Παρά την φαινομενική ηρεμία που προτάσσεται από διάφορες «σχολές σκέψης» στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα, περί εκμηδένισης των τουρκικών παραβιάσεων στο Αιγαίο από αερομαχητικά σκάφη, εντούτοις η γείτονα χώρα πράττει με γνώμονα αυτό το οποίο αντιλαμβάνεται ως θέσφατο στις διεθνείς της σχέσεις: το τετελεσμένο.
Ήδη ο ιδιαίτερα δραστήριος, από την εποχή της ΜΙΤ, και ικανός υπεύθυνος του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, έχει πραγματοποιήσει μια σειρά από επισκέψεις και συνομιλίες με παίκτες κλειδιά, συμπεριλαμβανομένων της Λιβύης, του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών Μπλίνκεν, ενώ λέγεται πως η πρόσφατη επαναπροσέγγιση Τουρκίας – Αιγύπτου με ανταλλαγή πρέσβεων έχει την δική του «υπογραφή».
Είχαμε τονίσει πως η επιλογή ενός ανθρώπου με εμπειρία σε μυστικές διαπραγματεύσεις και δίκτυα σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή, θα αποτελούσε μία πρόκληση για του Έλληνες ιθύνοντες, οι οποίοι θα έπρεπε να προτάξουν επίσης ανθρώπους με επιχειρησιακή λογική και «επιθετική» νοοτροπία. Μένει να δούμε εάν αυτοί που επιλέχτηκαν θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Όμως δεν θα πρέπει να λανθάνει της προσοχής πως η Τουρκία έχει επανέλθει, έστω και σε πιο ήπια μορφή, στον δρόμο της περικύκλωσης της Ελλάδας μέσω επικοινωνιακών, διπλωματικών και πολιτικών τετελεσμένων.
Οι τελευταίες προκλήσεις από πλευράς αλβανικών αρχών, η πρόταση για μετονομασία των Στενών του Ελλησπόντου και η επικοινωνιακή κακόβουλη προπαγάνδα εις βάρος της Ελλάδας στο ζήτημα του ναυαγίου ανοικτά της Πύλου αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Η Τουρκία αναμένεται να κλιμακώσει τις πολιορκητικού τύπου ενέργειες της οι οποίες προβλέπεται να επανέλθουν στα ύψη εάν εξασφαλιστούν τα F-16 μετά τις συνομιλίες με τους Αμερικανούς.
Η Δύση δεν έχει καμία απολύτως διάθεση να χαλιναγωγήσει την Τουρκία, ειδικά σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο για τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, κάτι που η Τουρκία το κατανόησε άμεσα και γι αυτό επέλεξε τον πρώην αρχηγό της ΜΙΤ για την θέση του βασικού διπλωμάτη.
Το ζήτημα που γεννάται είναι τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα από εδώ και πέρα προκειμένου να κερδίσει χρόνο όσο οι εξοπλισμοί βρίσκονται καθοδόν;
Για αρχή πρέπει να γνωρίζουμε πως παρόμοια τακτική συνεχούς παρενόχλησης έχει αντιμετωπίσει ξανά ο Ελληνισμός. Ο Μέγας Αλέξανδρος αντιμετώπισε τέτοιο πρόβλημα στην Βάκτρια και την Σογδιανή, όταν είχε να αντιμετωπίσει τον Σπιταμένη και τους νομάδες πολεμιστές του.
Εκεί ο Αλέξανδρος έπρεπε να τα βάλει με έναν αντίπαλο ο οποίος χτύπαγε και εξαφανιζόταν (αποκλιμάκωση προκλητικής συμπεριφοράς βλ. Τουρκία) και που σαν στόχο είχε την αποδιοργάνωση και πρόκληση κόπωσης στους Έλληνες.
Ο Αλέξανδρος ανταπάντησε με ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο: την αδιαλλαξία. Άρνηση υποταγής, πρόκληση αντίστοιχων τετελεσμένων, δημιουργία προπυργίων ελέγχου μέσα στο έδαφος του εχθρού, προσαρμογή σε έναν ευέλικτο τρόπο πολέμου καθώς και στην διακοπή των ροών τροφοδοσίας του εχθρού.
Η στρατηγική αυτή πρέπει να μεταφερθεί στον σύγχρονο κόσμο από την ελληνική πολιτική σκηνή, μέσω της δημιουργίας τετελεσμένων η οποία θα περιλαμβάνει αποδόμηση της χρησιμότητας της Τουρκίας στους δυτικούς συμμάχους, την θέληση για ολοκλήρωση ενεργειακών έργων στην Ανατολική Μεσόγειο (καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεση, Eastmed), την επιδότηση της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας για παραγωγή ποσοτήτων φτηνών και «έξυπνων» εξοπλισμών, καθώς και την άσκηση πίεσης για παροχή εξοπλισμών προς την Κύπρο.
Η Ελλάδα δεδομένου ότι ήδη αποτελεί στόχο εξωτερικών πιέσεων προκειμένου να «τα βρει» με την Τουρκία επιβάλλεται να επιδείξει την ίδια ακριβώς αδιαλλαξία που επέδειξαν οι πρόγονοι μας στο παρελθόν.