“...η υπεύθυνη συμπεριφορά εκ μέρους της επιχείρησης υπάρχει πιθανότητα να μην ταυτίζεται πάντα με την ανιδιοτέλεια”, ανέφερα σε προηγούμενο άρθρο μου και δεν εισέπραξα καμία διαφωνία από όσους το διάβασαν. Η ύπαρξη δυσπιστίας απέναντι στις επιχειρήσεις ήταν αναμενόμενη.
Αναπόφευκτα λοιπόν τίθεται το εξής ερώτημα:
Για ποιους λόγους συμπεριφέρεται μία επιχείρηση με υπευθυνότητα;
Για να δούμε...
Α) Συνειδητά και ανιδιοτελώς. Επειδή αυτή η συμπεριφορά αποτελεί επιλογή της επιχείρησης από την αρχή. Είναι οι κανόνες ηθικής που ακολουθεί. Ευτυχώς, υπάρχουν επιχειρήσεις των οποίων ηγούνται άνθρωποι με παιδεία, ενδιαφέρον για την κοινωνία και διάθεση για βοήθεια. Και σίγουρα κατά την ανάγνωση αυτού του άρθρου υπήρξαν κάποιες επιχειρήσεις που μας ήρθαν στο μυαλό αμέσως καθώς τις έχουμε συνδέσει με την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο.
Β) Με σκοπό να ωφεληθεί. π.χ. για διαφημιστικούς λόγους, με στόχο να προσελκύσει καταναλωτές.
Γ) Αναγκαστικά. Επειδή στο παρελθόν είχε κατακριθεί για τη συμπεριφορά της και εξαιτίας των αντιδράσεων που προκλήθηκαν αναγκάστηκε να συμμορφωθεί, επειδή, αν δεν το έκανε, δεν θα επιβίωνε. Η τρίτη αυτή περίπτωση είναι μία αδιάσειστη απόδειξη τόσο της δύναμης που έχουμε να καθορίζουμε συμπεριφορές, όσο και της ευθύνης μας.
Πάντως έχει ενδιαφέρον ότι το πώς ανταποκρίνονται, το πώς αντιδρούν, οι καταναλωτές, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως, ενδεικτικά, ηλικία, μορφωτικό επίπεδο, βιώματα και οικονομική κατάσταση.Δηλαδή κάποιος που είναι πιο ενημερωμένος και ευαισθητοποιημένος σε θέματα που αφορούν τα παιδιά ή το περιβάλλον, θα αντιληφθεί, θα εστιάσει και θα αξιολογήσει θετικά αντίστοιχες δράσεις των επιχειρήσεων, ή θα αντιληφθεί τυχόν έλλειψη τέτοιων δράσεων. Αντίστοιχα κάποιος που είναι σε δυσχερή οικονομική θέση θα εστιάσει σε φιλανθρωπικές ενέργειες. Κάποιος που έχει βιώσει σοβαρό πρόβλημα υγείας θα επηρεαστεί περισσότερο από μία σχετική συμπεριφορά, όπως είναι η χρηματοδότηση έρευνας για κάποια συγκεκριμένη θεραπεία.
Καθέναν απο εμάς τον αγγίζουν διαφορετικά θέματα. Η δυσπιστία όμως θεωρώ ότι πάντα θα υπάρχει, άλλοτε σε μεγαλύτερο κι άλλοτε σε μικρότερο βαθμό. Και εν τέλει είναι καλό να υπάρχει γιατί αυτό δείχνει ότι είμαστε σκεπτόμενοι άνθρωποι που δεν εφησυχάζουμε.