Το κέντρο της Αθήνας και τα βόρεια προάστια βρίθουν από κτίρια, που ανήκουν στο Δημόσιο ή σε ΝΠΔΔ και τα οποία είναι εγκαταλειμμένα και καταρρέουν χωρίς καμιά συντήρηση. Τα κτίρια αυτά, τα περισσότερα έχουν αξιοπρόσεκτα αρχιτεκτονικά στοιχεία, στο παρελθόν στέγασαν δημόσιες υπηρεσίες ή ιδρύματα και λόγω της κοινής χρήσεως υπέστησαν σοβαρές φθορές και έτσι αντί να επισκευαστούν εγκαταλείφθηκαν, οι υπηρεσίες μεταφέρθηκαν σε μισθωμένα κτίρια προσωρινά, γεγονός που σημαίνει, κατά την ελληνική πρακτική, ουδέν μονιμότερο του προσωρινού.
Μία από τις περιπτώσεις αυτές αφορά το Νοσηλευτικό Ίδρυμα Εμπορικού Ναυτικού (ΝΙΕΝ), το οποίο στεγάζονταν σε ένα πενταώροφο κτίριο επιφάνειας 11.600 τ.μ. επί οικοπέδου 119.458 τ.μ. εκτός σχεδίου στη περιοχή του Δήμου Πεντέλης διαμέρισμα Μελισσίων, που κτίσθηκε και εξοπλίστηκε με εισφορές ναυτικών.
Το ΝΙΕΝ λειτούργησε από το 1948 μέχρι 1975 με δύναμη 350 κλινών με κύριο τομέα την φυματίωση, που με άλλες πνευμονικές παθήσεις θέριζαν τους ναυτικούς.
Το 1975 το ΝΙΕΝ έκλεισε για να γίνουν οι απαραίτητες επισκευές, που συνεχίσθηκαν μέχρι το 1981, όταν διακόπηκαν και αφέθηκε να ρημάζει.
Πρόσφατα το Δ.Σ. του ΝΑΤ, στο οποίο ανήκει το συγκρότημα, δημοσίευσε πρόσκληση ενδιαφέροντος για την αξιοποίηση του. Οι ναυτεργατικές ενώσεις προτείνουν τη εκ νέου λειτουργία του Ναυτικού Νοσοκομείου ως πανεπιστημιακής κλινικής με αποκλειστικό δημόσιο χαρακτήρα.
Το Υπουργείο Υγείας αναγνωρίζει την κυριότητα του ΝΑΤ στο νοσοκομείο και συναινεί να χρησιμοποιείται ολικά ή μερικά ως Γενικό Νοσοκομείο Εμπορικού Ναυτικού, για την οποία συναινεί και ο Δήμος Μελισσίων, αλλά μόνο για τις λειτουργικές αρμοδιότητες του Οίκου του Ναύτη.
Φυσικά υπάρχουν αντιδράσεις κάποιων κατοίκων, που ζητούν να παραδοθεί η έκταση σε κοινή χρήση και κάποιων, που αποβλέπουν στην οικονομική αξιοποίηση του ακινήτου, που είναι φιλέτο.
Με το δεύτερο κύμα της πανδημίας αναδείχθηκε η επιτακτική ανάγκη λειτουργίας περισσοτέρων νοσοκομείων εξοπλισμένων με κλίνες ΜΕΘ. Νομίζω, ότι το παραπάνω νοσοκομείο με μία ριζική επισκευή , μπορεί τάχιστα να εξοπλιστεί και να εισαχθεί στο σύστημα ΕΣΥ για την αντιμετώπιση του τρίτου κύματος της πανδημίας.
Σαφώς το κόστος των επισκευών και του εξοπλισμού του, είναι τεράστιο, που το ΝΑΤ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ολόκληρο με δικά του κεφάλαια. Επομένως η μόνη διέξοδος που απομένει είναι οι ιδιωτικές χορηγίες. Προς τούτο κάνω έκκληση, η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών και ορισμένοι εφοπλιστές, που διακρίνονται για τα φιλάνθρωπα αισθήματα τους να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του κόστους, που δεν μπορεί να προσδιοριστεί από τούδε. Εκείνο που είναι βέβαιο, ότι εάν οι εργασίες επισκευών και η προμήθεια του εξοπλισμού και των μηχανημάτων γίνουν ιδιωτικώς από επιτροπή των χορηγών το κόστος θα είναι κατά πολύ μικρότερο και συντομότερος ο χρόνος αποπερατώσεως του αντί της χρονοβόρου και μη οικονομικής διαδικασίας των δημοσίων διαγωνισμών.
Το νομικό καθεστώς που θα διέπει τη λειτουργία του νοσοκομείου θα ρυθμισθεί με κοινή συναίνεση του ΝΑΤ, των χορηγών, του ΕΣΥ ή του ΕΚΠΑ και σε κάθε περίπτωση νομοθετικά. Εκείνο όμως που προέχει είναι οι διαδικασίες να κινηθούν γρήγορα, ώστε το νοσοκομείο να τεθεί σε λειτουργία έγκαιρα για την αντιμετώπιση του τρίτου κύματος της πανδημίας.