Ένας ιδιαίτερος τύπος μετεωρίτη ενδεχομένως να «έσπειρε» τη ζωή στη Γη, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Οι ανθρακώδεις χονδρίτες είναι ένας τύπος ραδιενεργού μετεωρίτη που είναι γεμάτος με νερό και οργανικές ενώσεις. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Live Science, ερευνητές διαπίστωσαν πως παράγουν ακτίνες γάμμα οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε χημικές αντιδράσεις για τη σύνθεση αμινοξέων (των δομικών συστατικών της ζωής).
Οι μετεωρίτες αποτελούν απομεινάρια από τον σχηματισμό των βραχωδών εσώτερων πλανητών του Ηλιακού Συστήματος κατά τη «νιότη» του. Στην αρχή οι πλανήτες ήταν πολύ κοντά στον Ήλιο για να σχηματιστούν ωκεανοί, οπότε δεν μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή, με τους επιστήμονες να αναρωτιούνται πώς η Γη μεταμορφώθηκε σε «όαση» ζωής ενώ στην αρχή ήταν άγονη. Προηγούμενη έρευνα είχε παρουσιάσει τη θεωρία πως το νερό θα μπορούσε να είχε φτάσει στη Γη μέσω τέτοιων μετεωριτών (ανθρακώδεις χονδρίτες). Τώρα νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στις 7 Δεκεμβρίου στο ACS Central Science, δείχνει πως οι ίδιοι μετεωρίτες ίσως έφεραν και τα δομικά στοιχεία της ζωής.
Για να δουν εάν αυτό ήταν δυνατόν, οι ερευνητές ανέμειξαν αμμωνία, μεθανόλη και φορμαλδεΰδη σε νερό, σε ποσότητες παρόμοιες με αυτές που συναντώνται μέσα σε μετεωρίτες. Μετά, για να δουν αν ραδιενεργά στοιχεία που παράγουν ακτίνες γάμμα όπως το αλουμίνιο-26 μέσα σε μετεωρίτες θα μπορούσαν να παράγουν τη θερμότητα που απαιτείται για σύνθεση αμινοξέων, οι ερευνητές ακτινοβόλησαν το μείγμα με ακτίνες γάμμα από κοβάλτιο-60.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο βομβαρδισμός με ακτίνες γάμμα προκάλεσε έξαρση της παραγωγής αμινοξέων μέσα στο διάλυμα. Η υψηλότερη παραγωγή ακτίνων γάμμα αύξησε τους ρυθμούς σύνθεσης αμινοξέων. Επιπλέον, οι ερευνητές ανακάλυψαν πως οι αναλογίες των αμινοξέων που είχαν παραχθεί στο εργαστήριο ήταν αντίστοιχες αυτών στον μετεωρίτη Murchison, που είχε πέσει στην Αυστραλία το 1969. Περαιτέρω ανάλυση έδειξε πως θα χρειάζονταν από 1.000 μέχρι και 100.000 χρόνια για την παραγωγή των ποσοτήτων αμινοξέων που βρέθηκαν εντός του μετεωρίτη.
Σημειώνεται πως τα αμινοξέα μπορούν να προκύψουν μέσα από πολλές διαφορετικές διαδικασίες, οπότε, ενώ ο μηχανισμός τον οποίο ανακάλυψαν οι ερευνητές είναι ένας πιθανός υποψήφιος για τη «σπορά» των αμινοξέων στη Γη, δεν είναι ο μόνος- και σε αυτό το πλαίσιο απαιτούνται περαιτέρω έρευνες για να διαπιστωθεί ποιος ήταν αυτός που «κυριάρχησε».