Η Κυριακή επιτέλους έφτασε. Και μια εκδρομή για πεζοπορία είναι μια πολύ καλή αφορμή να κινήσουμε το σώμα μας και να ζεσταθούμε. Και μάλιστα μετά από μια τόσο κρύα εβδομάδα που δεν μας επέτρεψε να ασκηθούμε έξω.
Ώρα να βυθιστούμε στην απεραντοσύνη της φύσης και να απελευθερωθούμε από το άγχος. Αρκεί φυσικά αυτή η δική μας «απελευθέρωση» να μην φέρει σε δύσκολη θέση όσους είχαν την ίδια λαμπρή ιδέα με εμάς. Θα εξηγήσουμε ακριβώς τι εννοούμε.
«Η κοινότητα των ανθρώπων που κάνουν πεζοπορία είναι πολύ ανεκτική και ανοιχτόμυαλη», τονίζει ο Γουίλ Πατίζ, συνιδρυτής του περιοδικού More Than Just Parks, που εστιάζει στην προστασία του οικοσυστήματος. «Ωστόσο, υπάρχουν μερικές συμπεριφορές που πάντα προκαλούν οργή, λοξές ματιές, ακόμη και αυστηρά σχόλια», προειδοποιεί ο Πατίζ.
Πώς θα γίνει η πεζοπορία μια ασφαλής και ευχάριστη εμπειρία για όλους;
Η HuffPost ζήτησε από τον Πατίζ και άλλους ειδικούς στο κομμάτι των εκδρομών σε εξωτερικούς χώρους, να μοιραστούν μαζί μας τα πιο αγενή παραπτώματα, μαζί με τις συμβουλές τους για να τα αποφύγουμε. Πάμε να δώσουμε το καλό παράδειγμα;
1. Κουραστήκαμε; Δεν κολλάμε σε ένα σημείο εμποδίζοντας τους άλλους να περάσουν από τα μονοπάτια
«Πεζοπορώντας, το να κουραστούμε κάποια στιγμή είναι απολύτως λογικό. Ωστόσο, θα πρέπει να σταματήσουμε σε ένα σημείο που να μας επιτρέπει να κάνουμε στην άκρη για όσους έρχονται», εξηγεί η ειδικός στις εξορμήσεις σε εθνικά πάρκα, Mίκα Μέγιερ.
«Ή αν εμείς κατηφορίζουμε και κάποιος άλλος ανηφορίζει, εφόσον εμείς είμαστε πιο ”χαλαροί”, δίνουμε χώρο στον άνθρωπο που έρχεται από την ανάποδη. Επιπλέον, οι ποδηλάτες υποχωρούμε για να περάσουν οι πεζοπόροι και όλοι υποχωρούμε όταν περνά άλογο», προσθέτει ο Nικ Λέιτον, ειδικός σε θέματα εθιμοτυπίας και συμπαρουσιαστής του podcast «Were You Raised by Wolves;» podcast.
«Και όταν οι πεζοπόροι που κατηφορίζουν μας κάνουν χώρο εννοείται ευχαριστούμε», συμπληρώνει η Άντρεα Λάνκφορντ, πρώην δασοφύλακας και συγγραφέας του βιβλίου «Ranger Confidential: Living, Working, and Dying in the National Parks».
Αυτά, αν δεν τα τηρήσουμε δεν θα μας επιβληθεί κάποιο πρόστιμο. Είναι απλά άγραφοι νόμοι που κάνουν τη ζωή και την εκδρομή όλων μας πιο απλή και ευχάριστη.
2. Δεν σκορπάμε πράγματα εδώ κι εκεί
Η Τζόντι Σμιθ, πρόεδρος της Mannersmith Etiquette Consulting επισημαίνει πως «Ό,τι κουβαλάμε μαζί μας στην πεζοπορία, θα πρέπει να το πάρουμε πίσω φεύγοντας. Σκουπίδια, περιτυλίγματα, απόβλητα: Είναι αγενές να αφήσουμε πίσω μας το οτιδήποτε».
Στα περισσότερα πάρκα, το προσωπικό είναι υποστελεχωμένο. Αλλά και να μην ήταν, κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να τρέχει από πίσω μας και να μαζεύει τα απορρίμματά μας.
3. Δεν βάζουμε τη μουσική μας στη διαπασών
«Μια από τις μεγαλύτερες παραβάσεις στην παραλία, στο βουνό, στο πάρκο είναι να βάζουμε δυνατή μουσική. Διότι οι περισσότεροι άνθρωποι προστρέχουν στη φύση για να βυθιστούν στη γαλήνη και να απολαύσουν τους ήρεμους ήχους της. Κι όχι για να ακούνε τη λίστα αναπαραγωγής κάποιου άλλου. Αν λοιπόν θέλουμε να ακούσουμε μουσική, ένα podcast ή ένα βίντεο στο TikTok χρησιμοποιούμε ακουστικά, έτσι ώστε οι υπόλοιποι εκδρομείς να ευχαριστηθούν στιγμές ηρεμίας και χαλάρωσης. Για τον ίδιο λόγο μιλάμε σε χαμηλό τόνο. Το να είμαστε θορυβώδεις μπορεί να καταστρέψει την εμπειρία των υπολοίπων», μας συμβουλεύει ο Πατίζ.
4. Δεν αγνοούμε τους κανόνες που αφορούν τα κατοικίδια, κυρίως τα σκυλιά
Ακόμα κι αν ο σκύλος μας είναι καλά εκπαιδευμένος, θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι οι γύρω μας, καθώς και τα υπόλοιπα σκυλάκια, δεν το γνωρίζουν αυτό. Ούτε και τους καθησυχάζει αν φοβούνται τα ζώα.
Επιπλέον, πολλά σκυλιά γίνονται αμέσως επιθετικά στο αντίκρισμα άλλων ζώων. Κι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σκυλοκαυγάδες και τραυματισμούς. Και μάλιστα σε περιοχές με δύσκολη πρόσβαση σε κτηνιατρική περίθαλψη.
Οπότε, προκειμένου να αποφύγουμε κάθε ενδεχόμενο, φροντίζουμε ο σκύλος μας να φορά διαρκώς το λουρί του και το φίμωτρο. Και εάν ο σκύλος μας δεν είναι εξοικειωμένος με τη φύση, γαυγίζει διαρκώς και καταστρέφει την εμπειρία των γύρω, δεν τον παίρνουμε μαζί μας στην εκδρομή.
5. Φοράμε τα κατάλληλα ρούχα και παπούτσια και κουβαλάμε φαγητό και τυχόν φάρμακα που παίρνουμε σε τακτική βάση
Πριν ξεκινήσουμε για μια εκδρομή στη φύση θα πρέπει να βεβαιωθούμε ότι έχουμε τον κατάλληλο εξοπλισμό, ρούχα και φαγητό. Μάλιστα, παίρνουμε λίγα περισσότερα από όσα θεωρούμε ότι θα χρειαστούμε. Το να είμαστε απροετοίμαστοι ενώ ξεκινάμε για πεζοπορία, φέρνει σε τρομερά δύσκολη θέση τα αγαπημένα μας πρόσωπα ή τους υπόλοιπους πεζοπόρους του γκρουπ που είμαστε ενταγμένοι.
Για αυτό, το να φοράμε κατάλληλα και άνετα υποδήματα είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλίσουμε:
Αφενός ότι θα απολαύσουμε την πεζοπορία μας
Και αφετέρου ότι οι άλλοι δεν χρειάζεται να σταματούν συνεχώς την πεζοπορία τους για ασχοληθούν με εμάς
Επίσης, είναι ανεύθυνο να μην πακετάρουμε τα απαραίτητα φάρμακά μας. Γιατί σε περίπτωση που προκύψει κάποια κρίση, οι άλλοι πεζοπόροι θα αναγκαστούν να μας φροντίσουν, ενώ μπορεί να περιέλθουν σε κατάσταση πανικού. Δεν είναι κρίμα να συμβούν όλα αυτά εφόσον θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί;
6. Δεν παρκάρουμε το αυτοκίνητό μας όπου λάχει
Όση άπλα κι αν μας φαίνεται πως έχει το μέρος που επιλέξαμε για την εκδρομή μας, θα πρέπει καθώς παρκάρουμε να σεβαστούμε τους υπόλοιπους εκδρομείς. Επομένως, όταν παρκάρουμε το αυτοκίνητό μας, το κάνουμε με τρόπο που μην κλείνει σε κανέναν τη δίοδο. Επιπλέον, υπακούμε σε τυχόν πινακίδες του τύπου «Απαγορεύεται η στάθμευση». Για κάποιο λόγο υπάρχουν εκεί.
7. Σεβόμαστε την άγρια ζωή
Διαβάζουμε εκ των προτέρων ποιοι πληθυσμοί άγριων ζώων κατοικούν στον προορισμό που έχουμε επιλέξει και συμμορφωνόμαστε με τους δικούς τους νόμους. Τα ζώα υπήρχαν εκεί πριν από εμάς. Δεν πρέπει να τα ενοχλήσουμε σε καμία των περιπτώσεων.
Και αν τα ζώα που κατοικούν σε έναν προορισμό μας τρομάζουν, πολύ απλά δεν πάμε στον συγκεκριμένο προορισμό. Δεν έχουμε δικαίωμα να τα τραυματίσουμε με πρόσχημα την αυτοπροστασία μας. Εμείς μπήκαμε σπίτι τους. Όχι αυτά στο δικό μας.
8. Τέλος, σεβόμαστε τον προσωπικό χώρο των άλλων
Το γεγονός ότι έχουμε πάει μια ομαδική ή οικογενειακή εκδρομή δεν σημαίνει ότι πρέπει να μιλάμε όλη την ώρα. Αν δούμε κάποιον να αγναντεύει μια ωραία θέα και δείχνει αφηρημένος, καλύτερα ας του προσφέρουμε λίγα λεπτά ησυχίας με τον εαυτό του. Όταν εκείνος θελήσει, θα μας απευθύνει τον λόγο.
Επιπλέον, όταν τραβάμε φωτογραφίες σε μια δημοφιλή θέα, φροντίζουμε να αφήνουμε χώρο και στους άλλους να αποτυπώσουν με τον φακό τους το τοπίο.
Όλοι αυτοί οι «κανόνες» είναι σχεδόν αυτονόητοι. Προκειμένου να τους τηρήσουμε δεν χρειάζεται τίποτα άλλο πέρα από ενσυναίσθηση.
Και θα περάσουμε καταπληκτικά!