Το ένα τρίτο των πλανητών γύρω από τα πιο κοινά άστρα στον Γαλαξία μας θα μπορούσαν να βρίσκονται σε τροχιά «goldilocks»- στην κατάλληλη απόσταση για να μπορούν να διατηρήσουν νερό σε υγρή μορφή- και ενδεχομένως να είναι σε θέση να φιλοξενήσουν ζωή, σύμφωνα με νέα έρευνα από αστρονόμους του University of Florida.
Τα υπόλοιπα δύο τρίτα των πλανητών γύρω από αυτά τα άστρα πιθανότατα «ψήνονται» λόγω των τροχιών τους, με αποτέλεσμα να είναι ακατάλληλοι για ζωή.
Η καθηγήτρια Αστρονομίας Σάρα Μπάλαρντ και η διδακτορική Σέιλα Σαγκίαρ δημοσίευσαν τα ευρήματά τους αυτή την εβδομάδα στο Proceedings of the National Academy of Sciences. Οι δύο ερευνήτριες μελετούν εδώ και καιρό εξωπλανήτες.
«Νομίζω πως αυτό το αποτέλεσμα είναι πραγματικά σημαντικό για την επόμενη δεκαετία ερευνών πάνω σε εξωπλανήτες, επειδή η προσοχή στρέφεται προς αυτόν τον πληθυσμό άστρων» είπε η Σαγκίαρ. «Αυτά τα άστρα είναι εξαιρετικοί στόχοι για την αναζήτηση μικρών πλανητών σε τροχιά όπου θα μπορούσε να είναι δυνατόν να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή και ως εκ τούτου ο πλανήτης να είναι κατοικήσιμος».
Ο Ήλιος μας είναι σχετικά σπάνιο άστρο στον Γαλαξία: Τα πιο κοινά άστρα είναι σημαντικά μικρότερα και πιο ψυχρά, έχοντας τη μισή μόλις μάζα του Ήλιου το πολύ. Δισεκατομμύρια πλανήτες είναι σε τροχιά γύρω από αυτά τα κοινά άστρα- νάνους στον Γαλαξία μας.
Οι επιστήμονες θεωρούν πως απαιτείται νερό σε υγρή μορφή για να εξελιχθεί η ζωή σε άλλους πλανήτες όπως συνέβη στη Γη. Επειδή αυτά τα άστρα- νάνοι είναι πιο ψυχρά, οποιοσδήποτε πλανήτης θα έπρεπε να βρίσκεται αρκετά κοντά στο άστρο του για να τραβά αρκετή θερμότητα ώστε να μπορεί να έχει νερό σε υγρή μορφή. Ωστόσο οι κοντινές τροχιές αφήνουν τους πλανήτες επιρρεπείς σε ακραίες παλιρροιακές δυνάμεις που προκαλούνται από τη βαρυτική επίδραση του άστρου στους πλανήτες.
Οι Σαγκίαρ και Μπάλαρντ μέτρησαν την εκκεντρότητα (πόσο οβάλ είναι η τροχιά) ενός δείγματος άνω των 150 πλανητών γύρω από αυτά τα άστρα- νάνους, που έχουν μέγεθος σχεδόν σαν τον Δία. Αν ένας πλανήτης κινείται σε τροχιά αρκετά κοντινή στο άστρο του, σε απόσταση αντίστοιχη αυτής που βρίσκεται ο Ερμής από τον Ήλιο, μπορεί να υποβληθεί σε μια διαδικασία που είναι γνωστή ως «tidal heating» (παλιρροιακή θέρμανση). Καθώς ο πλανήτης παραμορφώνεται από τις μεταβαλλόμενες βαρυτικές δυνάμεις της άτακτης τροχιάς του, η τριβή των θερμαίνει. Αυτό θα μπορούσε να «ψήσει» τον πλανήτη, εξαφανίζοντας κάθε πιθανότητα για νερό σε υγρή μορφή.
«Είναι μόνο σε αυτά τα μικρά άστρα που η ζώνη κατοικησιμότητας είναι αρκετά κοντά για να είναι ουσιώδεις αυτές οι παλιρροιακές δυνάμεις» είπε η Μπάλαρντ.
Τα δεδομένα για την έρευνα αυτή προήλθαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler της NASA, που συγκεντρώνει πληροφορίες για εξωπλανήτες καθώς αυτοί περνούν μπροστά από τα άστρα τους. Για τις μετρήσεις πάνω στις τροχιές των πλανητών, οι Μπάλαρντ και Σαγκίαρ εστίασαν στον χρόνο που χρειάζονταν οι πλανήτες για να περνούν μπροστά από τα άστρα. Η έρευνα επίσης βασίστηκε σε νέα δεδομένα από το τηλεσκόπιο Gaia, που μέτρησε την απόσταση σε δισεκατομμύρια άστρα στον Γαλαξία.
«Η απόσταση είναι στα αλήθεια η πληροφορία- κλειδί που χρειαζόμασταν πριν, η οποία μας επιτρέπει να κάνουμε τώρα αυτή την ανάλυση» είπε η Σαγκίαρ.
Οι ερευνήτριες διαπίστωσαν πως τα άστρα με πολλούς πλανήτες ήταν αυτά που ήταν πιο πιθανό να έχουν κυκλικές τροχιές που τους επιτρέπουν να διατηρούν νερό σε υγρή μορφή. Τα άστρα με μόνο έναν πλανήτη ήταν αυτά που ήταν πιο πιθανό να δουν παλιρροιακά ακραία φαινόμενα, που θα μπορούσαν να «αποστειρώσουν» την επιφάνεια ενός πλανήτη.
Εφόσον το ένα τρίτο των πλανητών αυτού του μικρού δείγματος είχε επαρκώς «ήπιες» τροχιές για να μπορεί (πιθανώς) να φιλοξενήσει νερό σε υγρή μορφή, αυτό μάλλον σημαίνει ότι ο Γαλαξίας έχει εκατοντάδες εκατομμύρια πολλά υποσχόμενους στόχους όπου θα μπορούσε να αναζητήσει κανείς ενδείξεις ζωής εκτός του Ηλιακού μας συστήματος.