Ο επτάχρονος Τζόσουα Μαρτινανγκέλι δεν μπορεί να πάει σχολείο λόγω της πάθησής του. Ωστόσο ο μαθητής από την Γερμανία μπορεί να αλληλεπιδράσει τόσο με τον δάσκαλο όσο και με τους συμμαθητές του μέσω ενός ρομπότ άβαταρ που κάθεται στη θέση του στην τάξη και στέλνει ένα σήμα που αναβοσβήνει όταν θέλει να πει κάτι ο Τζόσουα.
«Τα παιδιά του μιλούν, γελούν μαζί του και μερικές φορές ακόμη και κουβεντιάζουν μαζί του κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Ο Τζόσι έχει μάθει τη διαδικασία πολύ καλά», λέει σε συνέντευξή της στο Reuters η Ούτε Βίντερμπεργκ, διευθύντρια στο σχολείο του Τζόσουα στο Βερολίνο.
Ο Τζόσουα δεν μπορεί να παρακολουθήσει τα μαθήματα του σχολείου, επειδή φοράει έναν σωλήνα στο λαιμό του λόγω μιας σοβαρής πνευμονικής νόσου από την οποία πάσχει, λέει η μητέρα του, Σιμόνε Μαρτινανγκέλι.
Το άβαταρ είναι μια ιδιωτική πρωτοβουλία που χρηματοδοτείται από το τοπικό συμβούλιο της συνοικίας του Βερολίνου που μένει ο μικρός με την οικογένειά του.
«Είμαστε η μόνη συνοικία στο Βερολίνο που έχει αγοράσει τέσσερα άβαταρ για τα σχολεία της. Η ώθηση για αυτό ήταν η πανδημία της COVID-19, αλλά νομίζω ότι αυτό θα είναι το μέλλον πέρα από την πανδημία», δήλωσε ο δημοτικός σύμβουλος εκπαίδευσης Τόστεν Κουέν.
«Συμβαίνει κατά καιρούς, για διάφορους λόγους, ένα παιδί να μην μπορεί να πάει στην τάξη αυτοπροσώπως. Έτσι, το άβαταρ μπορεί να δώσει σε αυτό το παιδί την ευκαιρία να παραμείνει μέρος της σχολικής κοινότητας», λέει ο Κουέν.
Πρόσθεσε ότι το πρότζεκτ έχει ήδη συζητηθεί σε πολιτικές συζητήσεις σε κρατικό επίπεδο.
«Μου αρέσει και στις δύο περιπτώσεις γιατί μου αρέσουν τα άβαταρ», λέει ο μαθητής Νόα Κούσερ όταν ρωτήθηκε αν ανυπομονεί να δει τον Τζόσουα.
«Θα ήθελα καλύτερα να μπορούσε ο Τζόσι να έρθει ο ίδιος στο σχολείο», λέει μια άλλη συμμαθήτριά του, η Μπεριτάν Ασλάνγκου.