Χάρη στις σύγχρονες εικόνες των εμβληματικών πυραμίδων της Αιγύπτου που δεσπόζουν πάνω από ένα τεράστιο αμμώδες τοπίο, πολλοί άνθρωποι υποθέτουν ότι αυτή η περιοχή είναι, και ήταν πάντα, μια έρημος. Αλλά λαμβάνοντας υπόψη ότι το κλίμα και τα τοπία μπορούν να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου η ερώτηση που γεννάται είναι ήταν η αρχαία Αίγυπτος έρημος;
Η απάντηση είναι όχι. Δεν χαρακτηρίζεται ως έρημος όλη η Αίγυπτος, αρχαία ή σύγχρονη. Οι περιοχές κοντά στον ποταμό Νείλο είναι καταπράσινες και οι Αιγύπτιοι - τόσο στην αρχαιότητα όσο και στη σύγχρονη εποχή - είχαν ένα ακμάζον σύστημα γεωργίας. Ωστόσο, το τοπίο έχει αλλάξει μετά την κατασκευή του Φράγματος του Ασουάν κατά μήκος του Νείλου.
Μερικές περιοχές της Αιγύπτου που είναι τώρα έρημοι ήταν καταπράσινες στο παρελθόν. Ένα διάσημο παράδειγμα είναι η «Σπηλιά των Κολυμβητών» στο οροπέδιο Γκιλφ Κεμπίρ στη νοτιοδυτική Αίγυπτο. Σήμερα, η περιοχή είναι πολύ άνυδρη, αλλά πριν από χιλιάδες χρόνια, ήταν καταπράσινη και ορισμένες από τις βραχογραφίες που βρέθηκαν σε σπηλιές της περιοχής φαίνεται να δείχνουν ανθρώπους να κολυμπούν, σύμφωνα με το Βρετανικό Μουσείο.
Αυτή η βραχοτεχνία χρονολογείται μεταξύ 6.000 και 9.000 ετών, σημειώνει το Βρετανικό Μουσείο. Αλλά αυτή η πιο «υγρή» περίοδος τελείωσε πριν από περίπου 5.000 χρόνια, και από τότε, οι έρημοι της Αιγύπτου παρέμειναν αρκετά παρόμοιες με το πώς είναι τώρα, είπε στο Live Science ο Τζόσεφ Μάνιγκ, καθηγητής κλασικών σχολών Γουίλιαμ Κ. Μάνινγκ και Μάριλιν Μίλτον Σίμπσον στο Πανεπιστήμιο Γέιλ.
Το Φράγμα του Ασουάν προκάλεσε πλημμύρες σε ορισμένες περιοχές στη νότια Αίγυπτο, οδηγώντας στη δημιουργία μιας αρκετά μεγάλης δεξαμενής που ονομάζεται λίμνη Νάσερ. Πολλοί άνθρωποι, ιδιαίτερα οι σύγχρονοι Νούβιοι, αναγκάστηκαν να μετεγκατασταθούν και ορισμένοι αρχαιολογικοί χώροι κατέληξαν κάτω από το νερό.
Η κατασκευή του φράγματος τερμάτισε επίσης τη φυσική πλημμύρα του Νείλου.
«Δεν υπάρχει πλέον φυσική πλημμύρα αυτό είναι σίγουρο», είπε ο Μάνινγκ. Η δημιουργία της λίμνης Νάσερ οδήγησε επίσης σε περισσότερη υγρασία στον αέρα σε ορισμένες περιοχές της νότιας Αιγύπτου, σημείωσε ο Μάνινγκ.
Πριν από την κατασκευή του φράγματος, οι πλημμύρες του Νείλου ήταν γενικά λιγότερο έντονες. Η έρευνα δείχνει ότι κατά την Εποχή του Χαλκού (περίπου 3300 π.Χ. έως 1200 π.Χ.), οι πλημμύρες του Νείλου έτειναν να είναι μεγαλύτερες από ό,τι κατά την Εποχή του Σιδήρου (περίπου 1200 π.Χ. έως 400 π. το φράγμα κατασκευάστηκε, είπε ο Μάνινγκ.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι που ζούσαν δίπλα στον Νείλο κατά κάποιο τρόπο θεωρούσαν τους εαυτούς τους ότι ζούσαν σε ένα νησί στην κοιλάδα του Νείλου, με τις ερήμους σαν ένα είδος μεγάλης θάλασσας, είπε ο Πέρσε Πολ Κρίεμαν, διευθυντής του Αμερικανικού Κέντρου Ανατολικών Ερευνών, στο Live Science στο Ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
«Πολλοί από τους μύθους της δημιουργίας τους μιλούν για αυτό, τους θεούς και τη γη τους και λαούς που αναδύονται από τα αρχέγονα νερά, αναδύονται ως νησί για να ευδοκιμήσουν», είπε ο Κρέσμαν.