Εξαφάνισαν οι Ουκρανοί «μ’ ένα νόμο κι ένα άρθρο» την ελληνική μειονότητα στην Ουκρανία όπως ισχυρίζονται άρθρα από ιστολόγια (που το ένα αναπαράγει το άλλο) που διακινούνται ευρέως τις τελευταίες ημέρες στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης;
Προφανώς και όχι. Η ελληνική μειονότητα της Ουκρανίας είναι –και παραμένει– επίσημα αναγνωρισμένη μειονότητα.
Η νομοθεσία στην οποία αναφέρεται η εν λόγω είδηση, αφορά έναν νόμο που κυρώθηκε από το Ουκρανικό κοινοβούλιο τον Ιούλιο του 2021, το οποίο δεν αφορά τις μειονότητες γενικά, αλλά προσδιορίζει το στάτους των αυτοχθόνων εθνικών κοινοτήτων της Ουκρανίας. Όπως ορίζει το 1ο άρθρο του εν λόγω νόμου: «η αυτόχθων εθνική κοινότητα, συγκροτήθηκε εντός των εδαφών της Ουκρανίας, φέρει διακριτή γλώσσα και κουλτούρα, διαθέτει θεσμούς παραδοσιακούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς ή αντιπροσωπευτικούς, αυτοπροσδιορίζεται ως γηγενής κοινότητα της Ουκρανίας, αποτελεί εθνική μειονότητα, και δεν αναφέρεται σε κάποια κρατική δομή εκτός Ουκρανίας» [η μετάφραση από τα αγγλικά, το πρωτότυπο κείμενο βρίσκεται εδώ].
Η ελληνική μειονότητα της Ουκρανίας, όπως και άλλες μειονότητες, εξαιρέθηκε λοιπόν από την εν λόγω νομοθεσία, καθώς θεωρήθηκε ότι διαθέτει κράτος στο οποίο αναφέρεται, το ελληνικό. Οι μειονότητες οι οποίες αναβαθμίστηκαν βάσει της εν λόγω νομοθεσίας σε «αυτόχθονες εθνικές μειονότητες» είναι οι Τατάροι της Κριμαίας, οι δυο μειονότητες τουρκόφωνων Εβραίων, οι Καραΐτες και οι Κρουμτσάκοι.
Προφανώς, η εν λόγω νομοθεσία που εισάγει την προβληματική διάκριση περί «αναφοράς σε κρατική δομή εκτός Ουκρανίας» καταρτίστηκε με το μυαλό στους έχοντες ρωσική εθνική συνείδηση. Εξ άλλου οι Ρώσοι αντέδρασαν έντονα με την κύρωσή της.
Επίσης η νομοθεσία, ιδίως η αναβάθμιση των Τατάρων της Κριμαίας, αντικατοπτρίζει την «ειδική σχέση» που είχε χτίσει η Ουκρανία με το καθεστώς Ερντογάν τα τελευταία χρόνια. Η αναβάθμιση των εν λόγω μειονοτήτων, συνεπάγεται αυξημένων ευεργετημάτων από την πλευρά της ουκρανικής πολιτείας –επιχορηγήσεις, προστασία από τις διακρίσεις, μέριμνα για την εκπροσώπησή τους. Υπό αυτή την έννοια είναι σαφώς προβληματική καθώς εισάγει μια τεχνητή διάκριση ανάμεσα σε «μειονότητα που διαθέτει κράτος και όχι», αλλά και άδικη για τους Έλληνες της περιοχής, οι οποίοι είναι πραγματικά αυτόχθονες καθώς η παρουσία τους εντοπίζεται ήδη από τον 7ο αι. π.Χ.
Ωστόσο η εν λόγω νομοθεσία σε καμία περίπτωση δεν «εξαφανίζει διά νόμου την ελληνική μειονότητα», όπως ισχυρίζονται τα άρθρα που κυκλοφορούν ευρέως στο διαδίκτυο. Οι συγκεκριμένες αναφορές δημοσιοποιήθηκαν τις ημέρες που κυρωνόταν η εν λόγω νομοθεσία (αρχές Ιουλίου του 2021), και οι οποίες συνέπεσαν με επίσκεψη του Έλληνα Υπ. Εξ. Νίκου Δένδια στην Ουκρανία. Τότε κατά την επίσκεψή ο Έλληνας Υπουργός δεν παρέλειψε να αφήσει αιχμές για την ειδική σχέση της Ουκρανίας με την Τουρκία σε δύο περιστάσεις, κατά την κοινή συνέντευξη τύπου με τον ουκρανό ομόλογό του Ντμίτρο Κουλέμπα, όσο και κατά την ομιλία τουστο Συνέδριο για τα 30 χρόνια από την Ανεξαρτησία της Ουκρανίας (πηγή).
Ωστόσο, τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα επανήλθαν ξανά από την στιγμή που μαθεύτηκε η είδηση ότι ρωσικοί βομβαρδισμοί προκάλεσαν την απώλεια 2 Ελλήνων της κοινότητας Σαρτανά, στην ευρύτερη περιοχή της Μαριούπολης (πλέον οι Έλληνες νεκροί φτάνουν τους 14).
Προφανώς, η κυκλοφορία των συγκεκριμένων δημοσιευμάτων επανήλθε με πρωτοβουλία της ρωσικής προπαγάνδας προκειμένου να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη που είναι ευαίσθητη σε θέματα ελληνικών μειονοτήτων –και πολύ καλά κάνει. Τα εν λόγω δημοσιεύματα αναπαρήχθησαν ευρέως από ανθρώπους ανυποψίαστους, καθώς ο τίτλος τους προφανώς προκαλεί πολύ ισχυρές αντανακλαστικές αντιδράσεις και το περιεχόμενό τους είναι αρκετά δύσκολο να επιβεβαιωθεί καθώς είναι δύσκολο να διαβαστεί η νομοθεσία που είναι γραμμένη στην Ουκρανική γλώσσα. Στην πατρίδα του Παβλόφ, αποδεικνύουν ότι ξέρουν να χειρίζονται καλά τα αυθόρμητα αντανακλαστικά.
Γι’ αυτό ακριβώς στις μέρες που ζούμε απαιτείται διπλός και τριπλός έλεγχος της πληροφορίας…