Οι επιστήμονες της Υπηρεσίας Ψαριών και Άγριας Ζωής των ΗΠΑ κλωνοποίησαν με επιτυχία δύο κουνάβια ενός είδους με χαρακτηριστικά μαύρα πόδια. Από το είδος αυτό έχουν απομείνει μόλις 300 άτομα και είναι θέμα λίγου χρόνου η εξαφάνιση του.
Τα μαυροπόδαρα κουνάβια κινδυνεύουν με εξαφάνιση και οι επιστήμονες ελπίζουν ότι οι νέοι κλώνοι μπορούν να αυξήσουν τη γενετική ποικιλότητα του είδους. Η περιορισμένη γενετική ποικιλότητα του σημερινού πληθυσμού καθιστά τα ζώα πιο ευαίσθητα σε ασθένειες και γενετικές ανωμαλίες, μειώνει τα ποσοστά γονιμότητάς τους και δυσκολεύει την προσαρμογή τους στη φύση, εμποδίζοντας την ανάρρωσή τους.
Η ερευνητική ομάδα που πραγματοποίησε την κλωνοποίηση ευελπιστεί πώς τα δύο κουνάβια που έλαβαν τις ονομασίες Antonia και Noreen θα καταφέρουν να αναπαραχθούν σε λίγο καιρό που θα έχει φτάσει σε αυτό το βιολογικό στάδιο. Αν όλα πάνε καλά και τα κλωνοποιημένα κουνάβια καταφέρουν να αναπαραχθούν θα ανοίξει ο δρόμος για την κλωνοποίηση με την ίδια μέθοδο και άλλων ειδών που επίσης κινδυνεύουν με εξαφάνιση ή που γενικότερα μειώνεται ο πληθυσμός τους ανησυχητικά.
«Η γενετική ποικιλομορφία είναι κρίσιμη για την ανθεκτικότητα στην περιβαλλοντική αλλαγή», λέει στον Ντίνο Γκραντόνι της Washington Post η Μέγκαν Όουεν , αντιπρόεδρος επιστήμης διατήρησης στη Συμμαχία Άγριας Ζωής του Ζωολογικού Κήπου του Σαν Ντιέγκο, η οποία συνέβαλε στην προσπάθεια κλωνοποίησης . «Είναι βασικά η πρώτη ύλη της προσαρμοστικής εξέλιξης».
Ένα από τα τρία είδη κουνάβων, τα μαυροπόδαρα κουνάβια είναι εγγενή στη Βόρεια Αμερική και ζουν στην ήπειρο για τουλάχιστον 100.000 χρόνια.
Υπολογίζεται ότι 500.000 έως 1 εκατομμύριο μαυροπόδαρα κουνάβια ζούσαν στα τέλη του 1800 και ζούσαν σε 12 πολιτείες. Αλλά τον 20ο αιώνα, ο αριθμός τους μειώθηκε δραματικά.
Οι επιστήμονες κλωνοποίησαν τα ζώα παίρνοντας ένα από τα κύτταρα του Willa και εγχέοντας το σε ένα ωάριο προερχόμενο από ένα εξημερωμένο κουνάβι. Η διαδικασία ονομάζεται κλωνοποίηση σωματικών κυττάρων η οποία αφαιρεί τον ιστό DNA από ένα κύτταρο δότη και αντικαθιστά το DNA που υπάρχει ήδη σε ένα ωάριο. Από εκεί οι επιστήμονες εμφυτεύουν το τροποποιημένο ωάριο σε ένα θηλυκό του ίδιου είδους που λειτουργεί ως παρένθετη μητέρα και όταν γεννηθεί το μικρό θα είναι γενετικά πανομοιότυπο με το DNA του δότη από το οποίο προήλθε.
Η Willa δεν είχε ζωντανούς απογόνους, έτσι οι επιστήμονες ήλπιζαν ότι παγώνοντας μερικά από τα κύτταρα της, θα μπορούσαν να αναπαράγουν στο μέλλον απογόνους της. Η ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι αυτή την στιγμή δεν σχεδιάζει κάποια κλωνοποίηση άλλου ζώου και είναι επικεντρωμένη στην εξέλιξη της πορείας της υγείας των δύο κλωνοποιημένων κουναβιών αλλά είναι βέβαιο ότι αν όλα πάνε καλά και τα ζώα αποδειχθούν υγιή και αναπαραχθούν η διαδικασία θα επαναληφθεί τόσο για το συγκεκριμένο είδος όσο και για άλλα είδη που κινδυνεύουν με εξαφάνιση.