Νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε από τον Νταρόν Ατσέμογλου, οικονομολόγο του ΜΙΤ, ποσοτικοποιεί τον βαθμό στον οποίο οι αυτοματισμοί έχουν συμβάλει στην όξυνση της εισοδηματικής ανισότητας στις ΗΠΑ, απλά και μόνο αντικαθιστώντας εργαζόμενους με νέες τεχνολογίες- όποιες και αν είναι αυτές.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του MIT News, μέσα στα τελευταία 40 χρόνια το εισοδηματικό χάσμα μεταξύ των περισσότερο και λιγότερο μορφωμένων εργαζομένων έχει αυξηθεί σημαντικά, και η έρευνα δείχνει πως πάνω από το ήμισυ αυτής της αύξησης οφείλεται στους αυτοματισμούς.
«Αυτή η μεμονωμένη μεταβλητή...εξηγεί το 50 με 70% των αλλαγών ή διακυμάνσεων μεταξύ της ανισότητας από το 1980 μέχρι το 2016» λέει ο Ατσέμογλου.
Το επιστημονικό άρθρο, υπό τον τίτλο «Tasks, Automation and the Rise in US Wage Inequality» δημοσιεύεται στο Econometrica. Συντελεστές είναι ο Ατσέμογλου, καθηγητής στο ΜΙΤ, και ο Πασκουάλ Ρεστρέπο, επίκουρος καθηγητής Οικονομικών στο Boston University.
Από το 1980 στις ΗΠΑ τα εισοδήματα (λαμβάνοντας υπόψιν τον πληθωρισμό) αυτών με πτυχία έχουν αυξηθεί σημαντικά, ενώ τα εισοδήματα αυτών χωρίς απολυτήριο λυκείου έχουν πέσει κατά 15%. Ωστόσο σε τι βαθμό οφείλεται αυτό στον αυτοματισμό, λαμβανομένων υπόψιν και άλλων παραγόντων;
Οι δύο ερευνητές χρησιμοποίησαν στατιστικά στοιχεία ως προς την έκταση της χρήσης ανθρώπινου δυναμικού σε 49 βιομηχανίες από το 1987 ως το 2016, καθώς και δεδομένα σχετικά με μηχανήματα και λογισμικό που υιοθετήθηκαν στο χρονικό διάστημα αυτό. Επίσης, χρησιμοποίησαν δεδομένα που είχαν συγκεντρωθεί για τη χρήση ρομπότ στις ΗΠΑ από το 1993 ως το 2014. Σε προηγούμενες μελέτες οι δύο ερευνητές βρήκαν ότι τα ρομπότ έχουν αντικαταστήσει σημαντικό αριθμό εργαζομένων στις ΗΠΑ, έχουν βοηθήσει κάποιες εταιρείες να κυριαρχήσουν στις βιομηχανίες τους και έχουν συμβάλει στην ανισότητα.
Ταυτόχρονα οι ερευνητές εξέτασαν στοιχεία για περίπου 500 δημογραφικές υπο-ομάδες εργαζομένων. Εξετάζοντας τις σχέσεις μεταξύ των αλλαγών στις πρακτικές παράλληλα με τις αλλαγές στην αγορά εργασίας, η έρευνα ήταν σε θέση να υπολογίσει τις επίδραση είχε ο αυτοματισμός στους εργαζομένους.
Ο Ατσέμογλου και ο Ρεστρέπο κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η επίδραση είναι πολύ μεγάλη: Από το 1980, για παράδειγμα, εκτιμούν ότι ο αυτοματισμός έχει μειώσει (λαμβάνοντας πάντα υπόψιν τις μεταβολές λόγω πληθωρισμού) τους μισθούς των ανδρών χωρίς απολυτήριο λυκείου κατά 8,8% και των γυναικών χωρίς απολυτήριο λυκείου κατά 2,3%. Σημαντικό, κατά τον Ατσέμογλου, είναι το ότι ο αυτοματισμός θα έπρεπε να εξετάζεται διαφορετικά από άλλες μορφές καινοτομίας και να μην λαμβάνεται υπόψιν μαζί την εφαρμογή της τεχνολογίας στην καθημερινή ζωή ως σύνολο.
Κάποιες θεωρίες για το μέλλον της τεχνολογίας σε σχέση με την αγορά εργασίας προβλέπουν μια σχεδόν συνολική εξάλειψη των θέσεων εργασίας στο μέλλον. Άλλοι προβλέπουν μια διαφορετική εικόνα, όπου η τεχνολογία ωφελεί δυσανάλογα τους εργαζόμενους με πολύ υψηλή μόρφωση, μα επίσης παρέχει σημαντικές συμπληρωματικότητες μεταξύ των εργαλείων υψηλής τεχνολογίας και των εργαζομένων.
Η παρούσα μελέτη παρουσιάζει μια διαφορετική εικόνα, όπου ο αυτοματισμός μειώνει τις εισοδηματικές δυνατότητες των εργαζομένων και εν δυνάμει μειώνει τον βαθμό στον οποίο μπορούν να βρεθούν λύσεις σε επίπεδο πολιτικής που θα αντιστάθμιζαν τις επιπτώσεις του αυτοματισμού στους μισθούς.