Οι αμήχανες συζητήσεις είναι διάσπαρτες κατά τη διάρκεια των γιορτών, ειδικά σε εκείνες που περιλαμβάνουν φίλους φίλων ή σε δείπνα διακοπών με την οικογένεια που έχουμε να δούμε εδώ και χρόνια.
«Χρειάζεται πολλή σκέψη και προσπάθεια για να είμαστε καλοί συνομιλητές», λέει η Νταϊάν Γκότσμαν, ειδική σε θέματα εθιμοτυπίας, συγγραφέας του βιβλίου «Μοντέρνα εθιμοτυπία για μια καλύτερη ζωή» και ιδρύτρια της Σχολής Πρωτοκόλλου του Τέξας.
«Μαθαίνουμε στα γιορτινά πάρτι ότι η οικοδόμηση σχέσεων και ισχυρών επικοινωνιακών δεξιοτήτων πρέπει να τελειοποιούνται και να εξασκούνται», είπε στη HuffPost.
Ιδανικά, για να είμαστε προετοιμασμένοι, ας πάμε «οπλισμένοι» με μια σειρά από ερωτήσεις που δίνουν το έναυσμα να ξεκινήσει συζήτηση: «Πόσο καιρό γνωρίζετε τον οικοδεσπότη;»..
Αλλά αυτό λαμβάνει υπόψη μόνο τη δική μας πλευρά συζήτησης. Τι κάνουμε εάν κάποιος μας κάνει μια αδιάκριτη προσωπική ερώτηση στο χριστουγεννιάτικο δείπνο («Πότε θα παντρευτείτε εσείς οι δύο;») ή αν θέσει ένα θέμα που ενδέχεται να έχει πολωτικές διαστάσεις: («Πιστεύετε είναι εφικτή μια λύση δύο κρατών;»)
Για περιπτώσεις όπως αυτή, πρέπει να εφαρμόσουμε μια τεχνική που οι ειδικοί λένε ότι μπορεί να μας βοηθήσει να αποφύγουμε σχεδόν οποιαδήποτε εισερχόμενη άβολη συνομιλία. Το 2019, η ρεπόρτερ της HuffPost, Μόνικα Τόρες έγραψε για το πώς να κάνουμε «περιστροφή» και να αλλάξουμε θέμα κατά τη διάρκεια υπερβολικά προσωπικών συνομιλιών στη δουλειά: «Η φόρμουλα για αυτό είναι ελαστική. Αναγνωρίζουμε τι λέει το άτομο, δείχνοντας εκτίμηση και ενσυναίσθηση, χρησιμοποιούμε ”και” ή ”ενώ” και στη συνέχεια εισαγάγουμε νέο θέμα», αναφέρει η Ρεμπέκα Νέλις, εκτελεστική διευθύντρια στο Cancer and Careers National Conference...
Για να ενισχύσουμε πραγματικά την ... περιστροφή μας, η Ζαν Μαρτινέτ, συγγραφέας του “The Art of Mingling, αναφέρει τι θα μπορούσαμε να περάσουμε γρήγορα στην επόμενη ερώτηση: «Ποιο είναι το αγαπημένο σας φαγητό στις γιορτές;»
Αν κάποιος αρχίσει να συζητά για μια συνωμοσία εμβολίου της Covid που θα προτιμούσαμε να μην το αναλύσουμε μαζί του, ας στρέψουμε τη συζήτηση σε μια ευρύτερη, λιγότερο αμφιλεγόμενη κατεύθυνση.
«Μπορούμε να πούμε, “eγώ ο ίδιος δεν έχω καμία πληροφορία για αυτό, αλλά μιλώντας για την υγεία, μπορείτε να πιστέψετε πόσο ωραία είναι η θεία Μαρία απόψε; Δεν θα πίστευες ποτέ ότι ήταν 85 ετών. Είναι καταπληκτικό», είπε η Μαρτινέτ.
Ο ΝΙκ Λάιτον, ειδικός σε θέματα εθιμοτυπίας και οικοδεσπότης του εβδομαδιαίου podcast εθιμοτυπίας “Were You Raised By Wolves?” πιστεύει ότι τα πάρτι στο γραφείο εργασίας είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να εφαρμόσουμε την ... περιστροφή μας.
«Ας πούμε ότι κάποιος μας ρωτά: ”Έχετε πάρει ακόμα το μπόνους σας;” Μπορείτε να ... περιστρέψετε λέγοντας: ”Α, είμαστε εκτός υπηρεσίας… είναι πάρτι! Ποια συναρπαστικά σχέδια για διακοπές έχετε φέτος;”»
Απλώς ας προσπαθήσουμε να θυμόμαστε, είπε, ότι το άτομο με το οποίο μιλάμε είναι πιθανώς καλοπροαίρετο. Οι άνθρωποι συχνά απλώς έχουν διαφορετικές ιδέες για το ποιες ερωτήσεις μπορεί να θεωρηθούν «υπερβολικά προσωπικές».
«Είναι καλύτερο να ξεκινήσουμε από την υπόθεση ότι αυτές οι ενοχλητικές ερωτήσεις έχουν την προέλευσή τους κατά ένα μέρος σε γνήσια περιέργεια και ενδιαφέρον και δεν είναι κακόβουλες», εξηγεί ο Λάιτον.
Ολα αυτά εγείρουν μια άβολη ερώτηση: Τι γίνεται αν ― εν αγνοία μας ― είμαστε άτομο που κάνει ερωτήσεις από τις οποίες οι άλλοι αισθάνονται την ανάγκη να αποφύγουν;
Για να αποφύγουμε αυτή τη φήμη, η Ντέμπρα Φάιν, συγγραφέας του “The Fine Art of Small Talk”, συνιστά να ... μην κάνουμε μια ερώτηση στην οποία δεν γνωρίζουμε την απάντηση.
«Είναι ένας πολύ καλύτερος τρόπος για να σπάσουμε τον πάγο χωρίς να διακινδυνέψουμε την αμηχανία και ένας ακόμα καλύτερος τρόπος για να δημιουργήσουμε ένα καλό μπρος-πίσω», είπε...
«Η χειρότερη στιγμή για να βρούμε ένα θέμα για θίξουμε είναι όταν δεν υπάρχει τίποτα για να μιλήσουμε», λέει η Φάιν..
Ας μην αισθανόμαστε άσχημα αν είμαστε κακοί στις κουβέντες. Η Φάιν πιστεύει ότι η απομόνωση κατά τη διάρκεια της Covid, το να ξοδεύουμε πολύ χρόνο στο διαδίκτυο και να μην αφιερώνουμε αρκετό χρόνο με άλλους, μας έχουν κάνει όλους λιγότερο εκλεπτυσμένους και ευγενικούς.
Επιπλέον, η κουλτούρα μας, μας κάνει να τείνουμε να υποβαθμίζουμε τη σημασία της «χαμηλής» συζήτησης. Το βλέπουμε ως ανόητο, όταν στην πραγματικότητα εξυπηρετεί έναν σημαντικό σκοπό.
«Η μικρή κουβέντα είναι πραγματικά το ...ορεκτικό για κάθε σχέση», λέει η Φάιν...
Σε άλλους τύπους αλληλεπιδράσεων – την παρουσίαση, τη διαπραγμάτευση μιας πώλησης ή τη συνέντευξη από έναν υποψήφιο για θέση εργασίας, για παράδειγμα – τείνουμε να έχουμε ένα φαινομενικό έλεγχο. Με τις κουβέντες, έχουμε πολύ λιγότερο...
Ως συνομιλητές, πρέπει να δίνουμε προτεραιότητα στην άνεση του άλλου, όχι στη δική μας. Το να έχουμε κάτι κοινό είναι λιγότερο σημαντικό από το να θέλουμε να μάθουμε περισσότερα για το άλλο άτομο, λέει η Φάιν.
«Ναι, λαχταρούμε τη συναναστροφή, αλλά αυτό που πρέπει να λαχταρούμε (επίσης) είναι να μαθαίνουμε πράγματα και για τους άλλους.