O «έκτος μαζικός αφανισμός», που λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή, θα είναι χειρότερος από ό,τι έδειχναν οι έρευνες που είχαν γίνει μέχρι τώρα, σύμφωνα με επιστήμονες από το Queen’s University Belfast και το Czech University of Life Sciences Prague.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Phys Org, στο πλαίσιο της έρευνας, που δημοσιεύτηκε στο Biological Reviews, οι Κάθριν Φιν, Ντάνιελ Πιντσέιρα- Ντονόσο και Φλορέντσια Γκρατάρολα, ανέλυσαν δεδομένα πληθυσμιακών τάσεων για πάνω από 71.000 είδη ζώων προκειμένου να μάθουν περισσότερα για τις εξαφανίσεις ειδών.
Μέσα στις τελευταίες δεκαετίες έχει καταστεί ξεκάθαρο πως η παγκόσμια βιοποικιλότητα υποχωρεί λόγω ανθρώπινων δραστηριοτήτων, περιλαμβανομένων των αλλαγών σε βιοτόπους, της χρήσης εντομοκτόνων και ζιζανιοκτόνων και, πιο πρόσφατα, της κλιματικής αλλαγής. Δεν είναι γνωστό πόσα είδη έχουν εξαφανιστεί λόγω τέτοιων δραστηριοτήτων, μα επιστήμονες προσπαθούν να βρουν τα είδη με τον μεγαλύτερο κίνδυνο εξαφάνισης.
Ένας οργανισμός, ο IUCN (International Union for Conservation of Nature) βάζει «ταμπέλες» σε είδη προκειμένου να αξιοποιήσει τον κίνδυνο αφανισμού. Μα αυτές οι λίστες, σημειώνουν οι επιστήμονες που συμμετείχαν στη νέα έρευνα, δείχνουν μόνο ποια είδη κινδυνεύουν αυτή τη στιγμή να εξαφανιστούν- δεν δείχνουν την πτώση των επιπέδων πληθυσμού ειδών τα οποία δεν διατρέχουν αυτή τη στιγμή τον κίνδυνο αφανισμού. Για να μάθουν περισσότερα για αυτού του είδους τις τάσεις, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα πληθυσμού για πάνω από 71.000 ανά τον κόσμο, προκειμένου να διαπιστώσουν πόσο έχουν αλλάξει οι αριθμοί τους από τότε που άρχισαν να διατηρούνται αρχεία.
Αυτό που είδαν ήταν πως το 48% των ειδών έχουν πληθυσμούς που μειώνονται και μόνο ένα 3% έχουν πληθυσμούς που αυξάνονται. Επίσης βρέθηκαν στοιχεία που δείχνουν ότι το 33% των ειδών που έχουν καταχωρηθεί ως μη απειλούμενα στην «κόκκινη λίστα» του IUCN στην πραγματικότητα οδεύουν προς αφανισμό.
Οι ερευνητές επίσης διαπίστωσαν πως, ως ομάδα, τα αμφίβια έχουν τις μεγαλύτερες πτώσεις πληθυσμού- και αν και βρέθηκαν πτώσεις για πουλιά, θηλαστικά και έντομα, διαπιστώθηκε ότι ήταν λιγότερο έντονες μεταξύ ερπετών και ψαριών, καθώς και ότι οι μειώσεις πληθυσμών ήταν πιο απότομες στους τροπικούς, σημειώνοντας ότι τα είδη που ζουν σε τέτοιες περιοχές τείνουν να είναι πιο ευαίσθητα σε αλλαγές.
Το συμπέρασμα είναι πως ο πλανήτης μας οδεύει προς ένα γεγονός μαζικού αφανισμού πολύ σοβαρότερο από ό,τι έδειχναν ως τώρα οι έρευνες.