό περίπου της χώρας του, παραβιάζει κυριαρχικά του δικαιώματα στην ΑΟΖ κι απειλεί να έρθει νύχτα για να αρπάξει νησιά στο Αιγαίο, σίγουρα δεν εργάζεται με μεθοδικότητα, επιμονή και πίστη στην επιβολή κυρώσεων.
Συγκεκριμένα, η ΕΕ με Δήλωση της στις 25 Μαρτίου 2021, ξεκαθάρισε ότι οποιεσδήποτε μονομερείς ενέργειες και παρανομίες της Τουρκίας θα επέφεραν τη λήψη μέτρων. Τις προάλλες, η Έκθεση της Κομισιόν για την Τουρκία υπήρξε καταπέλτης με διαπιστώσεις μονομερών και παράνομων ενεργειών π.χ. παράνομη παρεμπόδιση και επεμβάσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ, παρανομίες στα Βαρώσια, μονομερής στρατιωτική δράση/ανάμειξη της Τουρκίας σε Συρία, Ιράκ και Λιβύη, άρνηση υιοθέτησης κυρώσεων στη Ρωσία, άρνηση συνεργασίας στην επιβολή εμπάργκο όπλων στη Συρία ενάντια σε απόφαση του ΟΗΕ, υβριδική εκμετάλλευση των μεταναστών, υπερπτήσεις σε ελληνικά νησιά, απειλές κατά της ελληνικής κυριαρχίας, παραβιάσεις του εναέριου χώρου στο Αιγαίο, υπονόμευση της περιφερειακής σταθερότητας και ασφάλειας στην Αν. Μεσόγειο, Μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης που παραβιάζει τα νομικά δικαιώματα άλλων κρατών, ενώ εντός Τουρκίας, ο ισλαμοφασιμός επιβάλλεται μέσω της «δικαστικής εξουσίας» με διώξεις και φυλακίσεις, εκτελώντας τις οδηγίες του νεοσουλτάνου.
Οι διαπιστώσεις της Κομισιόν επιβάλλουν την εφαρμογή της Δήλωσης της ΕΕ για επιβολή κυρώσεων, όπως απαγόρευση προμήθειας υψηλής τεχνολογίας εξοπλισμού (υπερσύγχρονα υποβρύχια από Γερμανία, ελικοπτεροφόρο από Ισπανία κ.ά.) μαζί με οικονομικές κυρώσεις. Έφτασε η ώρα για Αθήνα και Λευκωσία να θέσουν τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών ενώπιον του διλήμματος: Είτε τάσσονται έμπρακτα με την ΕΕ, είτε με τον Ερντογάν. Πάντως, δεν προσδοκούμε οτιδήποτε από τον Κύπριο Υπ. Εξωτερικών που θεωρεί ρεαλιστικότερο να συμφωνήσει στο Κυπριακό με τον Ερντογάν και τον εγκάθετό του Ταλάτ, προτείνοντάς τους Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης! Κι επειδή ουδέποτε πίστεψαν σε οτιδήποτε πέραν των πλαδαρών θεωριών, το βάρος της πρωτοβουλίας για κυρώσεις επαφίεται στην Αθήνα.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D), Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο