Η αποκατάσταση του στρώματος του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική μπορεί να εκλαμβάνεται ως δεδομένη, και απαιτεί συνεχή επαγρύπνηση, τονίζει ο Dr. Τζόναθαν Σάνκλιν, ένας από τους επιστήμονες που είχαν πρωτοκαταγράψει την αποδυνάμωση του κατά τη δεκαετία του 1980, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του BBC.
Η φετινή «τρύπα» στη στρατόσφαιρα ψηλά πάνω από την Ανταρκτική είναι η μικρότερη εδώ και τρεις δεκαετίες. Σύμφωνα με τον Σάνκλιν, αυτό είναι ευπρόσδεκτη εξέλιξη, μα θα έπρεπε να εκληφθεί ως ανωμαλία.
Τα καλύτερα του αναμενόμενου επίπεδα όζοντος έχουν αποδοθεί σε μια ξαφνική αύξηση της θερμοκρασίας σε μεγάλα υψόμετρα, κάτι που μπορεί να συμβεί περιστασιακά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παρεμποδίζονται οι χημικές αντιδράσεις που συνήθως καταστρέφουν το όζον σε ύψος 15-30 χλμ πάνω από τον πλανήτη. «Για να δούμε εάν οι διεθνείς συνθήκες έχουν αποτελέσματα ή όχι, πρέπει να το δούμε μακροπρόθεσμα» είπε στο BBC News ο Σάνκλιν.
«Μία γρήγορη ματιά φέτος μπορεί να σας κάνει να νομίσετε ότι επιδιορθώσαμε την τρύπα του όζοντος. Δεν το κάναμε. Και αν και τα πράγματα βελτιώνονται, υπάρχουν ακόμα κάποιες χώρες εκεί έξω που παράγουν CFC (χλωροφθοράνθρακες), τα χημικά που είναι υπεύθυνα για το πρόβλημα. Δεν μπορούμε να επαναπαυθούμε».
Ο Σάνκλιν, μαζί με τους Τζο Φάρμαν και Μπράιαν Γκάρντινερ, είχε «κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου» το 1985 για μια μεγάλη αποδυνάμωση του στρώματος του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική κάθε άνοιξη. Ως γνωστόν, το όζον «φιλτράρει» την υπεριώδη ακτινοβολία από τον Ήλιο. Η ανακάλυψη αυτή, η οποία επιβεβαίωσε θεωρητικές προβλέψεις άλλων, οδήγησε στο Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, στο πλαίσιο της οποίας αποσύρθηκαν σταδιακά πολλά επιβλαβή χημικά τα οποία συνέβαλλαν στην αποδυνάμωση του στρώματος του όζοντος. Τότε οι ουσίες αυτές χρησιμοποιούνταν ευρέως σε ψυγεία, προϊόντα καθαρισμού, αεροζόλ κ.α.