Συναγερμός έχει σημάνει στους γεωπόνους στις ΗΠΑ μετά από μια μελέτη που δείχνει ότι το σμαραγδένιο τέφρας Emerald (EAB) θα μπορούσε να σκοτώσει περίπου 1,4 εκατομμύρια αστικά δένδρα μέχρι το 2050, η αντικατάστασή των οποίων θα κοστίσει πάνω από 900 εκατομμύρια δολάρια.
Οι πιο ευάλωτες περιοχές που αναμένεται να έχουν τα δένδρα τη μεγαλύτερη αστική θνησιμότητα είναι το Μιλγουόκι στην πολιτεία του Ουισκόνσιν, το Σικάγο στην πολιτεία Ιλινόις και η Νέα Υόρκη στην πολιτεία της Νέα Υόρκη. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Applied Ecology, είναι η πρώτη πανεθνική πρόβλεψη για τη θνησιμότητα των δέντρων του δρόμου από εισβολικά έντομα, όπως το σμαραγδένιο τέφρας.
Το σμαραγδένιο τέφρας είναι ένας επεμβατικός μεταλλικός πράσινος κάνθαρος που προέρχεται από την Ασία. Εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 2002 στο νοτιοανατολικό Μίσιγκαν και οι ειδικοί υποπτεύονται ότι μεταφέρθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω ξύλινων υλικών συσκευασίας που μεταφέρονταν σε φορτηγά πλοία ή αεροπλάνα που ταξίδευαν από την Ασία.
Ωστόσο, η εισβολή του εντόμου δεν θα εξαπλωθεί ομοιόμορφα σε ολόκληρη τη χώρα. Λιγότερο από το 25% των 30.000 αστικών περιοχών στις ΗΠΑ αναμένεται να βιώσουν το 95% της συνολικής θνησιμότητας από δέντρα στους δρόμους, αναφέρει ο Άνταμ Μπάρνς στο Hill. Οι περιοχές που θα βιώσουν τη μεγαλύτερη απώλεια δέντρων περιλαμβάνουν πόλεις στη Μεσοδυτική και την Ανατολική Ακτή. Αυτές οι περιοχές αναμένεται να έχουν περισσότερες απώλειες δέντρων επειδή μεγάλοι αριθμοί στάχτης καταλαμβάνουν τους δρόμους και τα πάρκα σε αυτές τις περιοχές, σύμφωνα με τον Independent.
Σε μια δεκαετία, αυτά τα παράσιτα σκότωσαν δεκάδες εκατομμύρια δέντρα σε ολόκληρη την περιοχή των Μεγάλων Λιμνών. Γνωρίστε αυτό το παράσιτο, ώστε να μπορείτε να ακούσετε τον συναγερμό εάν φτάσει στο λαιμό σας στο δάσος.
Το ενήλικο σμαραγδένιο τέφρα είναι ένα εντυπωσιακό μεταλλικό πράσινο, με μια ιριδίζουσα μωβ κοιλιά κρυμμένη κάτω από τα forewings. Αυτός ο επιμήκης σκαθάρι έχει μήκος περίπου 15 εκατοστά και πλάτος πάνω από 3 εκατοστά.
Ένας τρόπος για να σωθούν οι αστικές περιοχές από το να γίνουν άδενδρες είναι να διαφοροποιηθούν τα είδη των δέντρων που φυτεύονται, λέει η συγγραφέας της μελέτης Έμμα Χούντγκις , βιολόγος στο Πανεπιστήμιο McGill.