Σε ευθανασία υποβλήθηκε ο πολυαγαπημένος γορίλας του ζωολογικού κήπου της Ζυρίχης εδώ και περίπου 40 χρόνια, καθώς η υγεία του επιδεινωνόταν συνεχώς.
Ο Eνγκόλα, 47 ετών ήταν ένας από τους γηραιότερους αρσενικούς γορίλες στους ευρωπαϊκούς ζωολογικούς κήπους, όπως είπε ο διευθυντής του ζωολογικού κήπου της Ζυρίχης, Σέβεριν Ντρέσσεν.
Ήταν ένας γορίλας της δυτικής πεδιάδας - ένα υποείδος των μεγάλων πιθήκων που ζουν στην Αφρική και που έχει χαρακτηριστεί ως άκρως απειλούμενο - και λόγω της ώριμης ηλικίας του ήταν ασημόραχος (έφερε γκρίζο τρίχωμα στην πλάτη του).
Υπέφερε από αρθρίτιδα, καρδιακή πάθηση και είχε υποστεί και μόλυνση από ταινία (παρασιτικό σκουλήκι που μπορεί να μεγαλώσει μέσα στο έντερο και απορροφά πολύτιμες θρεπτικές ουσίες).Έπαιρνε παυσίπονα για αρκετά χρόνια, έτρωγε όλο και λιγότερο και έχανε βάρος και μυϊκή μάζα.
«Είναι μια δύσκολη απόφαση να κάνεις ευθανασία σε έναν ασημόραχο γορίλα», είπε ο Ντρέσεν. «Έχουμε δει μια τεράστια μείωση του πληθυσμού αυτών των γοριλων κατά 80% στις τρεις τελευταίες γενιές».
Οι ζωολογικοί κήποι, όπως υποστηρίζει, μπορούν να είναι χρήσιμοι για την έρευνα και την εκπαίδευση του κοινού σχετικά με την προστασία των ειδών, όπως πρόσθεσε.
Ο Ενγκόλα γεννήθηκε σε αιχμαλωσία και απέκτησε 34 παιδιά. Ήταν γνωστός για την ευαίσθητη πλευρά του, «φροντίζοντας το χαρέμι του, την ομάδα των θηλυκών του», όπως λέει ο Ντρέσσεν.
Το 2012, η Νάτσελ, ένα από τα θηλυκά στο «χαρέμι» του υπέστη ρήξη σκωληκοειδούς απόφυσης κατά τη διάρκεια προχωρημένης εγκυμοσύνης και τόσο αυτή όσο και το αγέννητο μωρό της πέθαναν, σύμφωνα με την ελβετική εφημερίδα Neue Zuricher Zeitung. Ο Ενγκόλα πέρασε εβδομάδες θρηνώντας μέσα από το περίβολο του ζωολογικού κήπου αναζητώντας την.
Ο Ντρέσεν θυμάται επίσης μια εποχή που ο Ενγκόλα φρόντιζε ένα μωρό γορίλα. «Η μητέρα δεν ήταν εκεί, και κάπως - κάτι που δεν είναι τυπική συμπεριφορά για έναν ασημόραχο - φρόντιζε αυτός το μωρό».
Όσο για τους ανθρώπους, ο Ενγκόλα ως επί το πλείστον αδιαφορ τα «δίποδα είδη στην άλλη πλευρά του τζαμιού» όπως λέει ο Ντρέσσεν.