Υπάρχουν εκατοντάδες ράτσες σκύλων ανά τον κόσμο, και αυτό οφείλεται σε αιώνες επιλεκτικής εκτροφής από ανθρώπους. Με τόσο μεγάλο εύρος μεγεθών και «ιδιοσυγκρασιών» μεταξύ τους, δεν αποτελεί έκπληξη ότι, πέραν των σωμάτων, έχουν επέλθει αλλαγές και στους εγκεφάλους τους.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του National Geographic, στο πλαίσιο μιας νέας έρευνας έγιναν 33 μαγνητικές τομογραφίες, που έδειξαν ότι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η εκτροφή ενός σκύλου αντικατοπτρίζεται στη δομή του εγκεφάλου του. Για παράδειγμα, σκύλοι που έχουν εκτραφεί για να είναι μικρόσωμοι έχουν στρογγυλά κεφάλια με αντίστοιχα στρογγυλούς εγκεφάλους οι οποίοι καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του κρανίου τους. Πιο μεγαλόσωμες ράτσες, όπως πχ το golden retriever, έχουν μακριά, στενά κεφάλια, και ως εκ τούτου πιο στενόμακρους εγκεφάλους, οι οποίοι δεν καταλαμβάνουν όλο τον χώρο.
«Η μεγαλύτερη έκπληξη για μένα ήταν όταν απλά κοίταξα τις σαρώσεις» είπε η Έριν Χεχτ, εξελικτική νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. «Είναι πολύ ωραίο στην επιστήμη όταν έχεις ένα αποτέλεσμα όπου δεν χρειάζεται να κάνεις πολύπλοκες στατιστικές για να μπορείς να πεις ότι κάτι τρέχει».
Στο πλαίσιο της έρευνας εξετάστηκαν 62 σκύλοι, από διάφορες ράτσες. Μετά τον εντοπισμό διαφορών στο μέγεθος και το σχήμα, η ομάδα στη συνέχεια ανέλυσε διαφορές στον εγκέφαλο, παρατηρώντας πώς συγκεκριμένοι τομείς ποικίλλουν σε ράτσες με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς. Η εκτροφή των μπουλντόγκ, για παράδειγμα, είχε σκοπό να δημιουργήσει σκύλους- μαχητές, ωστόσο μετά εξελίχθηκαν σε πολύ φιλικά κατοικίδια, βάζοντάς τα στις κατηγορίες των «μαχητικών σπορ» και των «συντρόφων».
Οι ερευνητές κατέγραψαν έξι εγκεφαλικά δίκτυα που μπορούσαν να διακριθούν με βάση τη συμπεριφορά ενός σκύλου, όπως το κυνήγι με την όσφρηση ή η συντροφικότητα. Για παράδειγμα, στο τμήμα του εγκεφάλου που είναι γνωστό ως προμετωπιαίος φλοιός, μια περιοχή που σχετιζόταν με το μέγεθος και την κοινωνική αλληλεπίδραση ήταν παρόμοια σε ράτσες σκύλων που είχαν εκτραφεί ως ποιμενικοί, αστυνομικοί, στρατιωτικοί κλπ σκύλοι, για έλεγχο τρωκτικών, εντοπισμό και ανάκτηση πουλιών και μάχη. Αυτό, σημειώνει η Χεχτ, έχει λογική, δεδομένου πως αυτές οι ράτσες εξυπηρετούν ρόλους που είναι απαιτητικοί διανοητικά, οπότε χρειάζονται μεγαλύτερη στήριξη από τον προμετωπιαίο φλοιό. Επίσης, η ερευνήτρια και οι συνάδελφοί της πραγματοποίησαν μια στατιστική ανάλυση η οποία δείχνει ότι η εξέλιξη των εγκεφάλων των σκύλων έλαβε χώρα σχετικά γρήγορα.
«Δείχνει πώς οι άνθρωποι αλλάζουν τον κόσμο γύρω μας. Είναι εντυπωσιακό το ότι οι εγκέφαλοί μας αλλάζουν άλλους εγκεφάλους στον πλανήτη» συμπληρώνει η ερευνήτρια.