Μπορεί τα τελευταία δύο χρόνια η κόντρα Ρεπουμπλικάνων - Δημοκρατικών να είναι στο ”κόκκινο” στις ΗΠΑ, με μεγάλο αντίκτυπο στο διχασμό της κοινωνίας, εν όψει μάλιστα και των ενδιάμεσων εκλογών της 8ης Νοεμβρίου, εν τούτοις, η αντιμετώπιση της Ρωσίας, ο εξοπλισμός της Ουκρανίας, ο περιορισμός της Κίνας, η υποστήριξη του Ισραήλ και η ”υποταγή” της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι αντικείμενα συναίνεσης για το αμερικανικό πολιτικό σύστημα και τον λαό.
Περαιτέρω, σε σχέση και με την περιοχή μας, έχουμε μία σύνθετη και πολυεπίπεδη εξίσωση να αντιμετωπίσουμε, αναφορικά με το τι θα μπορούσε να συμβεί στο τέλος.
Καθημερινά, προσπαθώ να αξιολογώ τις εξελίξεις και ειδήσεις που έρχονται. Τις θεωρώ συμπτώματα μιας ευρύτερης παθογένειας/ ασθένειας που είναι :
Ο αναθεωρητισμός της Τουρκίας και η χρήση της ως δούρειου ίππου από τη Ρωσία για διάρρηξη του ΝΑΤΟ. Επίσης η χρήση της από τις ΗΠΑ ως δούρειου ίππου κατά Ρωσίας και Ανατολής. Συνάμα, ο καιροσκοπισμός της Τουρκίας να ωφεληθεί από τη χρησιμότητά της αυτή, και από τους Ρώσους (συν Ουκρανούς) και τις ΗΠΑ (συν ΝΑΤΟ και Ε.Ε), αλλά κυρίως να ωφεληθεί ως προς τις απαιτήσεις της σε Κύπρο/ Αιγαίο/Θράκη.
Η Τουρκία θεωρείται εργαλείο και αναγκαίο κακό, τόσο από τη Ρωσία, όσο και από τις ΗΠΑ, στα πλαίσια ”λυκοφιλίας” που εξυπηρετεί όλους. Όμως, απώτερος σκοπός των Ρώσων, είναι κάποια στιγμή να την απoνευρώσουν και να ελέγξουν αυτοί τα στενά των Δαρδανελίων και τη Μαύρη Θάλασσα (13 πόλεμοι Ρώσων- Οθωμανών, γι αυτό έχουν γίνει μέσα στους αιώνες).
Ομοίως απώτερος σκοπός των ΗΠΑ είναι να την απoνευρώσουν και να ελέγχεται πλήρως, μιας και τώρα την θεωρούν δύστροπη και αναξιόπιστη, γι′ αυτό και επενδύουν στην Ελλάδα.
Εν τούτοις, ένα ερώτημα που τίθεται είναι για το εάν στις επικείμενες εκλογές στην Τουρκία το 2023 (αν γίνουν) η επανεκλογή του Ερντογάν θα είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας ή όχι;
Ο Ερντογάν, ο οποίος με τη συμπεριφορά του έχει δείξει το αληθινό αναθεωρητικό πρόσωπο της Τουρκίας και όλοι ” φυλάγονται ” απέναντί του, ενώ φροντίζουν - έστω και μέσα από ”λυκοφιλία” - να τον κρατήσουν αδρανή από δυναμικές πολεμικές πράξεις, παρότι έχει αναθεωρητική πολεμική ρητορική: ” σκυλί που γαυγίζει δεν δαγκώνει ”).
Σίγουρα την Ελλάδα δεν την συμφέρει η εκλογή κάποιου άλλου Προέδρου στην Τουρκία, δηλ. Κεμαλιστή/ εθνικιστή με ψευτοδυτικό / αστικό προσωπείο, καθότι ένας τέτοιος Πρόεδρος, θα μεταστρέψει, θα τα βρει πάλι με τη Δύση και η Ελλάδα θα πέσει εκ νέου σε δεύτερη μοίρα (από την φαινομενική αναβάθμιση που έχει τώρα).
Επίσης μην ξεχνάμε πως οι ζημίες μας ( 1922, 1955, 1959 - 1974, 1996) έχουν γίνει από ” Κεμαλιστές” και τους επιγόνους τους.
Επομένως Ερντογάν ή ”Κεμαλιστές”;
Θεωρώ πως ανάμεσα σε Σκύλλα και Χάρυβδη, μάλλον μας εξυπηρετεί ο Πρόεδρος Ερντογάν, αφού του οφείλουμε και χάρη (όπως θα έλεγε ο Λυσίας στο δικανικό του λόγο υπέρ αδυνάτου) διότι κατέδειξε το αληθινό πρόσωπο της Τουρκίας και όλοι πλέον αφυπνίστηκαν, φεύγοντας από το ”ροζ συννεφάκι” τους και τον κατευνασμό της. ”