Είναι 4 το πρωί και το μικρό χωριό της Ταϊβάν, Νάντουν, είναι σκοτεινό. Το μόνο που ξεχωρίζει είναι η φιγούρα ενός μεγάλου ανθρώπου που κινείται αργά-αργά, κρατώντας ένα πινέλο στο χέρι. Ο Χουάνγκ Γουνγκ Φου είναι 96 χρονών και κάθεται σε ένα σκαμπό. Τις επόμενες τρεις ώρες θα ζωγραφίσει κι άλλους τοίχους, παράθυρα και δρόμους του χωριού του, διακοσμώντας τα γκρι τσιμέντα με ζωηρά χρώματα και αισιόδοξα, σουρεαλιστικά σχέδια.
Αυτό που ξεκίνησε πριν δέκα χρόνια ως μια ιδέα να ζωγραφίσει ένα πουλί στον τοίχο του δωματίου του, τελικά δεν σταμάτησε ποτέ. Πλέον το χωριό ονομάζεται «ουράνιο τόξο» από την τέχνη του Φου και έχει γίνει τουριστική ατραξιόν.
Όταν ο Φου ήταν 86 χρονών έμαθε ότι το μέρος του θα γκρεμιζόταν. «Πριν 10 χρόνια, η κυβέρνηση σκόπευε να γκρεμίσει την Ταϊτσούνγκ, αλλά εγώ δεν ήθελα να μετακομίσω αλλού. Εδώ είναι το μοναδικό σπίτι που έχω. Έτσι άρχισα να το ζωγραφίζω λέει στο BBC.
Aπό το 1978 που αποσύρθηκε από τον στρατό και τιμήθηκε με μετάλλιο ανδρείας για την υπεράσπιση της Ταϊβάν, ο Χουάνγκ Γουνγκ Φου μένει στο ίδιο χωριό, στο ίδιο σπίτι. Όταν εργολάβοι πλήρωναν τους κατοίκους για να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να χτίσουν στη θέση των σπιτιών τους, σύγχρονα εμπορικά κέντρα, κάποιοι λίγοι κάτοικοι μεταξύ των οποίων και ο Φου αρνήθηκαν την προσφορά. Ήταν όλοι πρώην στρατιωτικοί. Άλλωστε το χωριουδάκι που κάποτε είχε 1.100 σπίτια και τώρα μόλις 11, το είχε χτίσει η κυβέρνηση για να στεγαστούν στελέχη του στρατού που υπηρέτησαν στη δεύτερη κρίση της Ταϊβάν.
Εξαιτίας του 96χρονου με το πινέλο οι 11 οικογένειες κατάφεραν να κρατήσουν τα σπίτια τους. Το χωριουδάκι είχε γίνει τουριστικό λόγω των ζωγραφιών, η κυβέρνηση αποφάσισε να διατηρήσει τα λιγοστά σπιτάκια και ο Φου αποφάσισε να μην αφήσει ποτέ το πινέλο από τα χέρια του, όσο έχει ακόμα δυνάμεις.
Με πληροφορίες από BBC, Smithsonian