Ένα κόλπο που φαίνεται αρκετά αποτελεσματικό στον περιορισμό της αντίδρασης κάποιου σε ένα «αρνητικό περιστατικό» υποδεικνύουν ερευνητές στην Ιαπωνία.
Σύμφωνα με τη σχετική έρευνα, αυτό που χρειάζεται να κάνει κάποιος για να ηρεμήσει είναι να εκφράσει γραπτά τα συναισθήματά του σε ένα χαρτί και μετά να το κάνει κομμάτια και να τα πετάξει.
«Περιμέναμε πως η μέθοδός μας θα κατέστειλε τον θυμό σε έναν βαθμό» είπε ο επικεφαλής ερευνητής, Νομπουγιούκι Καβάι. «Ωστόσο μας εντυπωσίασε το ότι ο θυμός εξαφανίστηκε σχεδόν πλήρως».
Η έρευνα αυτή, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του Πανεπιστημίου της Ναγκόγια, είναι σημαντική επειδή ο έλεγχος του θυμού στο σπίτι και στον χώρο εργασίας μπορεί να μειώσει τις αρνητικές συνέπειες στις δουλειές και τις προσωπικές μας ζωές. Δυστυχώς πολλές τεχνικές διαχείρισης θυμού που προτείνουν ειδικοί δεν έχουν επαρκή εμπειρική ερευνητική στήριξη- ενώ επίσης είναι δύσκολο να τις θυμάται κανείς όταν είναι οργισμένος.
Τα αποτελέσματα της έρευνας, που δημοσιεύτηκε στο Scientific Reports, είναι το αποτέλεσμα ετών ερευνών πάνω στον συσχετισμό μεταξύ του γραπτού λόγου και της μείωσης θυμού. Βασίζεται πάνω σε έρευνες οι οποίες δείχνουν πώς οι αλληλεπιδράσεις με υλικά αντικείμενα μπορούν να ελέγξουν τη διάθεση κάποιου.
Για το συγκεκριμένο εγχείρημα ο Καβάι και ο τελειόφοιτος φοιτητής του Γιούτα Κανάγια ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να γράψουν σύντομες απόψεις γύρω από σημαντικά κοινωνικά προβλήματα, όπως το αν θα έπρεπε να απαγορευτεί το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους. Μετά τους είπαν πως ένας διδακτορικός του Πανεπιστημίου της Ναγκόγια θα αξιολογούσε τα γραπτά τους. Ωστόσο οι διδακτορικοί αυτοί ήταν συνεννοημένοι: Ανεξαρτήτως του τι έγραφαν οι συμμετέχοντες, τους έδιναν χαμηλό σκορ στους τομείς της νοημοσύνης, των ενδιαφερόντων και της λογικής. Μάλιστα, για να πάνε ακόμα παραπέρα, έγραψαν το ίδιο προσβλητικό σχόλιο: «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένα μορφωμένο άτομο θα σκεφτόταν έτσι. Ελπίζω αυτό το άτομο να μάθει κάτι όσο είναι στο πανεπιστήμιο».
Αφού τους έδειξαν τα αρνητικά αυτά σχόλια, οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να γράψουν τις σκέψεις τους ως προς αυτά, εστιάζοντας στο τι προκάλεσε τα συναισθήματά τους. Από μια υπο-ομάδα των συμμετεχόντων ζητήθηκε είτε να πετάξουν το χαρτί στο οποίο έγραψαν στα σκουπίδια είτε να το κρατήσουν στο γραφείο τους. Από μια άλλη υπο-ομάδα ζητήθηκε να το καταστρέψουν ή να το βάλουν σε ένα πλαστικό κουτί.
Μετά ζητήθηκε από τους φοιτητές να βαθμολογήσουν τον θυμό τους μετά την προσβολή και αφού κατέστρεψαν ή κράτησαν το χαρτί. Όπως αναμενόταν, όλοι οι συμμετέχοντες ανέφεραν υψηλότερο επίπεδο θυμού αφού έλαβαν τα προσβλητικά σχόλια, ωστόσο τα επίπεδα θυμού αυτών που πέταξαν το χαρτί στα σκουπίδια ή το κομμάτιασαν επέστρεψαν στο αρχικό στάδιο αφού ξεφορτώθηκαν το χαρτί. Αυτοί που το κράτησαν βίωσαν μικρή μόνο μείωση θυμού.
Ο Καβάι θεωρεί ότι αυτή η έρευνα θα ήταν χρήσιμη σε άτομα που βρίσκονται σε στρεσογόνες καταστάσεις. «Η τεχνική αυτή θα μπορούσε να εφαρμόζεται την ίδια στιγμή, γράφοντας την πηγή του θυμού, σαν να κρατάς σημείωση και μετά πετώντας το χαρτί όταν κάποιος νιώθει θυμωμένος σε κάποια κατάσταση επιχειρηματικού χαρακτήρα» εξήγησε.