Οι δηλώσεις του Αμερικανού Υπουργού Άμυνας σε συνδυασμό με την τηλεφωνική συνομιλία που είχαν πριν λίγες μέρες Τραμπ και Πούτιν, επί της ουσίας επιβεβαιώνουν μία αναλλοίωτη κατάσταση/πρακτική από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι και σήμερα.
Οποιαδήποτε γη στον παγκόσμιο χάρτη καταπατήθηκε/κατακτήθηκε, δεν αποδόθηκε πίσω. Έμεινε στα χέρια των εισβολέων. Ό,τι συμβαίνει και με τη Κύπρο.
Στη προκειμένη περίπτωση της Ουκρανίας, την ίδια λογική θεωρώ πολύ πιθανό να έχει ο Τράμπ με την Τουρκία (Κύπρος), Ισραήλ (Γάζα), Αζερμπαιτζάν (Ναγκόρνο Καραμπάχ), για να μη γυρίσω το ημερολόγιο πίσω στην εισβολή των προγόνων του Πούτιν στο Αφγανιστάν. Και πολλές άλλες περιπτώσεις, σε Αφρική και Ασία, με έναν χρυσοπληρωμένο Οργανισμό, τον ΟΗΕ, να μη μπορεί να κάνει το παραμικρό για αυτό το έγλημα: Την αποκατάσταση του Διεθνούς Δικαίου που περιλαμβάνει και την εγγύηση συνόρων και εδαφικής ακεραιότητας.
Αλλά θα μου πείτε, ότι εδώ ο Τραμπ είχε δηλώσει πως θέλει να πάρει Γροιλανδία, Παναμά (διώρυγα), Καναδά, στην Ουκρανία θα κόλλαγε;
Που του έρχεται και οικονομικά;
Ίσως δεν έχουμε δει τίποτα ακόμα…