Η ερώτηση «τί ακούς» και «τί λένε οι δημοσκοπήσεις» έχει γίνει κάτι σαν την «καλημέρα», καθώς διανύουμε την τελευταία εβδομάδα της προεκλογικής περιόδου. Επαναλαμβάνεται πολλές φορές την ημέρα και η απάντηση έχει σχετική αξία. Γιατί ο καθένας αναφέρεται (συνήθως) σε διαφορετικές δημοσκοπήσεις και σχεδόν κανένας δεν έχει την ειδική γνώση που απαιτείται, ώστε να τις διαβάζει σωστά.
Υπάρχει, ωστόσο, ένας απλούστερος τρόπος να σχηματίσει κανείς εικόνα για το αποτέλεσμα που θα «γεννήσουν» οι κάλπες της 26ης Μαϊου - χωρίς εικασίες και αυθαίρετες εκτιμήσεις. Αντί να κοιτάζουμε στο μέλλον προσπαθώντας να «προφητεύσουμε» μέσω των δημοσκοπήσεων, μπορούμε να κοιτάξουμε στο παρελθόν και στα δεδομένα των προηγούμενων εκλογικών αποτελεσμάτων.
Η ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών είναι προσβάσιμη σε όλους και τα αποτελέσματα των προηγούμενων ευρωεκλογών είναι εκεί:
ΣΥΡΙΖΑ 26,56%
ΝΔ 22,72%
Χρυσή Αυγή 9,39%
Ελιά (σήμερα ΚΙΝΑΛ) 8,02%
Ποτάμι 6,61%
ΚΚΕ 6,11%
ΑΝΕΛ 3,46%
Προφανώς, δεν ισχυρίζομαι ότι τα αποτελέσματα αυτά θα επαναληφθούν. Από τότε μεσολάβησαν πέντε χρόνια, δύο εθνικές εκλογές και κυβερνητική αλλαγή.
Υπάρχουν ορισμένα μικρότερα κόμματα που δύσκολα θα επαναλάβουν εκείνα τα αποτελέσματα, αλλά και νέα κόμματα που μπαίνουν με φιλοδοξίες στο «κάδρο».
Αν προσθέσουμε τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, ωστόσο, θα διαπιστώσουμε ότι αθροιζόμενα δεν ξεπερνούσαν το 50%. Ασφαλώς η μάχη της ερχόμενης Κυριακής θα διεξαχθεί σε συνθήκες πόλωσης και, ενδεχομένως, να ξεπεράσουν εκείνα τα ποσοστά. Αλλά κατά πόσο;
Yπάρχει αναλυτής ή δημοσκόπος, που να προβλέπει το άθροισμα των δύο μεγαλύτερων κομμάτων αθροιζόμενο στο 65% ;
Δε νομίζω. Εάν λοιπόν, πάρουμε ως υπόθεση εργασίας, ότι το 50% ίσως φτάσει στην περιοχή του 55% για τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, τότε πόθεν προκύπτει η πιθανότητα να καταλήξουμε σε διαφορά δέκα ποσοστιαίων μονάδων, ή μεγαλύτερη;
Eπόμενη ερώτηση: Και αν η διαφορά είναι μονοψήφια - ενδεικτικά, στην περιοχή του 3 εως 7% υπέρ ενός από τα δύο αυτά κόμματα - αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε «ισοπαλία»;
Eγώ νομίζω ότι και τότε ακόμη, θα έχουμε καθαρό νικήτη: το πρώτο κόμμα - όποιο και αν είναι αυτό. Μεγαλύτερη σημασία από την προσωπική μου άποψη, ωστόσο, ίσως έχει η αντίδραση του Αλέξη Τσίπρα το 2014.
Ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε, ο Αλέξης Τσίπρας μετέβη στο προεδρικό μέγαρο την επομένη των εκλογών της 25ης Μαϊου και εξερχόμενος δήλωσε: «Είχα την ευκαιρία να εκθέσω στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τις εκτιμήσεις μας για το αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών, που δημιουργούν νέο πολιτικό τοπίο. Έχουμε μία ιστορική ανατροπή και νέους συσχετισμούς δυνάμεων. Όχι μόνο, επειδή η διαφορά είναι 4%, αλλά και για το γεγονός, ότι τα κόμματα του κυβερνητικού σχηματισμού έχουν απώλεια 11 μονάδες. Αν χθες είχαμε εθνικές εκλογές, θα είχαν αθροιστικά και τον εκλογικό νόμο που ισχύει 94 βουλευτές, από 162 που έχουν σήμερα. Αυτό συνιστά μία μεγάλη δυσαρμονία ανάμεσα στη βούληση του λαϊκού σώματος και τους συσχετισμούς στη σημερινή Βουλή...»
Ο Αλέξης Τσίπρας συμπλήρωσε στην ίδια δήλωσή του, έξω από το προεδρικό μέγαρο ότι:
- Όταν υπάρχει τόσο έντονη δυσαρμονία, όπως ορίζει το Σύνταγμα, τότε η λύση είναι η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία
- Στην πολιτική και στη ζωή, καλό είναι να ξέρεις και να κερδίζεις και να χάνεις. Ο πρωθυπουργός (ο Αντώνης Σαμαράς τότε) παρουσιάστηκε σαν να ήταν αυτός που κέρδισε
- ...προειδοποιούμε τον πρωθυπουργό να μην διανοηθεί να προχωρήσει στον διορισμό του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και του επόμενου επιτρόπου της χώρας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή
- ...δεν νομιμοποιείται (ο πρωθυπουργός) να παίρνει αποφάσεις που δεσμεύουν τη χώρα για τα επόμενα χρόνια με τα ποσοστά που κατέγραψε