Η πρώτη υπερπανσέληνος από τις συνολικά τρεις φετινές σημειώθηκε την Τρίτη 14 Ιουνίου και οι εικόνες που χάρισε κόβουν την ανάσα.
Η πανσέληνος θα συμπέσει με την κοντινότερη προσέγγιση της Σελήνης στη Γη, με αποτέλεσμα το φεγγάρι να φαίνεται ελαφρώς μεγαλύτερο και φωτεινότερο από ό,τι συνήθως.
Οι γηγενείς φυλές της Αμερικής ονόμαζαν τη συγκεκριμένη πανσέληνο ”της Φράουλας”, επειδή συνέπιπτε με την κορύφωση της εποχής για την ωρίμανση και τη συλλογή του δημοφιλούς φρούτου.
Στις 13 Ιουλίου θα ακολουθήσει μια δεύτερη υπερπανσέληνος, ενώ η τρίτη και τελευταία για φέτος θα συμβεί στις 12 Αυγούστου και μάλιστα θα συμπέσει σχεδόν με το αποκορύφωμα των διαττόντων Περσείδων.
Καθώς λόγω της ελλειπτικής τροχιάς του φεγγαριού γύρω από τη Γη αυξομειώνεται συνεχώς η απόσταση μεταξύ των σωμάτων, υπερ-πανσέληνος συμβαίνει όταν η πανσέληνος συμπίπτει χρονικά με μια πολύ κοντινή προσέγγιση της Σελήνης. Η απόσταση Γης-Σελήνης κυμαίνεται από 406.712 χιλιόμετρα (απόγειο) μέχρι 356.445 χιλιόμετρα (περίγειο), με μια μέση απόσταση περίπου 384.500 χιλιομέτρων.
Όταν η πανσέληνος συμβαίνει κοντά στο περίγειο, τότε θεωρείται ότι υπάρχει υπερ-Σελήνη, σούπερ-Σελήνη ή υπερ-πανσέληνος, όροι που δεν είναι αστρονομικοί. Ο όρος, σύμφωνα με την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA), εφευρέθηκε από τον αστρολόγο Richard Nolle το 1979.
Μια πανσέληνος στο περίγειο, καθώς είναι πιο κοντά σε μας, φαίνεται έως 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη σε σχέση με μια πανσέληνο στο απόγειο. Επίσης μια υπερ-πανσέληνος είναι περίπου 8% μεγαλύτερη και 15% φωτεινότερη σε σχέση με μια μέση πανσέληνο.
