«Καταποντισμό» του αριθμού των παιδιών που γεννούν οι γυναίκες παγκοσμίως υποδεικνύει έρευνα η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Lancet- με τεράστιες αποκλίσεις μεταξύ χωρών, καθώς σε άλλες οι πληθυσμοί συρρικνώνονται και σε άλλες αυξάνονται.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του BBC, η πτώση της γεννητικότητας δείχνει πως σχεδόν οι μισές χώρες αντιμετωπίζουν ένα «baby bust» (αντίθετα με το «baby boom», που χρησιμοποιείται για να περιγράψει «έκρηξη» των γεννήσεων), κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αρκετά παιδιά για να διατηρήσουν τα μεγέθη των πληθυσμών τους.
Στο πλαίσιο της έρευνας εξετάστηκαν οι τάσεις σε κάθε χώρα από το 1950 ως το 2017. Το 1950, οι γυναίκες έκαναν κατά μέσο όρο 4,7 παιδιά κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Αυτός ο ρυθμός γεννητικότητας έχει σχεδόν υποδιπλασιαστεί, καθώς πέρυσι ήταν στα 2,4 παιδιά.
Ωστόσο, υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ χωρών: Ενδεικτικά, στον Νίγηρα της δυτικής Αφρικής η αναλογία είναι 7:1 (επτά παιδιά ανά γυναίκα), ενώ στην Κύπρο αντιστοιχεί μόλις και μετά βίας ένα παιδί ανά γυναίκα. Στις περισσότερες χώρες της δυτικής Ευρώπης κινείται γύρω στο 1,7. Όσον αφορά στην Ελλάδα, είναι μεταξύ 33 χωρών που βρίσκονται σε φάση μείωσης πληθυσμού από το 2010, μαζί με την Εσθονία, την Ουκρανία, τη Λευκορωσία, τη Γεωργία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ισπανία.
Σύμφωνα με τη μελέτη, όταν η μέση γεννητικότητα σε μια χώρα πέφτει κάτω από το 2,1, ο πληθυσμός της είναι καθ’οδόν προς τη συρρίκνωση. Ενδεικτικά, το 1950 δεν υπήρχαν χώρες σε τέτοια θέση.
Οι πιο οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες, περιλαμβανομένου του μεγαλύτερου μέρους της Ευρώπης, των ΗΠΑ, της Νότιας Κορέας και της Αυστραλίας, έχουν χαμηλότερους ρυθμούς γεννητικότητας. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα πως οι πληθυσμοί τους μειώνονται καθώς το μέγεθος ενός πληθυσμού αποτελεί συνάρτηση των γεννήσεων, των θανάτων και της μετανάστευσης.
Στις μισές χώρες του κόσμου γεννιούνται αρκετά παιδιά για να αναπτύσσονται, αλλά όσο περισσότερες χώρες προοδεύουν οικονομικά, θα έχουν χαμηλότερες γεννητικότητες.
Γενικότερα μιλώντας, η πτώση της γεννητικότητας αποδίδεται σε τρεις παράγοντες: Το ότι οι λιγότεροι θάνατοι κατά τη γέννα σημαίνουν πως οι γυναίκες κάνουν λιγότερα παιδιά, τη μεγαλύτερη πρόσβαση σε μέσα αντισύλληψης, και το ότι περισσότερες γυναίκες μορφώνονται και εργάζονται.
Σύμφωνα με τη μελέτη, ο χώρες που βρίσκονται στην κορυφή της κατάταξης γεννητικότητας είναι ο Νίγηρας (7,1), το Τσαντ (6,7), η Σομαλία (6,1), το Μάλι (6), το Αφγανιστάν (6), το Νότιο Σουδάν (5,9), η Μπουρκίνα Φάσο (5,4), το Μπουρούντι (5,3), η Ουγκάντα (5,2) και η Αγκόλα (5,1).
Οι χώρες που βρίσκονται στο άλλο άκρο είναι η Κύπρος και η Ταϊβάν (1), η Νότια Κορέα (1,2), η Ανδόρα (1,2), το Πουέρτο Ρίκο (1,2), η Ταϊλάνδη (1,2), η Βοσνία Ερζεγοβίνη (1,3), η Πολωνία (1,3), η Μολδαβία (1,3) και η Ιαπωνία (1,3).
Σημειώνεται πως ακόμα και η Κίνα, ο πληθυσμός της οποίας είχε σημειώσει «έκρηξη» από το 1950 και μετά, φαίνεται να αρχίζει να αντιμετωπίζει πρόβλημα, με «μόλις» 1,5 το 2017.