Ο ξύλινος τιμοκατάλογος με τα φαγητά όπου αναγράφονται οι τιμές σε δραχμές, οι φωτογραφίες με προσωπικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό και τα δεκάδες αναμνηστικά στους τοίχους, μαρτυρούν την μακρόχρονη ιστορία του εστιατορίου «των Νησιών» που μετρά σαράντα χρόνια λειτουργίας και σε ένα μήνα πέφτουν οι «τίτλοι τέλους».
Αμέτρητες αναμνήσεις, άλλες τόσες γεύσεις, γέλια, δάκρυα, κατακλύζουν τις σκέψεις του ιδιοκτήτη Γιάννη Αλεξίου που από την πρώτη στιγμή μέχρι και σήμερα, λίγο πριν το ιστορικό εστιατόριο κατεβάσει ρολά, ήταν στην κουζίνα και μαγείρευε για χιλιάδες φανατικούς πελάτες. Θαμώνες από παντού, ηθοποιοί, πολιτικοί, αθλητές, τραγουδιστές, φίλοι, τουρίστες, άνθρωποι της γειτονιάς μαγεύτηκαν από τα πιάτα του.
«Δεν είναι λίγα 40 χρόνια στην ίδια δουλειά με την κουζίνα να είναι το δεύτερο σπίτι σου» λέει μιλώντας στο ΑΠΕ- ΜΠΕ με μια γλυκιά θλίψη να αχνοφαίνεται στο χαμόγελο του. Από το 1981 που άνοιξαν το μαγαζί με τη σύζυγο του και έβγαλαν τα πρώτα πιάτα στα τραπέζια, είναι εκεί και δεν άφησε στιγμή το πάσο της κουζίνας….
Σχεδόν μισό αιώνα μετά, ήρθε η ώρα να κρεμάσει την ποδιά και να απολαύσει ξεκούραση και ηρεμία. Όχι πως δεν θα του λείψει το παρεάκι, οι φανατικοί των πιάτων του, όσοι αγαπούσαν και αποθέωναν το φαγητό του, αλλά «...μεγαλώσαμε- λέει-και χρειαζόμαστε ανάσες».
«Στην κουζίνα όταν μαγείρευα μετουσιωνόμουν. Γινόμουν ένα με το φαγητό όλα αυτά τα χρόνια και κάθε στιγμή. Σήμερα, νιώθω μια γλυκιά μελαγχολία. Είναι ένας κύκλος που κλείνει, μια ολόκληρη ζωή. Τόσα πολλά χρόνια στο εστιατόρι’ο μας, έχω πελάτες τρεις γενιές. Τους παππούδες, τα παιδιά και... πρόλαβα και ως πελάτες και τα εγγόνια τους» δηλώνει.
Αρκετούς πελάτες τους είχε μάθει με τα μικρά τους ονόματα. Για τους πολύ φανατικούς εξάλλου, ήταν επιβεβλημένη η συχνή παρουσία τους στο μαγαζί. Είχαν δοκιμάσει σχεδόν όλα του τα πιάτα και δεν ήταν λίγοι αυτοί. Όταν τον ρωτούσαν ποιο είναι το μυστικό του εκείνος έλεγε: «Η αλήθεια στην κουζίνα.»
Παρέλαση διασήμων και αστέρων του Χόλιγουντ από το εστιατόριο
Ο κ. Αλεξίου τελείωσε 1971 τη Σχολή τουριστικών επαγγελμάτων και δούλεψε σε πολλές ξενοδοχειακές μονάδες μέχρι που κουβαλώντας πολυετή εμπειρία, πήρε την απόφαση να ανοίξει το δικό του εστιατόριο. Οι πόρτες «των Νησιών » άνοιξαν στην οδό Προξένου Κορομηλά 13 και από την πρώτη μέρα όπως λέει, το μαγαζί είχε κόσμο. Γρήγορα έγινε στέκι. Μετατράπηκε σε σημείο κατατεθέν της πόλης, γαστρονομικός προορισμός από όπου και πέρασαν και ταξίδεψαν με τις γεύσεις του, διάσημοι Έλληνες αλλά και πολλοί αστέρες του Χόλυγουντ.
«Η Αλίκη Βουγιουκλάκη λάτρευε τα μεζεδάκια και τα θαλασσινά μας. Σχεδόν κάθε φορά που ερχόταν στη Θεσσαλονίκη, περνούσε για φαγητό από το μαγαζί. Το απολάμβανε το φαγητό μας. Μάλιστα λίγο καιρό πριν φύγει από τη ζωή, μου τηλεφώνησε και μου ζήτησε πατάτες βραστές. Μου είπε, μόνο εσύ τις φτιάχνεις όπως μου αρέσουν.»
Η Μελίνα Μερκούρη ήταν επίσης συχνή πελάτισσα και οι δυο τους έπιαναν συζήτηση για πολιτική αλλά και για φαγητό. Η Μιμή Ντενίση, η Μαρινέλα, πολλοί πολιτικοί αλλά και αθλητές όπως ο Γκάλης και ο Γιαννάκης γευμάτιζαν συχνά στα «Νησιά» της Προξένου Κορομηλά. Ακόμη και διεθνούς φήμης ηθοποιοί και σκηνοθέτες όπως ο Μπερνάντο Μπερτολούτσι ή ο δικός μας Θόδωρος Αγγελόπουλος παρέα με τον Χάρβει Καϊτέλ, πέρασαν το κατώφλι του εστιατορίου και έβαλαν δέκα με τόνο στα φαγητά του, αφήνοντας μάλιστα και χειρόγραφες αφιερώσεις με τις καλύτερες εντυπώσεις.
«Όταν βρέθηκε για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην πόλη μας η Κατρίν Ντενέβ, γευμάτισε στο μαγαζί μας. Έφαγε ψαρόσουπα μας και ...ζήλεψε και ένα παϊδάκι γιατί είδε πως το έτρωγαν σε κάποιο διπλανό τραπέζι. Θυμάμαι μάλιστα ότι της το έδωσα με το χέρι στο στόμα και το διασκέδασε με την ψυχή της. Ο Νίκολας Κέιτζ έγραψε τα καλύτερα τελειώνοντας το γεύμα του και πιστέψτε με έφαγε πολύ. Όσο για τον Καλατράβα εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ με τα ορεκτικά μας που σχεδίασε στο βιβλίο εντυπώσεων κάτι αποκλειστικά για εμάς» σημειώνει ο κ. Αλεξίου.
Ο ιδιοκτήτης των «Νησιών» έχει πολλά να θυμηθεί. Τότε που επικρατούσε το αδιαχώρητο, που περίμεναν με νούμερα για ένα τραπέζι και υπήρξαν μέρες, όπως λέει χαρακτηριστικά, που είχε τόσο κόσμο που «αγοράζαμε εσπευσμένα μαχαιροπήρουνα γιατί δεν προλαβαίναμε να τα πλύνουμε...»
Σπεσιαλιτέ η... ντοματοσαλάτα
Το δυνατό χαρτί του έμπειρου μάγειρα είναι η ποιότητα και όλα εξαρτώνται από τα υλικά και το μεράκι. «Σωστό φαγητό είναι το όμορφα μαγειρεμένο φαγητό, όχι μπερδεμένο αλλά με καθαρές γεύσεις», εξηγεί.
Εκατομμύρια πιάτα πέρασαν από τα χέρια του και έχει φάει η... μισή Ελλάδα στο μαγαζί του όπως λέει. Στην ερώτηση ποιο πιάτο ξεχώρισε και ποια είναι η σπεσιαλιτέ του απαντά με αφοπλιστικό τρόπο...
«Ακόμη και η ντοματοσαλάτα είναι σπεσιαλιτέ. Όλα είναι νόστιμα όταν γίνονται με προσοχή και με σεβασμό στο φαγητό και τον πελάτη. Από την αρχή που ξεκίνησα με το μαγαζί πήγαινα και προμηθευόμουν όλα τα υλικά μόνος. Τα διάλεγα ένα προς ένα τα υλικά, ενώ κανένα πιάτο δεν πέρασε από το πάσο αν δεν... περνούσε πρώτα από το μάτι μου».
Ο κ. Αλεξίου αγάπησε και αγαπά την κουζίνα του και είχε ως αρχή του να μην μπαίνει σε αυτήν και να μην ακουμπά τις κατσαρόλες και τα υλικά όταν είχε κακή διάθεση. Έβγαινε ένα περίπατο έβλεπε τη θάλασσα για να ανοίξει η ψυχή του και μετά καταπιανόταν με τη μαγειρική. Όπως δηλώνει, η μαγειρική θέλει καλή διάθεση και χαρά. «Στο πιάτο βγαίνει η διάθεση αν δεν έχεις θα βγει κακό, αν μαγειρεύεις με χαρά θα είναι νόστιμο».
Το μαγαζί δεν άλλαξε κτίριο ποτέ και παραμένει στο ίδιο σημείο από το 1981. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν γίνει δυο ανακαινίσεις. Τη μια σε στυλ φολκλόρ και τα τελευταία χρόνια το πιο μοντέρνο, με αποχρώσεις του μπλε και το λευκό συνήθως να κυριαρχεί. Σε όλες του τις φάσεις και αλλαγές άρεσε στον κόσμο γιατί το φαγητό δεν άλλαξε σε νοστιμιά και ποιότητα και ας ακολούθησε τις γαστρονομικές τάσεις της κάθε εποχής.
Τις τελευταίες μέρες λειτουργίας του εστιατορίου, ο 74χρονος μετρά αντίστροφα και νιώθει ανάμεικτη,τη χαρά με τη... λύπη. Δακρύζει από αγαλλίαση και συγκίνηση. Από την αγάπη του κόσμου που του τηλεφωνεί να του πει «καλή συνέχεια», αλλά και να τον ευχαριστήσει για τις «γεμάτες γεύσεις στιγμές» που πέρασε στο εστιατόριο.
Ανυπομονεί να περάσει χαλαρές οικογενειακές στιγμές στο αγαπημένο του νησί τη Σκόπελο, μακριά από την πολύβουη πόλη. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα κουβαλά πολλές αναμνήσεις και θα έχει πολλές ιστορίες να αφηγηθεί από «τα Νησιά» του, στους νησιώτες!
