Σε ό,τι έχει να κάνει με τη ανατροφή των παιδιών, η μεγαλύτερη έγνοια περιορίζεται στο πως θα αποκτήσουν ευγενικούς τρόπους συμπεριφοράς ή πως θα γίνουν καλοί μαθητές. Όμως, εξίσου σημαντικό είναι να μάθουν πως να υπερασπίζονται τον εαυτό τους και να επικοινωνούν τις δικές τους ανάγκες από μικρή ηλικία.
Η Αν Λουίζ Λόκχαρτ, παιδοψυχολόγος, δηλώνει ότι, «η διεκδικητικότητα έχει να κάνει με το να διδάσκουμε τα παιδιά να εκφράζουν τις ανάγκες και τα όριά τους με αυτοπεποίθηση και χωρίς να είναι επιθετικά. Κάτι τέτοιο τα βοηθά να έρθουν αντιμέτωπα με προκλήσεις όπως είναι, ο εκφοβισμός και η πίεση των συνομηλίκων».
Ας διδάξουμε στα παιδιά μας απλές φράσεις που είναι άμεσες, αλλά όχι επιθετικές. Ακολουθούν επτά που μπορεί να κάνουν θαύματα ως προς τη θωράκιση του δυναμισμού τους.
«Δεν μου αρέσει αυτό. Παρακαλώ, σταμάτα»
Αυτή η απλή και ξεκάθαρη φράση θέτει άμεσα ένα όριο. Το παιδί έτσι αναγνωρίζει τα συναισθήματά του, γεγονός που το βοηθά να αποκτήσει την άποψή του «χωρίς να κατηγορεί ή να ντροπιάζει», συνεχίζει η ίδια. Η συνέχεια, «Σε παρακαλώ, σταμάτα», είναι μια σταθερή αλλά ευγενική απαίτηση για να σταματήσει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά.
«Αυτό δεν είναι είναι εντάξει μαζί μου»
Μπορεί κάποιου είδους αντιπαράθεση να φέρει σε αμήχανη κατάσταση το παιδί. Ωστόσο, «διατηρεί τον τόνο ήρεμο αλλά σταθερό, καθιστώντας πιο πιθανό για τους άλλους να σεβαστούν τα όριά τους και να προσαρμόσουν», τονίζει ακόμα.
«Όχι, ευχαριστώ»
Όταν ένα παιδί αισθάνεται ότι πιέζεται σε μια κατάσταση ή ότι έχει ενοχές επειδή λέει «όχι», η προσθήκη του «ευχαριστώ» στο τέλος μπορεί να διατηρήσει ένα όριο, δείχνοντας παράλληλα σεβασμό.
Είναι μια υπενθύμιση ότι δεν οφείλουν σε κανέναν μια δικαιολογία για τον χρόνο, την ενέργεια ή τα όρια τους.
«Προτιμώ να προσπαθήσω/κάνω κάτι διαφορετικό»
Κάτι τέτοιο διδάσκει στα παιδιά ότι ένας τρόπος για να απορρίψουν μια δυσάρεστη κατάσταση είναι να προσφέρουν εναλλακτικές λύσεις.
«Χρειάζομαι λίγη ώρα να το σκεφτώ»
«Όταν τα παιδιά χρησιμοποιούν το «χρειάζομαι», επικεντρώνουν τις ανάγκες τους και δεν αισθάνονται υποχρεωμένοι να δώσουν μια άμεση απάντηση», εξηγεί η Λόκχαρτ. Επίσης, βοηθά σε καταστάσεις όπου τα συναισθήματα μπορεί να θολώσουν την κρίση, δίνοντάς τους χώρο να αξιολογήσουν την κατάσταση χωρίς εξωτερική πίεση.
«Σέβομαι τι λες, αλλά πιστεύω...»
Όχι μόνο σέβεται το άλλο άτομο αλλά δείχνει και αυτοσεβασμό εκφράζοντας και υποστηρίζοντας την δική του γνώμη.
«Με συγχωρείς, θα ήθελα να...»
Μια τέτοια απάντηση, η οποία δείχνει στα παιδιά πώς να εκφράζουν ευγενικά και με αυτοπεποίθηση τις ανάγκες τους ή να ζητούν βοήθεια, είναι το κλειδί.
Πως να διδάξουμε στα παιδιά μας αυτές τις φράσεις
Να αποφεύγουμε τις απορριπτικές φράσεις
Αποκρίσεις όπως, «απλά άστο να περάσει», «μην το κάνεις θέμα» και, «να είσαι ευγενικός με κάθε κόστος», είναι πιθανόν να δώσουν στο παιδί να καταλάβει πως δεν εισακούγονται οι δικές του ανάγκες αλλά προέχουν αυτές των άλλων.
Να μιλάμε για καταστάσεις που το παιδί αντιμετωπίζει στην καθημερινή ζωή
Η συζήτηση σχετικά με το πως ήταν η μέρα του μέχρι ποιο μολύβι προτιμά καλύτερα για να γράφει, βοηθούν το παιδί να καταλάβει πως οτιδήποτε το απασχολεί έχει σημασία και είναι άξιο συζήτησης.
Να υποδυόμαστε ρόλους με τα παιδιά
Μία ιδιαίτερη ιδέα είναι η δημιουργία σεναρίων όπου το παιδί μπορεί να εξασκηθεί στην χρήση διεκδικητικών φράσεων. Στη συνέχεια, οι ρόλοι μπορούν να αντιστραφούν και το παιδί να δέχεται τέτοιου είδους φράσεις και να αντιδρά. Μια τέτοια συνθήκη θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί και πέρα από το πλαίσιο κάποιου σεναρίου.
«Η δυναμική επικοινωνία βοηθά τα παιδιά να δημιουργήσουν υγιείς σχέσεις, τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο μελλοντικά», προσθέτει η Λίσα Σαμπ, κοινωνική λειτουργός.
Με πληροφορίες από HuffPost U.S.