Η Ειρήνη Παππά υπήρξε η ενσάρκωση της Ελλάδας: όμορφη, ταλαντούχα, εκρηκτική, ερωτική, ατίθαση, γενναία και δυναμική. Ισχυρή προσωπικότητα, σύμβολο της ελληνικής ομορφιάς και του πνεύματος σε όλον τον κόσμο που αναγνώριζε σ’ αυτήν την Ελλάδα που αγαπάμε και που αξίζει κάθε θυσία. Μαζί με τον Θεοδωράκη, τον Χατζηδάκη, τον Ελύτη, τον Σεφέρη και τη Μελίνα αποτέλεσαν την Εθνική Ελλάδος του πολιτισμού με τη διεθνή ακτινοβολία και αναγνώριση. Ήταν όλοι τους Έλληνες δημιουργοί και ταυτόχρονα παγκόσμιοι γιατί τέτοιος είναι ο ελληνικός πολιτισμός κι αυτοί υπήρξαν οι αυθεντικοί εκπρόσωποί του.
Ποια η πνευματική ελίτ μας σήμερα; Ποιες προσωπικότητες της τέχνης και του πνεύματος γενικότερα μπορούν σήμερα τους φτάσουν; Φοβάμαι ότι ελάχιστοι μπορούν κι ακόμη λιγότεροι νοιάζονται να εκπροσωπήσουν επάξια τη χώρα και τον πολιτισμό της. Είναι θλιβερή η σύγκριση και αισθάνεται κανείς τόσο έντονα την «προδοσία» των διανοουμένων μας σε εποχές σαν τη σημερινή που η Ελλάδα απειλείται, η φωνή τους, η στάση τους θα μετρούσε και στην Ελλάδα και στον κόσμο.
Οι περισσότεροι άνθρωποι στον χώρο της πνευματικής δημιουργίας όμως είτε περιφρονούν την ελληνικότητα είτε είναι ασήμαντη η προσφορά τους, είτε, πολύ συχνά, και τα δύο. Αλλά αυτό είναι και το μέτρο της όποιας αξίας τους: να παράγουν έργο εμπνευσμένο από τον ελληνικό πολιτισμό και να το προσφέρουν μ’ έναν σύγχρονο τρόπο σε ολόκληρο τον κόσμο. Διαφορετικά είναι χρήσιμοι μόνο στους εαυτούς τους, στις ατομικές και αδιάφορες για την κοινωνία, αναζητήσεις και ανασφάλειές τους. Η άλλη επιλογή είναι να αυτοί ή μία νέα γενιά δημιουργών να εμπνευστεί από εκείνη τη σπουδαία γενιά και να εκφράσει την πραγματική Ελλάδα και τον λαό της με έργο ελληνικό και ταυτόχρονα παγκόσμιο, όπως έκαναν εκείνοι.