Και εγκληματίες πολέμου μπορείς να τους πεις. Αν δέχεσαι την διαπίστωση πως σήμερα η ανθρωπότητα βρίσκεται σε πόλεμο, διαπίστωση που την υιοθετούν όλο και περισσότεροι, ακόμη και μεγάλοι ηγέτες της διεθνούς σκηνής, τότε άνετα τους λες εγκληματίες πολέμου. Τον Ντόλαντ Τραμπ και τον Μπόρις Τζόνσον, ακόμη και τον Ταγίπ Ερντογάν. Αλλά για την ώρα ας μείνουμε στους «μεγάλους». Αυτούς που, για το πρώτο ιδιαιτέρως κρίσιμο διάστημα της πανδημίας, επέδειξαν εγκληματική ολιγωρία έναντι της μεγάλης απειλής του καιρού μας. Είτε στη βάση της πρωτόγονης, της εκτρωματικής θεωρίας της «ανοσίας της αγέλης», είτε για λόγους καθαρά οικονομικούς. Στ’ όνομα της προσήλωσής τους στον ακρότατο νεοφιλελευθερισμό.
Και τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν. Και πως να φτάσουν; Όταν στις χώρες τους, στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι συνέπειες των τερατωδών επιλογών τους δεν συμμαζεύονται με τίποτα. Καταδικάζοντας σε θάνατο εκατοντάδες «υπηκόους» τους. Και όταν όλους τους υπόλοιπους τους κρατούν σε διαρκή αλλόφρονα πανικό…
Εγκληματίες πολέμου λοιπόν ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Μπόρις Τζόνσον. Δίχως μάλιστα να μπορούμε να ελπίσουμε ότι, μετά το τέλος του «πολέμου», θα οδηγηθούν γι αυτό σε κάποιο ειδικό Διεθνές Δικαστήριο. Δεν μένει όθεν παρά να περιμένουμε την αντίδραση των λαών για το ειδεχθές έγκλημά τους. Θα την δούμε; Ας το ελπίσουμε…
Από την άλλη μεριά, εδώ σ’ εμάς, στην ευρύτερη γειτονιά μας, στην Ευρώπη, η Γερμανία αρνείται, ακόμη και σήμερα, την έκδοση ευρωομολόγου, του και «κορονοομολόγου» αποκληθέντος για τη περίσταση. Η Γερμανία μαζί με τους Ολλανδούς, τους Αυστριακούς και τους λοιπούς βόρειους συνήθεις ακολούθους της. Του ευρωομολόγου που οι ίδιοι σαμποτάριζαν χρόνια τώρα, και στην εποχή της κορύφωσης της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Αλλά που τώρα είναι δραματικά αναγκαίο. Και που ίσως θα μπορούσε να αποδειχθεί σωτήριο. Για τον επαρκέστερο εξοπλισμό των ευρωπαϊκών χωρών σε μέσα για την αντιμετώπιση της μεγάλης υγειονομικής απειλής. Αλλά και για την πρόληψη της, εξ αυτής, οικονομικής καταστροφής, και της πλήρους διάλυσης των ευρωπαϊκών κοινωνιών την «επόμενη μέρα». Και να σκεφθείς πως είναι η Άγγελα Μέρκελ που μας λέει ότι «βρισκόμαστε σήμερα μπροστά στην μεγαλύτερη δοκιμασία μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο». Παρ’ όλ’ αυτά…
Τι κι αν εννέα ευρωπαίοι ηγέτες (ανάμεσα στους οποίους, ευτυχώς, και ο δικός μας), οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το 57% (!) του ΑΕΠ της Ευρωζώνης, το ζητούν επιτακτικά. Οι Γερμανοί και τα τσιράκια τους έχουν στυλώσει πεισματικά τα πόδια. Και το σαμποτάρουν. Εμμένοντας στην ιδεοληψία της διαρκούς (και απ’ ό, τι φαίνεται …παντός καιρού και ανεξαρτήτως συνθηκών και περιβάλλοντος) ευρωπαϊκής λιτότητας. Σε βαθμό, ως εκ της τραγικότητας της συγκυρίας, να τίθεται σε δοκιμασία όχι απλώς η αρχή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, αλλά η ίδια η υπόσταση της Ένωσης. Και βέβαια, πάνω απ’ όλα, ανθρώπινες ζωές, πολλές ανθρώπινες ζωές.
Ναι λοιπόν, αυτοί είναι. «Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα». Και για την περίπτωση, προπάντων μοιραίοι…