Δρ.Αντώνης Ζαΐρης, Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος ΣΕΛΠΕ
Οι εκτιμήσεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας το 2025 χαρακτηρίζονται στη μεγάλη εικόνα θετικές και αισιόδοξες με βάση την αξιολογική προσέγγιση τόσο των Διεθνών Οργανισμών όσο και της Ελληνικής Κυβέρνησης. Συγκεκριμένα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει την ανάπτυξη στο 2,3%, τον πληθωρισμό στο 2,4% και την ανεργία στο 9,8%, ενώ αντίστοιχα όσον αφορά τους μακροοικονομικούς αυτούς δείκτες το προσχέδιο του Προϋπολογισμού 2025 που κατατέθηκε εκτιμά την ανάπτυξη στο 2,3% και την ανεργία στο 9,7%. Όσον αφορά δε τις προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και του ΟΟΣΑ για το 2025 μιλούν αντίστοιχα για ανάπτυξη 2% και 2,2%, πληθωρισμό 2,1% και 2% και μείωση της ανεργίας στο 10,1%
Σημειωτέων ότι σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία είναι οι χώρες με τις θετικές αναθεωρήσεις της δυνητικής κατά κεφαλήν ανάπτυξης, χαρακτηρίζονται δε μεταξύ των χωρών εκείνων που έκαναν τις περισσότερες μεταρρυθμίσεις τα τελευταία 20 χρόνια.
Όσον αφορά τώρα τα μεγέθη της Οικονομίας στο διεθνές περιβάλλον η ανθεκτικότητα θα συνεχισθεί με το παγκόσμιο ΑΕΠ να κινείται μεσοσταθμικά στο 3,2% για το 2025 και το 2026. Βεβαίως οι εντάσεις στις εμπορικές συναλλαγές και το πρόταγμα της πολιτικής προστατευτισμού από πλευράς ΗΠΑ είναι βέβαιο ότι θα ασκήσει αρνητική επίδραση στα εμπορικά ισοζύγια στο σύνολο της οικονομίας. Στην Ευρωζώνη για μεν το ΑΕΠ προβλέπεται αύξηση 0,8% για το 2024, 1,3% για το 2025 και 1,5% το 2026.
Αξίζει ωστόσο να υπογραμμισθεί ότι στη Χώρα μας παρά την βελτίωση των βασικών δεικτών θα πρέπει στις όποιες προβλέψεις να συνεκτιμηθούν κίνδυνοι και προκλήσεις που απορρέουν από εξωτερικούς και εσωτερικούς παράγοντες, που είναι πιθανό να επηρεάσουν τις εξελίξεις των δεικτών αυτών, όπως: γεωπολιτικές εντάσεις, ρυθμός απορρόφησης των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, δομικές μεταρρυθμίσεις στην Οικονομία, επενδυτικό κενό, διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα που επιβαρύνει το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, γήρανση πληθυσμού κ.ά.
Οσον αφορά τα αυξημένα έσοδα λόγω αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής και των αυξημένων τελών σε ειδικές κατηγορίες, αυτά θα επιτρέψουν τη διατήρηση των πρωτογενών πλεονασμάτων (2,4% του ΑΕΠ το 2025 και το 2026) που με τη σειρά τους θα επιδράσουν ευεργετικά στη μείωση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ (148 % του ΑΕΠ το 2026) ενώ από την άλλη εξασφαλίζονται μεγάλα περιθώρια και σχετική ευελιξία σε πολιτικές ενίσχυσης των χαμηλόμισθων με άρση των φορολογικών επιβαρύνσεων.
Ωστόσο, καθοριστικός παράγοντας ανάπτυξης και μεγέθυνσης της Οικονομίας είναι οι Επενδύσεις, η ενίσχυση της Παραγωγικότητας της εργασίας και πρωτίστως οι στοχευμένες παρεμβάσεις στην αλλαγή του Παραγωγικού προτύπου της Χώρας.
Ο δρόμος από την εσωστρεφή κατανάλωση στον εξωστρεφή προσανατολισμό της Οικονομίας και στην αντίστοιχη αξιοποίηση πόρων στην κατεύθυνση αυτή, συνιστά πρωτεύουσα και κυρίαρχη Στρατηγική Νίκης για τα επόμενα χρόνια…