“Δε θα έχουμε ελληνική παρουσία στο βάθρο” μάς ενημέρωσε ο ανταποκριτής της ΕΡΤ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου της Ιαπωνίας. Πόσο άδικο για την δευτεραθλήτρια κόσμου, την Ελληνίδα Βασιλική Αλεξανδρή από τον Βόλο που αγωνίστηκε με τα χρώματα της Αυστρίας.
Μια ημέρα μετά οι αδελφές της Βασιλικής Αλεξανδρή, Αννα-Μαρία και Ειρήνη-Μαρίνα Αλεξανδρή, αναδείχθηκαν πρωταθλήτριες κόσμου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου και συγκεκριμένα στο ελεύθερο ντουέτο της καλλιτεχνικής κολύμβησης για λογαριασμό της Αυστρίας.
Άλλη μια περίπτωση όπου η Ελλάδα “τρώει τα παιδιά της” κι αντιμετωπίζει με αγνωμοσύνη τα ελληνόπουλα που διαπρέπουν στο εξωτερικό όχι επειδή το ήθελαν αλλά επειδή αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν.
Η Αλεξανδρή είχε αποχωρήσει από την ελληνική κολυμβητική κοινότητα και εγκατέλειψε σε ηλικία 15 χρονών την Ελλάδα καταγγέλλοντας αναξιοκρατία. Τι πρωτότυπο! Έστω κι έτσι, παραμένει Ελληνίδα κι ο ανταποκριτής θα έπρεπε να αναφέρει την ελληνική παρουσία στο βάθρο των νικητριών. Μπορεί και να του ξέφυγε, αυτό το lapsus όμως, φανερώνει μία γενικότερη νοοτροπία, μία κακή συνήθεια, μία μόνιμη απαξίωση των νέων μας που διακρίνονται σε άλλες χώρες και της ελληνικής ομογένειας γενικότερα.
Μεγάλη προσφορά στον τόπο και στον ελληνισμό θα προσφέρει η κυβέρνηση που θα καταφέρει να επαναπατρίσει τα νέα παιδιά σαν την Αλεξανδρή και τις επίσης αθλήτριες αδερφές της (είναι τρίδυμες!) και που θα αντιμετωπίζει τον ελληνισμό με την ευρυχωρία που προσφέρει η ομογένεια κι όχι στα στενά όρια του μικροελλαδισμού.
Εξίσου ντροπιαστική για τη χώρα και η δήλωση της 5ης στον κόσμο στο ίδιο άθλημα (ελεύθερο σόλο στην καλλιτεχνική κολύμβηση) Ευαγγελίας Πλατανιώτη που εκπροσώπησε την Ελλάδα.
Είναι ντροπή να μαθαίνουμε ότι αφιέρωσε πολύτιμο χρόνο στην αναζήτηση χορηγών και πως μόνο χάρη σ’ αυτούς εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ενώ δεν είχε την ευκαιρία ούτε αυτή ούτε οι συναθλήτριές της της Εθνικής Ομάδας να αγωνιστούν φέτος σε άλλη διεθνή διοργάνωση όπως οι αντίπαλές τους. Μάλιστα την αμοιβή της προπονήτριας την κατέβαλε εξολοκλήρου ένας χορηγός! Δεν είμαι αντίθετος, εφόσον ζούμε σ’ έναν τέτοιο κόσμο να υπάρχουν χορηγοί. Αλλά τις αθλήτριες και τους αθλητές που φέρουν το εθνόσημο πρέπει πρώτα να στηρίζει η ελληνική πολιτεία, που, αν θέλει, ας αναζητήσει η ίδια χορηγούς.
Δεν είναι δουλειά των αθλητριών και των αθλητών να μανατζάρουν τους εαυτούς τους σαν τους καλλιτέχνες που θέλουν να κάνουν διεθνή καριέρα. Ούτε αυτοί το αξίζουν, ούτε τιμά την πατρίδα μας. Τότε και το εθνόσημο δε θα είναι απλό σήμα, αλλά θα αντιπροσωπεύει πράγματι επάξια την Ελλάδα.