Οι περισσότεροι γονείς, εκπαιδευτικοί και υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής συμφωνούν ότι τα παιδιά πρέπει να τρώνε υγιεινές τροφές. Ωστόσο, έγγραφo που έχει αξιολογηθεί από καθηγητές αναφέρει ότι η στρατηγική που χρησιμοποιούν συχνά οι ενήλικες για να επιτύχουν κάτι μερικές φορές μπορεί να αποτύχει. Ευτυχώς, υπάρχει μια εύκολη λύση.
Εμείς, μαζί με τους συναδέλφους σπουδαστές μάρκετινγκ Lingrui Zhou και Gavan Fitzsimons, πραγματοποιήσαμε πέντε πειράματα σε περισσότερους από 3.800 γονείς καθώς και 10 συνεντεύξεις εις βάθος. Διαπιστώσαμε ότι οι γονείς τείνουν να επιλέγουν ανθυγιεινές τροφές για τον εαυτό τους αφού επιλέξουν ένα υγιεινό γεύμα για τα μικρά παιδιά τους. Αυτό συμβαίνει επειδή οι γονείς ανέφεραν ότι είναι αβέβαιοι εάν το παιδί τους θα φάει το υγιεινό του πιάτο, κι έτσι χρησιμοποιούν το δικό τους γεύμα ως «εφεδρικό» για να το μοιραστούν (μαζί του) και να εξασφαλίσουν ότι το παιδί τους, τουλάχιστον, δεν θα μείνει νηστικό.
Αυτή η συνθήκη δεν είναι ιδανική. Πρώτον, θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα οι γονείς να τρώνε πιο ανθυγιεινά τρόφιμα και τα παιδιά μπορεί επίσης να καταλήξουν να τρώνε ανθυγιεινά εάν τρώνε κυρίως από το πιάτο των γονιών τους. Επιπλέον, δεν αποτελεί καλό παράδειγμα υγιεινής διατροφής
Πώς, λοιπόν, θα μπορούσαμε να την αλλάξουμε;
Μετά από πολλές παρεμβάσεις, μία ξεχώρισε ως ιδιαίτερα απλή και αποτελεσματική: η ώθηση των γονέων να θεωρήσουν τα γεύματά τους ως δικά τους, αντί ως «εφεδρικές» επιλογές για τα παιδιά τους.
Συνεργαστήκαμε με ένα νηπιαγωγείο που ενδιαφέρθηκε να προωθήσει πιο υγιεινή διατροφή στα παιδιά. Στους γονείς που συνδέονται με το σχολείο προσφέρθηκε ένα δωρεάν οικογενειακό δείπνο. Οι γονείς αρχικά επέλεξαν ένα γεύμα για το παιδί τους από το «υγιεινό» μενού. Στη συνέχεια επέλεξαν ένα γεύμα για τον εαυτό τους από ένα μενού που είχε έναν συνδυασμό υγιεινών και ανθυγιεινών επιλογών. Οι μισοί από τους γονείς – τυχαία επιλογή – είδαν ένα μενού που τους ώθησε να σκεφτούν το δικό τους γεύμα ως «για εσάς και μόνο εσάς!» Οι άλλοι μισοί δεν είδαν αυτή την πρόσθετη προτροπή να σκεφτούν το δικό τους γεύμα ως μόνο για αυτούς.
Αυτή η παρέμβαση ήταν επιτυχής: Ενθαρρύνοντας τους γονείς να θεωρούν το γεύμα ως δικό τους, συνεισέφερε περίπου σε ένα τρίτο περισσότερες πιθανότητες να επιλέξουν την υγιεινή επιλογή για τον εαυτό τους.
Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και τα σχολεία επιθυμούν να εξετάσουν τον ρόλο που παίζουν οι γονείς – και οι διατροφικές τους επιλογές – στις προσπάθειες ενθάρρυνσης της υγιεινής διατροφής των παιδιών τους. Όσον αφορά τους γονείς, προτείνουμε να καταργήσουν το «εφεδρικό» σχέδιο και να βεβαιωθούν ότι τόσο αυτοί όσο και τα παιδιά τους τρώνε θρεπτικά.