Έξι στα δέκα παιδιά κάτω των 5 ετών, σχεδόν 400 εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο, πέφτουν θύματα συστηματικής βίας και τιμωρία για να πειθαρχούν στα σπίτια τους, σύμφωνα με τη UNICEF.
Οι εκτιμήσεις που δημοσιεύτηκαν χθες Δευτέρα το βράδυ από το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για την Παιδική Ηλικία αφορούν εκατό χώρες για τις οποίες ήταν διαθέσιμα δεδομένα από το 2010 έως και το 2023.
Οι βίαιες συμπεριφορές από γονείς, κηδεμόνες και ενήλικες που είναι κοντά σε παιδιά, αφορούν φωνές, βρισιές, χαστούκια και ξύλο, δηλαδή «ψυχολογικές επιθέσεις» και «σωματικές τιμωρίες».
Για τη UNICEF, οι «ψυχολογικές επιθέσεις» συμπεριλαμβάνουν τις φωνές σε παιδιά, καθώς και τους χαρακτηρισμούς περί «βλακείας» ή «τεμπελιάς».
Οι σωματικές τιμωρίες συμπεριλαμβάνουν πρακτικές όπως το ταρακούνημα παιδιών, οι ξυλοδαρμοί, τα χαστούκια, γενικά μεθόδους που προκαλούν πόνο, όχι πάντως σοβαρούς τραυματισμούς γενικά.
Τιμωρίες και φωνές ως «μέθοδοι διαπαιδαγώγησης»
Από τα σχεδόν 400 εκατομμύρια παιδιά που μετατρέπονται σε θύματα βίαιων μεθόδων πειθάρχησης, περίπου 330 εκατ. υφίστανται σωματικές τιμωρίες.
Και, παρότι ολοένα περισσότερες χώρες απαγορεύουν τις σωματικές τιμωρίες, σχεδόν μισό δισεκατομμύριο παιδιά κάτω των 5 ετών δεν προστατεύονται νομικά από τέτοιες πρακτικές.
Πάνω από το ένα πρόσωπο στα τέσσερα με ευθύνη για την ανατροφή παιδιού θεωρεί ότι η σωματική τιμωρία είναι απαραίτητη, για να «μάθει» το παιδί, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της UNICEF.
«Όταν τα παιδιά γίνονται θύματα σωματικής ή λεκτικής βίας στο σπίτι, ή όταν στερούνται την κοινωνική και συναισθηματική προσοχή των δικών τους, αυτό μπορεί να βλάψει την εκτίμησή τους για τον εαυτό τους και την ανάπτυξή τους», σχολίασε η εκτελεστική διευθύντρια της UNICEF, η Κάθριν Ράσελ.
Απεναντίας, η γονική προσέγγιση η οποία ευνοεί την ανατροφή του παιδιού κι είναι παιγνιώδης αποτελεί «πηγή χαράς» και «βοηθά τα παιδιά να αισθάνονται ασφαλή, να μαθαίνουν, να αποκτούν νέες δεξιότητες και την αίσθηση για το πώς να κατευθύνονται στον κόσμο που τα περιβάλλει», πρόσθεσε.
Τα παιδιά δεν παίζουν πια
Η UNICEF εξάλλου έδωσε για πρώτη φορά στη δημοσιότητα εκτιμήσεις για την πρόσβαση των παιδιών στη δυνατότητα να παίζουν, με την ευκαιρία της πρώτης διεθνούς Ημέρας Παιγνιδιού.
Σύμφωνα με τα δεδομένα της, που καλύπτουν 85 χώρες, 1 στα 5 παιδιά ηλικία από 2 ως 4 ετών δεν παίζει με κάποιον που ασχολείται μαζί του στο σπίτι, ενώ 1 στα 8 παιδιά κάτω των 5 ετών δεν έχει παιγνίδια.
Περίπου το 40% των παιδιών ηλικίας 2 ως 4 ετών δεν έχει επαρκή ερεθίσματα ή αλληλεπιδράσεις και το ένα στα δέκα δεν έχει πρόσβαση στο σπίτι του σε δραστηριότητες «κρίσιμες για τη γνωστική, κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη, όπως η ανάγνωση, η αφήγηση ιστοριών, το τραγούδι, η ζωγραφική».
«Σ’ αυτήν την πρώτη διεθνή Ημέρα Παιγνιδιού, πρέπει να ενωθούμε και να δεσμευτούμε εκ νέου να βάλουμε τέλος στη βία σε βάρος των παιδιών και στην προώθηση θετικής, ωφέλιμης και παιγνιώδους ανατροφής», επέμεινε η κυρία Ράσελ.