Οι επιστήμονες έχουν χαρτογραφήσει τον μεγαλύτερο κοραλλιογενή ύφαλο βαθιά στον ωκεανό, που εκτείνεται εκατοντάδες μίλια από τις ακτές του Ατλαντικού των ΗΠΑ.
Ενώ οι ερευνητές γνώριζαν από τη δεκαετία του 1960 ότι ορισμένα κοράλλια υπήρχαν στα ανοιχτά του Ατλαντικού, το μέγεθος του υφάλου παρέμεινε μυστήριο έως ότου η νέα υποβρύχια τεχνολογία χαρτογράφησης κατέστησε δυνατή την κατασκευή τρισδιάστατων εικόνων του πυθμένα του ωκεανού.
Ο μεγαλύτερος ακόμη γνωστός βαθύς κοραλλιογενής ύφαλος «βρίσκεται ακριβώς κάτω από τη μύτη μας, περιμένοντας να τον ανακαλύψουμε», δήλωσε ο Ντέρεκ Σόουερς, ωκεανογράφος στο μη κερδοσκοπικό οργανισμό Ocean Exploration Trust.
Οι Σόουερς και άλλοι επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένων αρκετών στην Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας, δημοσίευσαν πρόσφατα χάρτες του υφάλου στο περιοδικό Geomatics.
Ο ύφαλος εκτείνεται για περίπου 499 χιλιόμετρα από τη Φλόριντα στη Νότια Καρολίνα και σε ορισμένα σημεία φτάνει τα 109 χιλιόμετρα πλάτος. Η συνολική έκταση είναι σχεδόν τρεις φορές το μέγεθος του Εθνικού Πάρκου Yellowstone.
«Ανοίγει τα μάτια - κόβει την ανάσα σε κλίμακα», είπε ο Στιούαρτν Σάντιν , θαλάσσιος βιολόγος στο Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας Scripps, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.
Ο ύφαλος βρέθηκε σε βάθη που κυμαίνονται από 200 μέτρα έως 1.000 μέτρα, όπου το φως του ήλιου δεν φτάνει. Σε αντίθεση με τους τροπικούς κοραλλιογενείς υφάλους, όπου η φωτοσύνθεση είναι σημαντική για την ανάπτυξη, τα κοράλλια τόσο κάτω πρέπει να φιλτράρουν τα σωματίδια τροφής έξω από το νερό για ενέργεια.
Οι βαθείς κοραλλιογενείς ύφαλοι παρέχουν ενδιαίτημα για καρχαρίες, ξιφίες, θαλάσσια αστέρια, χταπόδι, γαρίδες και πολλά άλλα είδη ψαριών, είπαν οι επιστήμονες.
Οι τροπικοί ύφαλοι είναι πιο γνωστοί στους επιστήμονες - και στους αναπνευστήρες - επειδή είναι πιο προσιτοί. Το μεγαλύτερο σύστημα τροπικών κοραλλιογενών υφάλων στον κόσμο, ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος στην Αυστραλία, εκτείνεται για περίπου 2.301 χιλιόμετρα.
Ο Σόουερς είπε ότι είναι πιθανό στο μέλλον να ανακαλυφθούν μεγαλύτεροι ύφαλοι βαθέων υδάτων, καθώς μόνο το 75% περίπου του βυθού των ωκεανών του κόσμου έχει χαρτογραφηθεί σε υψηλή ανάλυση. Μόνο το 50% των υπεράκτιων υδάτων των ΗΠΑ έχει χαρτογραφηθεί. Οι χάρτες του πυθμένα του ωκεανού δημιουργούνται χρησιμοποιώντας συσκευές σόναρ υψηλής ανάλυσης που μεταφέρονται σε πλοία.
Οι βαθείς ύφαλοι καλύπτουν περισσότερο από τον πυθμένα του ωκεανού από τους τροπικούς υφάλους. Και τα δύο είδη οικοτόπων είναι επιρρεπή σε παρόμοιους κινδύνους, συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής αλλαγής και της διαταραχής από γεωτρήσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου, δήλωσε ο Ερικ Κόρντες, θαλάσσιος βιολόγος στο Πανεπιστήμιο Temple και συν-συγγραφέας της νέας μελέτης.