Κάποιες φορές η ζωή σε οδηγεί σε απρογραμμάτιστα μονοπάτια που τελικά αποδεικνύονται ο σωστός προορισμός. Παντρεύτηκε πολύ νωρίς, υπακούοντας την επιθυμία των γονιών της, αλλά ο γάμος της εξελίχθηκε σε ένα μακροχρόνιο, πενταετές ταξίδι, όπου γύρισε όλο τον κόσμο. Η εργασία του συζύγου της επέτρεπε να κυκλοφορεί στα πιο ακριβά μέρη των πόλεων και να συναναστρέφεται με ανθρώπους που διαφορετικά δεν θα είχε την ευκαιρία να γνωρίσει. Της χάρισε μια ασύγκριτη εμπειρία ζωής και τις πλουσιότερες εικόνες που θα χρησιμοποιούσε αργότερα για τη δουλειά της. Πολλά άλλαξαν τα χρόνια που ακολούθησαν στη ζωή της. Εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, χώρισε και αναζήτησε τη δική της τύχη σε αυτό που είχε μάθει να αγαπά και να ξεχωρίζει. Στο σχεδιασμό δερμάτινων ρούχων.
Η Ελενα Κουλαουζίδου, η σχεδιάστρια που παρ΄ολίγο να κλείσει συμφωνία με τον οίκο Chanel μας μιλάει για τη ζωή της, αλλά και για τα προβλήματα του κλάδου των δερμάτινων ειδών σήμερα.
- Έχετε ξεχωρίσει για τις ιδιαίτερες δημιουργίες σας από δέρμα. Πως ασχοληθήκατε με το συγκεκριμένο είδος ένδυσης;
Από μικρή ηλικία είχα αδυναμία στα δερμάτινα. Αρχικά επηρεάστηκα από τη δουλειά των γονιών μου, οι οποίοι εργάζονταν στην Φρανκφούρτη για μεγάλους οίκους μόδας κι έτσι από μικρή είχα μάθει να ξεχωρίζω την καλή ποιότητα στα δέρματα και να μου αρέσουν τα εντυπωσιακά σχέδια. Οι γονείς μου δεν ήθελαν να ασχοληθώ με τον συγκεκριμένο κλάδο κι έτσι πήγα κρυφά κι έπιασα δουλειά σε εργοστάσιο με δερμάτινα είδη για να μάθω την τέχνη. Αργότερα σπούδασα σχέδιο κι έμαθα σωστά όλες τις διαδικασίες παραγωγής του συγκεκριμένου είδους.
- Ποια εποχή ξεκινήσατε να σχεδιάζετε τα δικά σας κομμάτια;
Καθυστέρησα να ξεκινήσω επαγγελματικά γιατί παντρεύτηκα νωρίς και ακολουθούσα τον πρώην σύζυγο μου στα ταξίδια του. Ζούσαμε μια ωραία ζωή, οπότε είχα δώσει προτεραιότητα στον γάμο μου και όχι στη δημιουργικότητα μου. Εξελίχθηκαν έτσι όμως τα πράγματα που κάποια στιγμή επέλεξα αυτό για το οποίο ήμουν «προορισμένη». Όταν χώρισα, άρχισα να αναζητώ στο κέντρο της Αθήνας ανθρώπους που είχαν αντικείμενο εργασίας τις γούνες και τα δερμάτινα. Έβλεπα τις δουλειές τους και σκεφτόμουν τι καλύτερο θα μπορούσα να κάνω. Δεν ήξερα όμως καλά την αγορά. Γνώρισα τότε τον Ηλία Λαζαρίδη, ο οποίος είχε για πελάτες του, την ανώτερη -οικονομικά- κοινωνική τάξη. Από το μαγαζί του περνούσε ο Ωνάσης, ο Γουλανδρής, αλλά και ο Τζον Λένον. Εκτίμησε τη δουλειά μου και μου ζήτησε να συνεργαστούμε. Στην αρχή επέλεγα τα καλά κομμάτια για τους πελάτες. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.
- Οι δημιουργίες σας ξεχωρίζουν για τις εκκεντρικές λεπτομέρειες, όπως κρύσταλλα Swarovski και ακριβές πέρλες.
Αυτό είναι απόρροια μιας άλλης επιρροής που είχα. Κάποια στιγμή συνεργάστηκα με τον οίκο Maxime στο Μιλάνο. Ο οίκος συνεργαζόταν για τη δημιουργία κάποιων κομματιών με Versace, Gucci και Yves Saint Laurent. Τα κομμάτια που δημιουργούσαν γι αυτούς τους οίκους ξεχώριζαν πάντα για την άριστη ποιότητα του υλικού και για τις λαμπερές λεπτομέρειες τους. Τα μάτια μου συνήθισαν στα πολύ καλά και εντυπωσιακά κομμάτια. Όταν μαθαίνεις αυτόν τον τρόπο δουλειάς δεν υπάρχει επιστροφή.
- Είναι αλήθεια ότι φτάσατε ένα βήμα πριν τη συνεργασία με τον οίκο Chanel;
Ναι, βρισκόμουν στο Μιλάνο μαζί με μια φίλη μου και έτυχε και να μου συστήσουν την υπεύθυνη του οίκου Chanel, η οποία ενθουσιάστηκε με τα πανωφόρια που φορούσαμε εγώ και η φίλη μου. Μου ζήτησε αμέσως να συνεργαστούμε. Δυστυχώς ο παράγοντας τύχη παίζει πάντα ρόλο και στις δουλειές. Ξεκίνησε η οικονομική κρίση και έμειναν όλα μετέωρα.
- Η δουλειά σας έρχεται σε αντίθεση με τη βιώσιμη μόδα και το πνεύμα της οικολογικής συνείδησης. Θα ήθελα να μας πείτε τη γνώμη σας για την τάση που υπάρχει να αντικαθίσταται το γνήσιο δέρμα με τη δερματίνη.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το πλαστικό - γιατί περί πλαστικού μιλάμε - πουλιέται πολύ ακριβά. Είναι πάμφθηνο και αρκετοί μεγάλοι οίκοι, εκμεταλλευόμενοι το πνεύμα της οικολογικής συνείδησης το χρησιμοποιούν, ρίχνοντας τα κόστη της πρώτης ύλης και στη συνέχεια το πουλούν πανάκριβα πίσω από την ταμπέλα του ονόματος τους. Σαφέστατα σέβομαι το οικολογικό ρεύμα, αλλά θα πρέπει να αναλογιστούμε ποιους τελικά εξυπηρετεί κι αν έχει πραγματικά νόημα στη βιομηχανία της μόδας. Αν θέλετε να προχωρήσουμε αυτή τη συζήτηση η άποψη μου είναι ότι το πλαστικό βλάπτει σοβαρά τον πλανήτη και κατ′ επέκταση τα ζώα που με διάφορους τρόπους το καταναλώνουν, αλλά βλάπτει και το ανθρώπινο σώμα, μια και το δέρμα με τα πλαστικά ρούχα δεν αναπνέει με επακόλουθο να δημιουργούνται διάφορες αλλεργίες.
- Η οικολογική συνείδηση είναι για πολλούς συνδεδεμένη με τη φιλοσοφία των βετζετέριαν και βίγκαν, οι οποίοι αρνούνται κάθε μορφή εκμετάλλευσης των ζώων. Τι απαντάτε σε αυτό;
H απάντηση μου είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανάγκη να καταναλώσουν το κρέας για λόγους υγείας και γι′ αυτό τον σκοπό λειτουργούν ειδικές μονάδες που εκτρέφουν ζώα για να γίνουν τροφή. Για τη βιομηχανία των δερμάτινων ειδών υπάρχουν επίσης ανάλογες μονάδες. Είμαι κατά του ελεύθερου κυνηγιού, αλλά όχι των εκτροφείων που έχουν δημιουργηθεί. Πίσω από αυτή τη βιομηχανία υπάρχουν χιλιάδες οικογένειες που για χρόνια έχουν δουλειά και ζουν από τον κλάδο. Υπάρχουν τεχνίτες που αισθάνονται ότι η τέχνη τους πεθαίνει και ο χώρος ρημάζει. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι σε ποια επαγγέλματα θα απορροφηθούν στο μέλλον;
- Αν γυρνούσατε τον χρόνο πίσω θα ασχολιόσασταν πάλι με τον σχεδιασμό δερμάτινων ρούχων;
Δεν θα άλλαζα τίποτα. Για μένα το δέρμα είναι όπως ένα καλό κόσμημα. Το αγοράζεις μια φορά, αλλά το κρατάς για μια ζωή.